پای حرف دل هنرمندان نشستن مسایل و مشکلات جامعه را از زاویه دیگری برایتان روشن می کند؛ با اینکه اکثر مردم از آسیب های اجتماعی و عوامل ایجاد آنها اطلاع دارند اما بی تفاوت از کنار قضیه عبور می کنند؛ اما در این بین هنرمندانی هستند که آسیب های جامعه را می بیند و می خواهند به کمک هنرشان با ایجاد آگاهی به بهبود حال ناخوش جامعه کمک کند.
ایرنا کرمانشاه در خصوص مطالبات هنرمندان از مجلس یازدهم و نامزدهایی که به این مجلس راه پیدا می کنند مصاحبه هایی را با نسترن رستمی کارگردان تئاتر، کامران رضایی رییس انجمن سینمای جوان و روزبه حبیبیان رییس انجمن طراحان گرافیک کرمانشاه انجام داده که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
نماینده مجلس باید علاقه مند به حوزه فرهنگ و هنر باشد
کامران رضایی: توقع داریم که نمایندگان در مجلس پیگیر مشکلات هنرمندان باشند و در راستای گسترش فضای هنری و جشنواره ای در کشور بودجه مناسبی اختصاص بدهند اما متاسفانه نامزدها فقط در زمان انتخابات برای جلب رای به یاد هنرمندان می افتند اما به محض اتمام کار این قشر را فراموش می کنند.
از طرفی متاسفانه در کشور ما بودجه درنظر گرفته شده برای حقوق کارکنان اداره فرهنگ و ارشاد بیشتر از خود فعالیت های هنری است به گونه ای که طبق شنیده ها در استان کرمانشاه ۶ میلیارد تومان هزینه سالیانه حقوق پرسنل اداره ارشاد استان می شود در حالی که بودجه سالیانه فعالیت های هنری ۳۰۰ میلیون تومان است که در حقیقت این موضوع باید برعکس می بود.
دخالت نمایندگان در عزل و نصب مدیران دیگر آفت حوزه هنر است؛ در حالی که باید مدیرانی در راس این حوزه قرار بگیرند که هنر دوست باشند و دغدغه این حوزه را داشته باشند.
همچنین باید در برنامه ریزی ها و بودجه بندی ها نسبت به برپایی برنامه ها و جشنواره های مختلف هنری توجه ویژه بشود چرا که گسترش این برنامه ها ضمن ترویج فضای شادی و نشاط در جامعه باعث بالا رفتن سرانه مطالعه و ترویج فرهنگ کتابخوانی نیز می شود.
دلیلش هم این است که زبان هنر بهتر می تواند موضوع آسیب های اجتماعی را در جامعه بازگو کند و انگیزه مطالعه را در جامعه بیشتر کند به گونه ای با تغییر مسیر افراد از آنها شهروندان بهتری بسازد.
سخن آخر اینکه نماینده مجلس خود باید علاقه مند به حوزه فرهنگ و هنر باشد و باشناخت کافی در این حوزه اهمیت کاررادرک کرده باشد.
متاسفانه مجلس فقط عمرانی فکر می کند
نسترن رستمی: متاسفانه مجلس ما فقط عمرانی فکر می کند و به ظاهر هیچ کس به فکر فقر فرهنگی جامعه نیست و باید دقت کرد که امروزه دیگر فقط سخنرانی و مقاله جوابگو نیست بلکه هنرهای بصری بهتر جواب می گیرند.
شما خواندن سوره حضرت یوسف را با دیدن سریال حضرت یوسف مقایسه کنید ببینید کدامیک بیشتر تاثیرگذارتر است.
متاسفانه بسیاری از بودجه ها در کشور ما پای برگزاری سمینارها و سخنرانی ها هدر می رود در حالی که همین بودجه ها اگر صرف کارهای هنری بشود تاثیر بیشتری خواهد داشت.
نگاه عمرانی نمایندگان و مدیران ما به گونه ای است که همواره شاهد افتتاح پل و راه هستیم و در این بین کمتر اخباری در خصوص افتتاح اماکن فرهنگی و هنری به گوش می رسد.
پروژه های فرهنگی و هنری ما دراستان نیارمند بودجه هستند نمونه اش هم سالن آمفی تئاتر شهرک دانش کرمانشاه است که برای تکمیل شدن ۱.۵ میلیارد تومان بودجه می خواهد؛ لذا متاسفانه تا زمانی که شهروندان به آگاهی نسبت به حقوق خودشان نرسند شاهد پایین آمدن سطح مطالبات و انتظارت مردم در حد آسفالت خیابان خواهیم بود.
هرچند به نظر برخی از مسوولان ما نیز از آگاهی مردم می ترسند چرا که در صورت آگاهی مردم دیگر نمی توانند رای، اعتقادات و هویت افراد را با صد هزار تومان بخرند.
از طرفی توسعه نشاط اجتماعی و نیز تلنگرهایی با موضوع آسیب های اجتماعی از مزایای برنامه های فرهنگی و هنری است نمونه اش هم تئاتر «اعترافی درباره زنان» به کارگردانی خودم است که موضوع اصلی آن طلاق است؛ منتهی این بار خانم هایی به تصویر کشیده شده بودند که تجارتشان با مهریه بود.
همین طور از مجلس انتظار می رود نسبت به تصویب قوانین ضدسانسور و نیز یکسان سازی ممیزی در کل کشور در حوزه فرهنگ و هنر اقدام کند چرا که سانسور مانع اصلی آگاهی مردم در جامعه است؛ ضمن اینکه شاهد نگاه های سلیقه ای به بحث ممیزی در کشور نیز هستیم نمونه اش اجرای تئاتر اعترافاتی برای زنان بود که اجرای آن در تهران سانسور نشد اما در کرمانشاه زیاد سانسور شدیم.
موضوع دیگر نوع نگاه به ایام سوگورای و شادی مذهبی در کشور ماست به گونه ای که متاسفانه ایام سوگواری ما طولانی و ایام شادی های مذهبی و ملی ما کوتاه است در نتیجه در ایام طولانی سوگواری تمام برنامه های ما از یک هفته قبل تا یک هفته بعد از این ایام تعطیل می شوند لذا از نمایندگان مجلس نیز انتظار می رود نسبت به اصلاح این موضوع نیز ورود کنند.
نمایندگان در عزل و نصب های مدیرتی حوزه تخصصی فرهنگ و هنر دخالت نکنند
روزبه حبیبیان: مهمترین موضوع برای کاندیداهایی که به مجلس راه پیدا می کنند این است که پیگیر مطالبات تمام اقشار مردم باشند و از حقوق مردم دفاع کنند اما متاسفانه افراد به محض ورود به مجلس به جای پیگیری مطالبات به دنبال تغییر مدیران همفکر خود در سطوح مدیریتی استان هستند.
از نمایندگان مجلس انتظار می رود در عزل و نصب های مدیریتی بنابه سلایق شخصی خودشان دخالتی نکنند؛ بخصوص دخالت در حوزه های تخصصی اجحاف در حق آنهاست.
از طرفی متاسفانه شاهد شرایط بد اقتصادی کشور هستیم و حوزه فرهنگ و هنر اولین حوزه ای است که بودجه آن قطع می شود چرا که همواره حوزه معیشت مردم اولویت اول بوده است.
اما فراموش نکنیم بی توجهی به حوزه فرهنگ و هنر در درازمدت ودرآینده عوارض خودش را نشان می دهد و باعث بر هم خوردن آرامش روانی جامعه خواهد بود چرا که به مرور جا برای محصولات ارزان و مخرب غربی باز می شود و این موضوع مشکلات امنیتی و اجتماعی زیادی را ایجاد می کند.
همچنین نباید فراموش کنیم بهترین راه برای انتقال آگاهی و رسالت هر سیستمی، فرهنگ و هنر است؛ البته منظور کار فرهنگی بدون خط و مشی سیاسی است؛ با کار فرهنگی می توان باعث ارتقا تشخیص و توان درک مسائل اجتماعی از قبیل رفتار با جنس مخالف، کودکان، حیوانات و محیط زیست شد.
متاسفانه باید گفت به طور کل نماینده های ما در حوزه فرهنگی فعال نیستند چرا که ضرورتی برای این کار نمی بینند دلیلش هم این است که این افراد دانش آموخته همین دانشگاه های داخلی هستند که این نگاه را در دانشجویان تقویت نکرده است.
و در پایان باید گفت با اینکه در حوزه عمرانی خوب هزینه می شود اما این بودجه ها در استان ها به دست صاحبان اصلی نمی رسد؛ نتیجه اش هم این می شود که اکثر دانش آموخته گان هنر شغل دوم دارند ضمن اینکه مشکلات بیمه ای و امنیت شغلی همواره این مشاغل را تهدید می کند.
