«ارین بنکو»، «اسوین سوب سانگ»، «اسپنسر آکرمن» و «سم برودی» از خبرنگاران این پایگاه خبری آمریکایی در نوشتاری با عنوان "بسیار خوب حالا که چه، دست و پا زدن تیم ترامپ برای توجیه ترور سلیمانی" افزودند: در ساعات ابتدایی پس از ترور قاسم سلیمانی در تاریخ ۳ ژانویه (۱۳ دی)، مقامات آمریکایی در کاخ سفید، پنتاگون و وزارت امور خارجه در حال پیگیری طرحی برای مقابله با حملات احتمالی ایران بودند.
در روزهای نخست پس از این ماجرا تنش هایی داخلی درون دولت واشنگتن بالا گرفته بود؛ از یک سو برخی بر سر درستی اطلاعات توجیهی برای این اقدام بحث می کردند و از سوی دیگر افرادی بودند که برای قانع کردن افکار عمومی مردم آمریکا چالش داشتند. در راس همه اینها دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا بود که بیم آن داشت پیامدهای تروری که خود وی دستورش را داده بود بر آینده انتخاب دوباره وی تاثیرگذار باشد و او را در باتلاقی که خود در خاورمیانه ساخته بود، فرو برد.
طرح ترور سلیمانی ماهها قبل توسط "مایک پمپئو" وزیر امور خارجه و "جان بولتون" مشاور پیشین امنیت ملی به تصویب ترامپ رسیده بود تا در این راستا واشنگتن بتواند اقدامات بیشتری برای مدیریت اقدامات ایران در خاورمیانه انجام دهد. این در حالی بود که ترامپ از همان آغاز به کار ریاست جمهوری تلاش داشت از برخورد مستقیم نظامی با تهران جلوگیری کند، حال آنکه ترور سلیمانی حرکتی بود که می توانست دو کشور را به جنگ نزدیک تر کند.
هنگامی که در اواخر ماه دسامبر (دی ماه) یک پیمانکار آمریکایی در عراق کشته شد، تیم امنیت ملی ترامپ گزینه های مختلفی در مورد اقدام تلافی جویانه به وی ارائه دادند و طرح ترور سلیمانی هم یکی از همین گزینه ها بود.
ترامپ، پمپئو و مایک پنس معاون رییس جمهوری و مقامات امنیتی دولت و وزارت دفاع در طول بیش از یک هفته، روزانه دوبار نشست برگزار می کردند تا اطمینان یابند این حمله هماهنگ شده انجام می شود و نهادهای دولتی با یکدیگر در یک راستا فعالیت می کنند.
اما با وجود همه این تلاش ها، ناهماهنگی بسیاری میان وزارت امور خارجه، پنتاگون و حتی ترامپ در توجیه عملی ترور سلیمانی دیده شد.
سردرگمی داخلی در مورد رویکرد دولت برای مقابله با ایران، انتقادهایی درباره نبود راهبردی منسجم از سوی دولت را برانگیخت و بسیاری از منتقدان را بر آن داشت تا از کنگره بخواهند توجیهات اطلاعاتی قویتر از آنچه ترامپ ادعا می کرد، از دولت تقاضا کند.
پس از ترور سردار سلیمانی، مقامات پنتاگون به ترامپ و مشاوران امنیت ملی وی هشدار دادند که ایران احتمالا گزینه های گوناگونی برای اقدام تلافی جویانه علیه آمریکا دارد و هدف قرار دادن نیروهای آمریکایی حاضر در منطقه و پایگاه های آمریکا در خاک عراق از جمله اهداف احتمالی مطرح شد.
در این میان، ترامپ نسبت به تاثیرگذاری این موضوع روی انتخاب مجدد خود آشکارا ابراز نگرانی می کرد و از همه اینها گذشته، اقدام به ترور سلیمانی در تقابل با اجتناب وی از جنگ های پرهزینه قرار داشت که در واقع یکی از اصلی ترین وعده‌های انتخاباتی وی در سال ۲۰۱۶میلادی بود.
یکی از مقامات رسمی کاخ سفید در این خصوص به پایگاه خبری دیلی بیست گفت: در جلساتی که در کاخ سفید با ترامپ داشته اند، رییس جمهوری آمریکا تلاش می کرد اذهان عمومی را متقاعد کند که وی در پی رویارویی با ایران نیست و تاکید می کرد اوضاع با ایران باید آرام شود.
به گفته دو تن از مقامات کاخ سفید که ترامپ پس از ترور سلیمانی با آنها صحبت کرده بود، وی اگرچه ترور این فرمانده ارشد نظامی را جشن می گرفت، اما در محافل خصوصی با متحدانش به شدت تاکید داشت که کشاندن آمریکا به جنگی دیگر در خاورمیانه «دیوانگی» است.
حتی وضعیت به گونه ای پیش رفت که حمله هواپیماهای بدون سرنشین به (سردار) سلیمانی، نگرانی از اقدام تلافی جویانه ایران و به ویژه هشدارهای کنگره، ترامپ را اعزام نیروی بیشتر به منطقه بر حذر داشت و باعث شد وی به پیامدهای طولانی مدت دستور خود برای ترور سلیمانی بیندیشد.
در هفته نخست پس از حمله به (سردار) سلیمانی، مقامات واشنگتن در برنامه های تلویزیونی و رادیویی ظاهر شده و تلاش کردند علت ترور این فرمانده ارشد نظامی ایران را توجیه کنند.
برایان هوک رییس گروه اقدام ایران مدعی شد که ترور سلیمانی به منظور "پیشبرد صلح" انجام شد. اما کاخ سفید استدلال دیگری هم مطرح می کرد و آن به ادعای مقامات آمریکایی، حملات قریب الوقوع به منافع و سفارت های آمریکا بود.
اما روز یکشنبه ۵ ژانویه (۱۵ دی) دو روز پس از ترور سردار سلیمانی، پمپئو در چندین مصاحبه علت این اقدام را در حقیقت "تهدیدهای مداوم" از سوی ایران خواند و اشاره ای به حملات احتمالی به منافع و سفارت های آمریکا نکرد.
یک هفته پس از این اقدام، دولت آمریکا در جلسه توجیهی با کنگره دست و پا می زد تا دلیل این اقدام را همچنان حملات قریب الوقوع معرفی کند. سناتورها روز چهارشنبه ۸ ژانویه (۱۸ دی ماه) جلسه ای توجیهی پشت درهای بسته برگزار کردند و در نهایت از ارائه اطلاعات داده شده توسط دولت نه تنها متقاعد نشدند، بلکه همراه با خشم و عصبانیت اعلام کردند که اطلاعات ارائه شده با توجیه مقامات دولتی در خصوص ترور سلیمانی مطابقت ندارد.
سناتورها همچنین از چگونگی پاسخ دادن دولت، از جمله پمپئو در مورد مصوبه پارلمان عراق برای خروج نیروهای آمریکایی از این کشور ناراضی بودند. چند تن از نمایندگان اعلام کردند، تنها پاسخ دولت در این خصوص این بود که «نگران نباشید» اما سناتورها خواهان حفاظت ار نیروهایشان در عراق شده بودند.
در این میان برخی از سردرگمی ها در دولت هم مربوط به اظهارات تند برخی از نمایندگان جمهوری خواه نسبت به ایران بود.
در روزهای پس از ترور، ترامپ با رهبران جمهوری خواه در مجلس سنا و مجلس نمایندگان صحبت کرده بود و برخی از آنها تاکید داشتند که ترامپ باید همچنان گزینه نظامی علیه تهران را در نظر داشته باشد. از جمله لیندسی گراهام سناتور جمهوریخواه ایالت کارولینای جنوبی که در جلسات با ترامپ چنین خواسته ای را مطرح کرده بود.
این در حالی است که کارزار فشار حداکثری ترامپ علیه ایران از همان ابتدا سیاست خود را تنها معطوف به اعمال تحریم ها بر ایران برای تغییر سیاست منطقه ای آن اعلام کرده بودند.
اما در نهایت بعد از دو هفته اظهارات متناقض دولت آمریکا، پمپئو در سخنرانی خود در موسسه هوور و دانشگاه استفورد هدف از کارزار فشار حداکثری علیه ایران را دو بخشی اعلام کرد و افزود: رییس جمهوری و اعضای تیم امنیت ملی وی در حال احیای بازدارندگی در برابر ایران هستند و ما تلاش داریم نخست منابع مالی را محدود کنیم و سپس از ایران می خواهیم همانند یک کشور معمولی مانند نروژ رفتار کند.
نظر شما