به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات اجتماعی این مرکز روز چهارشنبه در گزارشی با عنوان «درباره مقابله با شیوع ویروس کرونا (۷) چالش‌ها و راهکارهای حمایت از اقشار ضعیف و محروم جامعه» آورده است؛ چنانچه فراگیری، همه‌گیری و دغدغه عمومی را سه مؤلفه اساسی برای تشخیص یک مسئله اجتماعی بدانیم، شیوع ویروس کرونا در کشور حائز هر سه مؤلفه است و یک مسئله اجتماعی حاد و مخاطره‌آمیز است.
این گزارش افزود: در حال حاضر، تمام مناطق شهری و روستایی کشور در معرض ابتلا به این ویروس قرار دارند و هیچ نقطه‌ای از کشور مصون از این مخاطره بیولوژیکی نیست. همه افراد اعم از زن و مرد، جوان و سالمند، مسئول و غیرمسئول، همه مستعد و در معرض ابتلای به این ویروس قرار دارند. همین مسئله موجب شده که برخی از تعبیر «ویروس دمکراتیک» برای توصیف مشی برابری‌خواهانه و خاصیت همه‌گیری آن استفاده نمایند.
مرکز پژوهش‌های مجلس عنوان کرد: لکن، واقعیت آن است که طبقات پایین جامعه به‌ویژه اقشار فقیر و آسیب‌پذیر بیشتر از سایرین در معرض ابتلا و آسیب‌پذیری نسبت به این ویروس قرار دارند. رجوع به تجارب تاریخی گویای آن است که گروه‌های حاشیه‌ای و محروم جامعه و آنان که از توان و قدرت اقتصادی و اجتماعی کمتری برخوردار بوده‌اند، بیشترین آسیب را از بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و بیماری‌های همه‌گیر متحمل شده‌اند.
این گزارش خاطرنشان کرد: افزون بر این، تحقیقات پزشکی و اجتماعی در کشورهای مختلف نشان داده است که به‌واسطه سبک زندگی طبقات اجتماعی پایین و حاشیه‌ای، قدرت انتشار و اثرگذاری بیماری‌ها در میان این طبقات بسیار بیشتر است.
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس تصریح کرد: در مواقع شیوع بیماری‌های همه‌گیر همانند وضعیت کنونی اخذ تدابیر حمایتی و مراقبتی توسط دولت‌ها جهت حمایت و مراقبت ویژه از گروه‌های محروم و آسیب‌پذیر جامعه در مقابل اپیدمی لازم و ضروری است. در همین رابطه، در این گزارش تلاش شده با بررسی ابعاد زیست‌اجتماعی گروه‌های فوق و شناسایی وجوه آسیب‌پذیر آنان، راهکارها و اقدامات مناسب جهت حفظ و ارتقای سلامتی ایشان و به تبع آن جامعه ارائه شود.
این گزارش تاکید کرد: بیماری‌های همه‌گیر مانند ویروس کرونا، فقرا و طبقات پایین و کم‌درآمد جامعه و اقشار آسیب‌پذیری چون کودکان کار و خیابان، افراد بی‌خانمان یا کارتن‌خواب‌ها، متکدیان و معتادین متجاهر را بیشتر از سایر افراد و طبقات تهدید می‌کنند. این طبقات به‌واسطة شرایط و محیط کار، سبک و محل زندگی و سایر عوامل توان و قدرت کمتری جهت مراقبت از خود در برابر بیماری دارند و در صورت ابتلا می‌توانند فرایند شیوع بیماری در سطح جامعه را تسریع کند. ازاین‌رو، نیازمند حمایت و تمهید اقدامات مراقبتی ویژه‌ای هستند.
بر همین اساس، در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس از طریق واکاوی شرایط و محیط زندگی افراد، راهکارها و اقدامات مختلفی در سطح پیشگیری و درمان از قبیل: توزیع رایگان ماسک، دستکش و ژل ضدعفونی‌کننده در میان اقشار نیازمند و آسیب‌پذیر، ضدعفونی نمودن معابر محلات فقیرنشین و حاشیه شهرها، استقرار تیم‌های تشخیص ویروس کرونا در محلات و مناطق هدف، شناسایی و جمع‌آوری افراد آسیب‌دیده و آسیب‌پذیر، تجهیز گرمخانه‌ها و سامان‌سراها به امکانات بهداشتی و در سطح حمایتی و معیشتی از قبیل: پرداخت یارانه، تجمیع کمک‌های معیشتی و استفاده از ظرفیت‌های مردمی جهت حمایت مادی و معنوی از این اقشار پیشنهاد شده است.
نظر شما