هماهنگ‌کننده سازهای غربی و ایرانی

ما دارای سه فرزند شدیم؛ مهرنوش، دختر اولم و هاله و هومن (دوقلو) که بعد از سه سال متولد شدند. در زندگی مشترک‌مان اغلب در کارهای هنری ایشان همکاری داشتم و تا آنجا که در توانم بود هم به امور مربوط به خانواده می‌رسیدم، هم کارهای مربوط به ارکستر دهلوی را انجام می‌دادم. نوشتن نت‌ها و کارهای مختلف ارکستر کار بسیار سختی بود و چون در آن زمان فتوکپی نبود، برای تمام سازها، باید نت جداگانه‌ای نوشته می‌شد. البته این کمک‌ها باعث شد که در کارهای هنری خودم هم از تجربه‌هایی که به‌دست آوردم، استفاده کنم.

همه می‌دانند که دهلوی خدمات زیادی برای موسیقی ایران انجام داده و آثار ارزشمندی را خلق کرده است و ده سالی را که ریاست هنرستان موسیقی ملی را برعهده داشت، بهترین دوره هنرستان بوده و هنرمندانی که هم‌اکنون موسیقی ایران را زنده نگه داشته‌اند حاصل همان دوره هستند.

سال‌هایی که معاونت هنری وزارت فرهنگ و هنر را به‌عهده داشت، از اغلب موزیسین‌ها خواسته بود که ساخته‌های خود را به اداره معرفی کنند تا برایشان به چاپ برسانند.

استاد دهلوی از سال ۱۳۳۶ که اولین قطعه خود را به نام «سبکبال» ساخت، به رهبری ارکستر صبا و بعد رودکی منصوب شد. او اولین ارکستر ملی واقعی را راه انداخت که هم سازهای غربی و ایرانی را با هم به‌کار گرفت و آثار زیبایی با سازهای ایرانی به‌صورت ارکسترال خلق کرد؛ مثل سنتور و ارکستر، ویلن و ارکستر، تار و ارکستر، تمبک و ارکستر و آثار با ارزشی مانند: باله «بیژن و منیژه»، اپرای «خسرو و شیرین»، اپرای «مانا و مانی»، و همچنین کتاب «پیوند شعر و موسیقی» که کتاب سال شد.

در فاصله‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۳ در آلمان و اتریش به ادامه تحصیل نزد پروفسور کریستن داوید و استادن دیگر پرداخت و زمانی که به ایران برگشتیم من هم به ادامه تحصیل پرداختم و به‌طور رسمی در وزارت فرهنگ و هنر استخدام شدم و سی‌وسه سال در هنرستان موسیقی به تدریس پرداختم.

در آن زمان برای آنکه دهلوی به کارهای هنری خود برسد، من اغلب بچه‌ها را به مسافرت می‌بردم که در آرامش به خلق آثار خود بپردازد. البته بچه‌ها همگی هنر موسیقی را فرا گرفتند ولی پسرم هومن به‌طور جدی تحصیلات موسیقی را ادامه داد و هم‌اکنون یکی از موزیسین‌های بسیار موفق ایران است ولی متاسفانه به‌علت شرایط خاص موسیقی هنوز نتوانسته آن‌طور که باید آثار خود را عرضه کند. خوشبختانه خانواده ما با تمام مشکلات و تنگناها و شرایط محدود موسیقی کنار آمده و جایگاه موسیقی را حفظ کرده است.

سخن بسیار است ولی متاسفانه دهلوی در چند دهه اخیر به‌علت بیماری و افسردگی نتوانست اثری خلق کند، هرچند آنقدر آثارش ارزشمند و جاودانه هستند که نامش همیشه زنده است. او به زنده ‌نگه ‌داشته شدن موسیقی ایران کمک بسیار کرد. جایگاهش در بهشت است و یادش همیشه گرامی.