سومین انتخابات پارلمان رژیم صهیونیستی در راه است. پیش از این دو انتخابات، یکی در ۲۰ فروردین ماه و دیگری در ۲۶ شهریورماه برگزار شدند، اما به دلیل عدم تفاهم احزاب عمده سیاسی این رژیم، هیچ کدام نتوانستند کابینه تشکیل دهند. حال قرار است ۲ مارس ۲۰۲۰ (دوازدهم اسفند ۱۳۹۸) برای سومین بار انتخابات کنست برگزار شود. دو حزب «لیکود» به رهبری نخست وزیر «بنیامین نتانیاهو» و «آبی – سفید» به رهبری «بنی گانتس» در دو انتخابات گذشته نتوانسته‌اند نصف به علاوه یک کرسی از کل ۱۲۰ کرسی کنیست را به دست آورند.
انتخاباتی که گره گشاه نخواهد شد
در شرایط کنونی با توجه به شکاف و بی‌اعتمادی عمیقی که میان گروه‌های سیاسی رژیم صهیونیستی وجود دارد، تضمینی وجود ندارد که انتخابات جدید هم بتواند رژیم صهیونیستی را از بن بست سیاسی تشکیل کابینه خارج سازد و ثبات سیاسی را برای این رژیم به دنبال داشته باشد. با توجه به اینکه نتانیاهو سرنوشت رژیم صهیونیستی و تشکیل کابینه را به سرنوشت محاکمه‌های خود به دلیل فساد مالی و دریافت رشوه گره می‌زند عمق بحران آشکارتر می‌شود. از این رو، انتظار می رود برگزاری انتخابات سوم هم نتواند گره‌ای از بن بست سیاسی رژیم صهیونیستی بگشاید.
در همین پیوند، تارنمای روزنامه «الغد» اردن در گزارشی از قول «احمد مبیضین» تحلیلگر مسائل سیاسی اردنی نوشت، انتخابات آینده هم نتیجه سرنوشت سازی را به دنبال نخواهد داشت و سناریوی انتخابات گذشته باز هم تکرار خواهد شد.
به نوشته شبکه خبری «الجزیره» قطر، «امطانس شحاده» نماینده فهرست مشترک عربی گفت انتخابات اخیر نشان داد که اسرائیل در همه عرصه‌ها به ویژه در مسائل داخلی با شرایط وخیمی روبرو است و بحران‌های اسرائیل در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در حال وخیم تر شدن است و اگر احزاب در انتخابات آینده هم نتوانند اکثریت آرا را به دست آورند و نتانیاهو قدرت را در اختیار داشته باشد، بحران تشکیل کابینه پس از برگزاری سومین انتخابات هم ادامه خواهد یافت.
مرکز پژوهش و مشاوره «الزیتونه» در گزارشی به قلم «محسن محمد صالح» مدیر کل این اندیشکده نوشت، پس از دو بار شکست احزاب در تشکیل کابینه، نظام سیاسی رژیم صهیونیستی با بحران سیاسی بزرگی روبرو شده است و قرار است که برای سومین بار انتخابات برگزار شود. این بحران‌ها در شرایطی گریبان رژیم صهیونیستی را گرفته است که نخست وزیر این رژیم هم به طور رسمی متهم به فساد و خیانت در امانت شده است. این موضوع سبب شده است که اوضاع داخلی این رژیم بحرانی و با شرایط پیچیده‌ای روبرو باشد.
فلسطین ستیزی وجه مشترک لیکود و آبی - سفید
تحلیلگران معتقدند که دو حزب لیکود و آبی – سفید در پایمال کردن حق مردم فلسطین تفاوتی ندارند. از این رو، نباید امیدوار بود که با سقوط حزب لیکود و قدرت‌یابی ائتلاف سفید- آبی اوضاع مردم فلسطین دگرگون شود. همه احزاب فلسطین به ویژه حزب لیکود و آبی - سفید مساله صلح را از برنامه‌های سیاسی خود حذف و به سیاست‌های توسعه طلبانه خود در شهرک سازی ادامه می دهند. جامعه این رژیم در مسیر افراط‌گرایی و تبعیض نژادی گام نهاده است و مخالف صلح و به رسمیت شناختن حقوق مردم فلسطین و اجرای قطعنامه‌های نهادهای بین‌المللی درباره مردم فلسطین است.
در چنین شرایطی تنها باید بر روی مردم فلسطین و جهان عرب و اسلام در مسیر مقاومت حساب باز کرد. مردم می‌توانند در برابر تلاش‌ها برای از بین بردن مساله فلسطین مقابله کنند. در این زمینه لازم است مردم فلسطین اختلاف‌ها را که به مساله فلسطین آسیب زده است، کنار گذارند. همگرایی ملی سلاح برنده و تنها راه پیروزی در برابر توطئه‌ها و طرح‌های مشکوک و در راس آن طرح «معامله قرن» است که به تازگی از سوی ترامپ و نتانیاهو عملی شده است. این طرح در چارچوب اهداف انتخاباتی نتانیاهو و ترامپ قرار دارد.
به نوشته شبکه خبری «الجزیره»، «رابرت مالی» مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا در گروه بحران‌های بین‌المللی در واشنگتن معتقد است که نمی‌توان عملی‌سازی طرح «معامله قرن» را جدا از عنصر انتخابات دانست. ترامپ با این طرح خواسته است در سومین انتخابات به نتانیاهو خدمتی کرده باشد.
به نوشته روزنامه الغد، «سعید المصری» دیپلمات اردنی گفت طرف پیروز انتخابات آینده اسرائیل در شرایطی که بیشتر احزاب اسرائیل مخالف روند صلح هستند تغییری را در روند صلح ایجاد نخواهند کرد. دولت آینده اسرائیل سیاست‌های گذشته را ادامه خواهد داد و با درخواست‌های جامعه بین‌الملل درباره مردم فلسطین و عقب‌نشینی از سرزمین‌های اشغالی مخالفت خواهد کرد و به شهرک سازی‌های خود ادامه خواهد داد. حرب سفید - آبی در سیاست سرکوب مردم فلسطین و افراطی‌گری چیزی کمتر از لیکود ندارد. بنی‌گانتس رهبر این حزب هم هیچ طرح صلحی را با خود به همراه ندارد و او ادامه طرح اشغالگری و الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری و قدس به شهرک‌های صهیونیست‌نشین را متعهد شده است.
الجزیره در گزارش خود آورده است: در چنین فضایی و با توجه به وجود اختلاف‌ها در جامعه اسرائیل درباره هویت نخست وزیر آینده همگرایی فلسطیی های سال ۴۸ ضروری است تا از این طریق بتوانند کرسی‌های بیشتری را در کنست از آن خود کنند و از آن به عنوان میدان مبارزه حقوقی و سیاسی استفاده کنند. در این زمینه بازبینی فعالیت‌ها و بازنگری در احزاب و ایجاد طرح ملی هم ضروری است.
نظر شما