ویروس کرونا مانند سایر ویروس‌ها دوام و زمانی دارد ولی به دلیل اینکه این ویروس جدید است هنوز دارویی برای مهار آن تولید نشدهتا به‌وسیله دارو بشود آن را کنترل کرد آن‌هم ویروسی که وسعت شیوع آن به اندازه ای است که تمامی جوامع را درگیر ساخته و کنترل آن را در جوامع مختلف بسیار دشوار کرده است.
این ویروس که از ماه‌های آخر سال گذشته انسان‌ها را از دو بعد شیوع و ابتلا درگیر کرده که هردوی این‌ها به دست انسان‌ها قابل‌کنترل است تا آنجا که بتوان زنجیره انتقال را پاره کرد و خشکاند و قطع این زنجیره انتقال تنها با رعایت توصیه‌های بهداشتی‌ای و پروتکل‌های داده امکان‌پذیر است یکی از مهم‌ترین توصیه‌ها ماندن در خانه است که باید آن را جدی گرفت.
ماندن در خانه در بیان یک جمله ساده به نظر می‌رسد، اما نیاز به فراهم کردن زیرساخت‌هایی دارد، زیرساخت‌هایی که اگر به آن توجه شود مطمئناً پیشگیری از شیوع، در گستره بیشتری صورت خواهد گرفت.
یکی از مباحث مربوط به ماندن در خانه همدلی است که از یک کوچه شروع می‌شود و تا محله، منطقه و شهر ادامه پیدا می‌کند و افرادی چون سرپرست خانواده، ریش‌سفید، فرد سرشناس، شهردار محله و یا شهردار کل و مسئولان سطح کلان که بر آن‌ها نظارت می‌کنند می‌توانند در ایجاد زیرساخت‌ها سهم بزرگی را ایفا کنند و با مسئولانه رفتار کردن خود در مردم اطمینان خاطر بیشتری برای ماندن در خانه ایجاد می‌کنند.
بنابراین وقتی تمامی شهرداران محل و شهرداران مناطق و بزرگان هر کوچه و خیابان باهم تعامل داشته باشند و در هر زمینه‌ای که تخصص دارند مشکلات مردم را موردبررسی قرار دهند و در کنار حل مسائل توصیه‌های لازم را نیز به آن‌ها بدهند.
فروشگاه‌های مواد غذایی هر محله و قصابی‌ها نیز که تأمین‌کننده نیازهای اولیه مردم در جامعه هستند می‌توانند با تعاملی که باهم دارند نسبت به رفع نیازهای مردم به‌صورت اینترنتی اقدام کنند مجموع این قدم‌های کوچک، بزرگ‌ترین همدلی و نوع‌دوستی و به عبارتی قدمی بسیار بزرگ که می‌تواند انتقال شیوع را بسیار کاهش دهد.
معلمان که می‌توانند بهترین نشر دهنده توصیه‌های بهداشتی همراه با آموزش دروسشان از راه دور باشند معلمانی که می‌توانند اطلاعات را که به‌صورت درست از مراجع ذیصلاح دریافت و آن را به دانش آموزان و دانشجویان انتقال داده چه‌بسا تأثیرگذاری آن به‌مراتب بیشتر خواهد بود.
یکی از بزرگ‌ترین مسائلی که در این بحبوحه باید به آن توجه کنیم این است که اطلاع‌رسانی باید آن‌قدر قوی باشد که دیگران به‌واسطه آن و با توجیهی که می‌شوند در خانه بمانند نه اینکه این کار بخواهد به‌صورت اجباری و یا با تحت‌فشار قرار دادن صورت گیرد و کسی که در خانه می‌ماند بداند کار باارزشی که انجام داده است هیچ فرقی با خدمت در کادر درمانی ندارد و حتی بزرگ‌ترین کمک را به کادر درمانی هم کرده است.
مطمئناً این مشارکت‌ها احساس خوبی را در انسان برانگیخته می‌کند و برای هر فردی که در این بحران سهم خود را در راستای سلامت جامعه، خانواده و خود ایفا می‌کند این شعر مصداق پیدا خواهد کرد که: «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار».
ما باید همان‌طور که سعی در کنترل این بحران در جمع کوچک خانواده‌داریم این کنترل را به سمت جامعه بکشانیم و حس مسئولیت‌پذیری خود را به این‌گونه نشان دهیم و بدانیم که با رعایت کوچک‌ترین توصیه‌های بهداشتی بزرگ‌ترین خدمت را در خصوص پیشگیری از شیوع ویروس کرونا انجام دهیم.
همه‌ی ما می‌دانیم که در حوزه کسب‌وکارهای جدید چون کسانی که تازه‌وارد گردشگری (اقامتگاه‌های بوم گردی) شده‌اند دچار مشکلاتی شده‌اند و با تمام ضررهایی که کرده‌اند اما اقامتگاه خود را به‌صورت تعطیل درآورده و در کنار مردم درحرکتند تا از این بحران عبور کنیم.
متأسفانه در کنار این‌همه همدلی هنوز تعداد زیادی هستند که بی‌مبالات و بدون در نظر گرفتن توصیه‌ها در میان این بحران، سفر را در برنامه خود قرار داده‌اند و یا به مساله احتکار و گران‌فروشی که به‌نوعی حمایت از این بحران است دامن زده‌اند که این بی‌توجهی که در این افراد وجود دارد را به‌طور یقین و قطع می‌توان گفت که این دسته از افراد، ناآگاه بوده و به خطرناک بودن این قضیه واقف نشده‌اند و چه‌بسا اگر می‌دانستند پای درخطر نگذاشته و مرگ را میهمان خانواده خود و دیگران نمی‌کردند و می‌دانستند که این ره که می‌روند به ترکستان است و نه پایانی برای آن است و نه برگشتی.
مساله‌ی دیگری که باید به آن توجه داشت استرس و اضطراب است که از خود بیماری کشنده‌تر است و آنچه در درمان بسیار بهتر می‌تواند عمل کند و بیمار را از وضعیت بحرانی نجات دهد امید به آینده و نداشتن استرس است و اگر بتواند بیمار از عهده استرس بربیاید نصف راه درمان را طی کرده است.
مسائل زیادی در به وجود آوردن استرس دخالت دارند و یکی از آن‌ها عدم اطلاع‌رسانی درست است اینکه برخی رسانه‌ها طوری خبرها و گزارش‌ها را اعلام می‌کنند که همان تیتر اول کار خواننده را می‌سازد در صورتی‌که باید رسانه بداند که چگونه باید واقعیات دردناک و خطراتی که انسان را تهدید می‌کند را به مخاطب اطلاع‌رسانی کند و به این بحران به این‌گونه کمک کند و نه وضعیت را بحرانی‌تر کند بنابراین چگونه اطلاع‌رسانی کردن بسیار مهم است.
دشمن ما هم‌اکنون ویروس کرونا است و باید دانست که تنها با شعار دادن نیست که می‌توان آن را از پای درآورد بلکه کرونا با همدلی و رعایت تمام توصیه‌های بهداشتی از پای درخواهد آمد و تنها با یک مدافع از پای درنمی‌آید بلکه برای شکستش باید همه دست‌به‌دست هم دهیم و همگی باید با بلوغ و شعور اجتماعی خویش برای سالم ماندن خود و دیگران در خانه بمانیم و با این رفتار همگانی بتوانیم ویروس کرونا را شکست دهیم.
امیدواریم بتوانیم حرکت‌های نوع‌دوستانه و همدلی را با رعایت کردن توصیه‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری‌ها زنجیره این ویروس را شکسته و آن را از پای دربیاوریم ضمن اینکه این بحران بسیاری از چالش‌ها و کمبودها و آنچه باید در راستای نهادینه کردن آن در جامعه تلاش بیشتری کرد برای ما نمایان کرد و امیدواریم بعداز این بحران بتوانیم با تلاش و مسئولیت‌پذیری بیشتر این چالش‌ها را برطرف سازیم و زیرساخت‌های لازم را به وجود آورده و آنچه را که باید نهادینه‌سازیم.
نظر شما