طرح حفاظت از بذور گیاهان مرتعی در استان مرکزی انجام شد

دکتر علی فرمهینی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: استفاده بی رویه از گیاهان مرتعی در عرصه های منابع طبیعی کشور در سال‌های اخیر برخی از این گونه‌ها را در معرض نابودی قرار داده‌است.

وی ادامه داد: منابع ژنتیکی به عنوان پایه‌ای برای پایداری تولید مواد کشاورزی و منابع طبیعی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و چرای بی‌رویه دام و نوسانات آب و هوائی در بسیاری از مناطق کشور موجب تغییرات در تنوع گونه‌ای و از بین رفتن گونه‌های مرغوب و خوش‌خوراک شده است.

پژوهشگر و عضو هیات علمی بخش تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی گفت: از مجموع۲۹ هزار و ۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت استان حدود ۱۷ هزار کیلومتر مربع معادل ۶۰ درصد مساحت استان را مراتع پوشش داده‌اند که عمده این اراضی تحت چرای سنگین دام قرار دارند.

فرمهینی اظهار داشت: در راستای حفظ منابع ژنتیکی گونه‌های مرتعی استان مرکزی، طرح‌های جمع آوری بذور مرتعی استان در ۲ مرحله در گذشته انجام شده و در این طرح مرحله سوم آن انجام شده‌ است.

وی ادامه داد: مرحله سوم این طرح به مدت پنج سال و در مناطق مختلف استان مرکزی انجام و ۳۹۷ نمونه بذر گیاهان مرتعی شامل ۵۶ نوع گونه، ۳۶ نوع جنس و ۱۱ نوع خانواده از سطح مراتع استان جمع آوری شده‌است.
پژوهشگر و عضو هیات علمی بخش تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی گفت: تیره گندمیان با ۲۴۵ نمونه بذر گیاهان مرتعی از ۲۰ گونه، تیره نعناع با ۴۱ نمونه از هفت گونه، تیره نخود با ۳۹ نمونه از ۱۱ گونه،تیره چغندر با ۱۹ نمونه از هفت گونه و تیره روناس با ۱۵ نمونه از یک گونه از جمله گونه‌های جمع آوری شده در این طرح است.

فرمهینی افزود: تیره کاسنیان با ۱۴ نمونه از سه گونه، تیره میخک با ۱۲ نمونه از سه گونه، تیره هفت بند با پنج نمونه از یک گونه، تیره طوسک با پنج نمونه از یک گونه، تیره اسپند با یک نمونه از یک گونه و تیره کوربا یک نمونه از یک گونه به ترتیب بیشترین تا کمترین تعداد نمونه بذر گیاهان مرتعی را به خود اختصاص دادند.

وی ادامه داد: جمع آوری ژرم پلاسم متنوع گیاهان مرتعی استان در محل بانک ژن، شناسایی نمونه‌های جمع آوری شده، تهیه شناسنامه تحقیقاتی برای هر یک از نمونه‌ها ، حفاظت از نمونه‌ها و تبادل ژرم پلاسم از جمله اهداف اجرای این طرح مطالعاتی بوده‌است.

مرکز تحقیقات کشاورزی استان مرکزی در سال ۶۲ و مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان سال ۷۲ به بهره برداری رسیده است که با ادغام وارتخانه های کشاورزی و جهاد سازندگی در سال ۷۹ با عنوان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی سپس در سال ۹۴ با ادغام مراکز آموزش جهاد کشاورزی استان‌ها این مرکز با نام مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فعالیت کند.

این مرکز دارای بخش‌های تخصصی پژوهشی مشتمل بر گیاه پزشکی، منابع طبیعی، آبخیزداری، زراعی و باغی، فنی و مهندسی است.

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی دارای هفت ایستگاه تحقیقاتی است که بستر مناسبی برای اجرای طرح‌های تحقیقاتی فراهم کرده است.
۲ ایستگاه پردیس تحقیقات و آموزش ملی لوبیای خمین و پردیس تحقیقات و آموزش انار ساوه به صورت ملی فعالیت دارند و  و پنج ایستگاه دیگر شامل  ایستگاه مهندس یونسی خسبیجان، گیاهان دارویی علی آباد، علوم دامی فدک، آبخوان‌داری خشکرود و ایستگاه تحقیقات کشاورزی اراک استانی هستند.