پگاه پاکزاد روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: این روزها خیلی دلمان برای یکدیگر تنگ می‌شود، برای روزهایی که موقع خداحافظی همدیگر را در آغوش می گرفتیم. یک بغل تندو سریع! اما با این اتفاق نامبارک احساس می کنیم مرزی بین ما بوجود آمده است. این روزها به دیوار شیشه‌ای، یعنی همان قرنطینه فکر می‌کنم.
وی افزود: این ایام می گذرد اما شیرینی بحران کرونا و قرنطینه ناخواسته باعث شده تا ارزش عزیزان خود را بیشتر بدانیم و گرمای وجود آنان را بیشتر حس کنیم. تا وقت از دست نرفته مادامی که در خانه هستیم، بیشتر به یاد هم باشیم و خدا را فراموش نکنیم.
بدتر از کرونا
این روانشناس بالینی اظهار داشت: در این ایام که ویروس کرونا بطور فرضی و پنهانی عضوی از خانواده ها شده به جهت حساسیت مردم که مطمئن شوند که با ضدعفونی کردن کرونا نخواهند گرفت، بطور دائم که دست و صورت ها را شسته و مایع ضدعفونی زده اند، طراوت پوست دست و صورت کاملا از دست رفته به نحوی که ترک دست نشان می دهد به شستشو وسواس پیدا کرده ایم.
وی با بیان اینکه مردم باید به این فکر کنند که ضدضربه نیستند، گفت: وسواس یک اختلال و بیماری سخت و در عین حال فرد مبتلا را خیلی اذیت می‌کند، در این شرایط با پخش ویروس، حساسیت آنهایی که نگران مریضی هستند بیشتر هم می‌شود، اما بدتر از ویروس کرونا و وسواس ضد عفونی، ایجاد ناامیدی و افسردگی پس از آن است که باید جدی گرفته شود.
بر اساس آمارهای رسمی تا ۱۸ اسفند ۶ هزار و ۵۶۶ نفر در کشور به ویروس کرونا مبتلا شده و ۱۹۴ نفر به علت ابتلا به این ویروس فوت کرده‌اند.
نظر شما