مهار روند رو به رشد ویروس خطرناک کرونا با اقدام مسئولانه هر کدام از ما ایرانی ها ممکن است اما غفلت از عمق این فاجعه انسانی توسط برخی ها و نادیده گرفتن حقوق شهروندی موجب گردیده که روز به روز شاهد آمار جانباختگان در این مرز و بوم باشیم .
گرچه ستادهای پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا بطور شبانه روزی در جای جای کشورمان با اقدامات و توصیه درمانی های خود از قبیل استفاده از ماسک‌های تنفسی و شستشوی مرتب دست‌ها، از روش‌های همیشگی برای جدا نگه داشتن افراد بیمار از سالم و به حداقل رساندن شانس انتقال بیماری هستند ولی واقعیت امر این هست که فراگیری این بلای انسانی عزمی همگانی را می طلبد تا جایی که باید هر خانه ای به مثابه یک ستاد پیشگیری قرینه از ستاد کشوری و استانی عمل کند.
باید تک تک ما ایرانی ها با تشدید حس مسئولیت پذیری در قبال این ویروس بدخیم و با سرعت انتشار کهکشانی که عدم احساس امنیت آن بر امنیتش غالب شده و فضای کشور را بیش از هر زمان دیگر سنگین و شرجی زده کرده ، یکصدا و همگام برای کمک به سلامت در معرض تهدید قرار گرفته خود و همنوعان وارد گود مقابله و مبارزه جدی شویم .
همه می دانیم که پیکره رشید کشور ما از دوران مشروطیت تاکنون بحرانها و بلایای طبیعی و غیر طبیعی زیادی را پشت سرنهاده و تاریخ نشان داده که همیشه حضور ملت در این وادی تعیین کننده بوده و میدان داری مردم بوده که توانسته با همه کمبودها و نامهربانی ها مرحمی بر زخم های این سرزمین کهن باشد و تا به امروز دوام این مرز و بوم را مفتخرانه فریاد زند.
امروز فائق شدن بر هجوم این ویروس نامرئی هلاک کننده که مهارش با امکانات و زیرساخت های موجود دولت و وزارت بهداشت همخوانی ندارد ، تنها و تنها با یکدلی و اتحاد جمعیت ۸۰میلیونی کشورمان در عملی ساختن توصیه های بهداشتی و پزشکی و پاسخ به پویش های مردمی که از سر دلسوزی و احساس مسئولیت اجتماعی هر فرد ایرانی را به سوی خود فرا می خواند امکان دارد و بس .
در روزهای پایانی سال ۹۸ بسر می بریم آن هم در کشوری با تاریخ چندهزارساله و مشحون از سنت های دیرپای ایرانی که توسط پیشینیان و گذشتگان ما به ارث رسیده ، گرچه پاسداشت این سنت های اصیل و افتخار آمیز برای ما ایرانی ها حکم تکلیف یافته ،اما در شرایط کنونی آن چیزی که باید نگاهها از سر خردمندی و خرد ورزی به آن معطوف و دوخته شود ارجحیت تامین سلامت ساکنان ایران امروز به عنوان ادامه دهندگان راه پیشینیان است .
ضمن ارج نهادن به سنت پیشینیان باید در این روزها از برگزاری برنامه های مرسوم در آستانه سال نو و بعد آن ، از جمله مراسم چهارشنبه سوری ، زیارت قبور ، بجا آوردن صله رحم و دید و بازدیدهای ایام نوروز اجتناب ورزیده و برای سهیم شدن و در حقیقت ادای دین به جبهه مقابله با بحران کرونا در خانه بمانیم تا به قطع دامنه انتقال این ویروس خطرناک در بطن و لایه های زیرین جامعه کمک نموده و به بازه زمانی مهار آن در جامعه شتاب بخشیم .
بدون شک پس از کنترل و زدودن این باکتری سمی و واگیر فرصت برای پاسداشت سنت های کهن و تاریخی پیشینیان ما هست و می توان بار دیگر از زیبایی های طبیعت حظ و بهره لازم را برد ولی این لذت بخشی زمان پسندیده و دلچسب می شود که ما بتوانیم با هزینه کم از این بحران و گردنه پرسنگلاخ و سربالایی نفس گیر ضد نسلی و بشری یعنی کرونا عبور کنیم .
با علم به اینکه استراتژی مهار با اجبار و تحمیل اقدامات پیشگیرانه در حوزه بهداشت عمومی بدون تصمیم به همکاری آگاهانه افراد معمولا برای رسیدن به نتیجه لازم آن هم با هزینه کم و کوتاه کردن بازه زمانی چنین داستانی غم انگیز دیر پاسخ می دهد، پس باید تک تک ما ایرانی ها با عبرت گیری از وقایع تلخی که روزانه برای همنوعان ما از مردم عادی گرفته تا کادر درمانی نه تنها در ایران بلکه در دیگر نقاط کره خاکی رخ می دهد ، با عزم جدی به ندای دلسوزان جامعه به پیشتازان این عرصه مقابله با ویروس کرونا بپیوندیم و راه را بر گردش آن در پیکره اجتماعی کشورمان ببندیم .
قطع به یقین تنها در سایه تجربه جدیدی از انسجام و یکدلی و تجمیع داشته ها و امکانات در این برهه زمانی است که می توان کوچه ها و خیابان های شهرمان را از لوث خاکستر سیاهی کرونا رهانید و در بهار دل انگیز سال ۹۹ آفتاب دیگری در آسمان لحظه های طلایی شهر و دیارمان کاشت و به قول ادیبان از ثمره آن حظ وافر برد.
نظر شما