کرونا و تضرع

 این گرفتاری که مسببین و غیر مسببین را شامل شده است، تداعی کننده آیه شریفه ۲۵ سوره انفال است که می‌فرماید از فتنه‌ای بترسید که فقط افراد گنهکار را آسیب نمی‌زند بلکه همه افراد را مبتلا می‌سازد.

اگر در قرآن کریم می‌فرماید امر به معروف کنید دلیلش این است که اگر عده‌ای گناه کردند و دیگران امر به معروف نکردند یا امر به معروفشان فایده نداشت اینگونه نیست که بلا و مصیبت فقط به گنهکاران برسد بلکه انسان‌های خوب و پاک هم به بلای آنها گرفتار می‌شوند.

در هر صورت کشور عزیز ایران و مردم شریف ما قربانی حرامخواری برخی از مردم چین شده‌اند و در حال حاضر با مشکلی دست و پنجه نرم می‌کنیم که معلوم نیست چند نفر قربانی بگیرد و تا چه میزان آسیب‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امثال آن به بار بیاورد. با رجوع به آیات قرآن کریم و سیره اهل بیت دو نکته مهم برای خروج از بحران می‌توان دریافت کرد:

۱- اولین نکته رعایت نکاتی است که متخصصین امر در خصوص جلوگیری از گسترش ویروس بیان می‌کنند. متاسفانه عده‌ای متدینین جاهل با مسخره کردن این نکات موجبات وهن دین را فراهم می آورند. این درحالی است که در سیره اهل بیت می بینیم با اینکه ائمه و پیامبر اکرم معصوم بوده اند و علم غیب داشته اند اما در موارد متعددی به پزشک مراجعه می‌کرده‌اند حتی اگر پزشک غیر مسلمان می‌بود.

۲- در کنار رعایت نکات بهداشتی باید از منظر اخلاقی و اعتقادی نیز به این موضوع نیم نگاهی داشت. در سوره مبارکه اعراف آیات ۹۴ و ۹۵ خداوند می‌فرماید: ما امتهای قبلی را به سختی ها و گرفتاری‌ها مبتلا ساختیم به امید اینکه تضرع کنند و به سمت خدا بازگردند اما آنها وقتی گرفتاری‌ها را دیدند به دلیل اینکه قساوت قلب داشتند تضرع نکردند.

وقتی مردم گرفتار می‌شوند و تضرع نمی‌کنند این گونه نیست که ما بلای آن‌ها را نگه داریم و الی الابد آنها را اذیت کنیم؛ بلکه سختی‌های آنها را تبدیل به آسایش می‌کنیم ولی مردم گمان می‌کنند که سختی‌ها و برطرف شدن آن از طرف خداوند نبود بلکه آمدن مصیبت و رفتن آن را کار طبیعت می دانند و می گویند پدران ما هم این نوع گرفتاری‌ها را داشته اند.

خداوند می فرماید پس از این نوع تفکر است که عذاب ما یک مرتبه به سراغ آنها می آید و آنها را هلاک می کند و دیگر فرصتی برای برگشت برای آنها وجود ندارد. آنچه از این آیات شریفه و سایر آیات قابل استفاده است اینکه در این شرایط ضمن رعایت مسائل بهداشتی و درمانی باید با دعا و مناجات ارتباط خود را با خداوند تقویت کنیم و از مقام الوهیت درخواست کنیم ضمن بخشش گناهان، لطف و رحمت خود را شامل حال ما کند و مردم و کشور ما را از بلاها و مصیبت ها نجات دهد.