"در خانه ماندن" عمل به مسوولیت اجتماعی در مبارزه با کرونا است

مشهد- ایرنا- "در خانه ماندن" برای قطع زنجیره انتقال و شیوع ویروس کووید ۱۹ عامل بیماری کرونا، وقتی که واکسن یا دارویی برای درمان این بیماری نوپدید همه‌گیر وجود ندارد، تنها راه حفظ سلامت خود، خانواده و جامعه در چارچوب "پویش اجتماعی سهم من از مبارزه با کرونا" و تمرینی مهم برای ایفای مسوولیت اجتماعی توسط تک‌تک افراد عضو جامعه ایرانی است.

مقابله با بحران نیازمند عزم همگانی است. بدون یک اراده جمعی معطوف به مواجهه مؤثر با بیماری، امکان رهایی از زنجیره انتقال آن وجود ندارد. بر همین اساس به ابتکار سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی پویشی اجتماعی برای فراخوان عمومی و عمل به مسؤولیت‌پذیری جمعی در برابر شیوع ویروی عامل بیماری کرونا به راه افتاده است. 

در شرایطی که شمار مبتلایان به بیماری کرونا از مرز ۱۲ هزار نفر و شمار فوت‌شدگان بر اثر این بیماری از ۶۰۰ نفر در کشور گذر کرده است هنوز هم شیوع و ابتلای جمعیت بیشتر در پیش است و هنوز هم بهترین توصیه و تنها راهکار موجود و پیشنهادی، "در خانه ماندن" برای حفظ سلامت خود و دیگران است.

در چنین شرایطی است که بروز بلایا و بیماری‌های همه‌گیر اگرچه همراه با برهم خوردن آرامش روانی و البته سلامت افراد است اما در حوزه اجتماعی تمرینی برای سنجش میزان و سطح فرهنگ افراد جامعه و نیز درصد مسوولیت پذیری اجتماعی‌ آنها نسبت به همنوعانشان است.

ایفای مسولیت اجتماعی در هر جامعه موجب می‌شود تا شرایط بسیار مناسبی برای آن جامعه ایجاد شود، مشکلات بهتر و راحت‌تر برطرف شده و جامعه به سمت توسعه حرکت کند. تعهد اجتماعی در واقع عامل مهم ایجاد حس مسوولیت پذیری در جوامع مختلف است.

از این رو تقویت پیشگیری برای جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری و کمک به بخش درمان از این جهت که تعداد مبتلایان کاهش یابد از اهمیت زیادی برخوردار است و این امر فقط و فقط با نقش‌آفرینی و مسوولیت پذیری تک تک افراد جامعه محقق می‌شود آن هم از طریق قطع زنجیره گردش ویروس از فردی به فرد دیگر با در خانه ماندن.

کرونا مساله‌ای اجتماعی

عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه کرونا قبل از این که یک مساله پزشکی باشد یک مساله اجتماعی است گفت: این بدان معناست که جنبه اجتماعی ابتلا به بیماری کرونا بسیار مهم‌تر است.

مجید فولادیان افزود: بحران موجود در خصوص بیماری کرونا، انتقال و شیوع این بیماری است که به دلیل نبود واکسن و داروی مشخص راهکارهای جایگزین مقابله با آن هدف گذاری شده و پیگیری می شود.

وی ادامه داد: به این ترتیب تنها راه حل و مکانیسم پیشنهادی همه پزشکان و متخصصان برای مقابله با این بیماری در تمام جهان، یک امر اجتماعی و فرهنگی است نه پزشکی و آن هم قطع زنجیره انتقال است  یعنی به عنوان تنها راهکار و راه درمان، باید روابط را به گونه‌ای سامان دهیم که فرایند، دامنه و گسترش بیماری کاهش یابد و قطع شود.

مسوولیت سنگین اجتماعی دانشجویان

عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان این که مدیریت کشور در کنترل و مدیریت این بیماری خیلی با اقتدار عمل نکرد گفت: در این زمینه از ابتدا سیاست روشنی اعلام و اجرا نشد و همین امر موجب شد تا مردم پیامهای متناقضی را در این زمینه دریافت کنند.

فولادیان افزود: در چنین شرایطی تنها کسی که می‌تواند به داد مردم برسد خودشان هستند و این را باید به عنوان یک مساله اجتماعی مهم در نظر گرفت.

وی ادامه داد: باید همگان به این باور برسند که بیماری کرونا یک مساله حاد احتماعی است که خودمان و خانواده و در نهایت جامعه را درگیر می‌کند.

این استاد جامعه شناسی گفت: برای حفظ سلامت و مقابله با بیماری باید همه در خانه بمانند و قرنطینه خانگی را رعایت کنند و در این میان گروه‌هایی در جامعه هستند که نقش‌شان در چنین شرایطی بسیار مهم است به طوری که مسوولیت اجتماعی سنگین‌تری دارند.

فولادیان از دانشگاهیان و دانشجویان به عنوان گروه‌های مرجع و دارای مسوولیت اجتماعی سنگین نام برد و افزود: هم اکنون چهار میلیون نفر دانشجو در کشور داریم که این شمار می‌توانند به عنوان سفیران آگاهی در کشور در برابر بیماری کرونا مسوولیت اجتماعی خود را ایفا کنند.

وی ادامه داد: این جمعیت دانشجویی باید بر اساس علم و دانش با جامعه و گروه‌های اطرافشان صحبت و بر اساس آگاهی و واقعیات موجود به مردم اطلاع رسانی کنند تا مردم از خرافات در این رابطه دور شوند و به انجام رفتار درست برای مقابله با بیماری اقدام کنند و باید به جامعه و مردم این آگاهی را داد که این بیماری چه قدر می‌تواند خطرناک باشد و تا چه میزان میتواند به جامعه ضربه بزند.

عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: مسولیت اجتماعی امروز دانشگاه‌های کشور در حقیقت همین آگاهی بخشی به بخش‌های مختلف جامعه و ضرورت رعایت مسائل پیشگیری توسط خود و خانواده‌شان است.

فولادیان افزود: اگر دانشجویان بسیح شوند و حرکت جمعی جهاد اجتماعی در خانه ماندن را در جامعه نشر  دهند و تسهیل کنند بهترین نقش و مسوولیت اجتماعی خود را رقم زده‌اند و مردم هم باید بدانند هر فردی که در خانه بماند در حقیقت یک جهاد اجتماعی کرده است.

شکست کرونا نیازمند عزم اجتماعی است نه عزم پزشکی

استاد جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه در این میان رسانه‌هایی مانند صدا و سیما نیز باید همراه و همراستای توصیه‌های لازم برای قطع زنجیره کرونا پیش بروند افزود: رسانه‌ها باید پیام روشن به مردم بدهند زیرا اگر پیام روشن به مردم ارائه نشود افراد در کنش‌های خود دچار ابهام و اشتباه می‌شوند.

فولادیان گفت: در سطوحی مانند برگزاری جلسات هیات دولت در زمینه مقابله با کرونا و پخش آن از رسانه ملی مشاهده می‌شود که اندک افرادی از اعضای هیات دولت اقدام به استفاده از اقلام بهداشتی از جمله ماسک و دستکش کرده اند که این رفتار نشان می‌دهد که خود مسوولان هم کرونا را جدی نگرفته‌اند در حالی که مدام تاکید داریم مردم این موارد و توصیه‌های پیشگیری را رعایت کنند.

وی اضافه کرد: ظرفیت بیمارستانهای پذیرای بیماران مبتلا به کرونا در حال تکمیل است و تیم پزشکی و متخصصان نیز بعد از سه هفته دچار فرسودگی و خستگی شده‌اند ضمن اینکه امکانات پزشکی هم جوابگو نیست لذا مدیریت بیماری کرونا و حل شدن این وضعیت در کشور نیازمند یک عزم اجتماعی است نه پزشکی.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha