لندن ـ پاریس در مسیر آب کردن یخ ها میان دو سوی "مانش" گام برمی دارند

لندن ـ پاریس در مسیر آب کردن یخ ها میان دو سوی "مانش" گام برمی دارند # لندن ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 26/08/83 رییس جمهوری فرانسه قراراست روز پنجشنبه برای دیداری رسمی به انگلیس سفر کند. در آستانه این سفر سایه روشنهای متفاوتی از روابط پاریس - لندن ارایه شده است. "ژاک شیراک" شب گذشته در یک مصاحبه مطبوعاتی با رسانه های خبری انگلیس در کاخ "الیزه" گفت که با توجه به تحولات جهانی، اطمینان ندارد لندن میانجی صادقی در روابط اروپا و آمریکا باشد. وی که به مناسبت صدمین سالگرد امضای پیمان دوستی و ترک مخاصمه بین دو کشور به لندن سفر خواهد کرد، روابط کنونی کشورش با انگلیس را " رابطه ای عاشقانه، خشن و پرتلاطم" توصیف کرد. دو کشور در پی یک دوره طولانی جنک و خصومت با یکدیگر سرانجام در سال 1904 میلادی با امضای یک تفاهمنامه که به "آنتانت کوردیاله" معروف است، تلاش کردند به درگیریهای خود پایان دهند. سفر رییس جمهوری فرانسه به لندن در واقع پاسخی به دیدار رسمی سه روزه ملکه "الیزابت دوم" و همسرش "پرنس فیلیپ" به پاریس است که حدود هفت ماه پیش انجام شد. شیراک با اشاره غیرمستقیم به صدمین سال پیمان دوستی بین دو کشور گفت که اختلاف نظرهای ناشی از جنک عراق نتوانسته روابط انگلیس و فرانسه را دچار بحران جدی کند. رییس جمهوری فرانسه اضافه کرد: لندن پاداش بسیار کمی برای حمایت و دنباله روی از سیاستهای دولت آمریکا در جنک عراق دریافت کرده و من مطمئن نیستم که دوستان آمریکایی ما تمایلی به پاداش دادن به همکاریهای دیگران داشته باشند. شیراک با یادآوری دیدار خود با نخست وزیر انگلیس در آستانه جنک عراق افزود: من به "تونی بلر" گفتم که ما در سیاستهای خود در قبال عراق با هم اختلاف نظر داریم، ولی دست کم تلاش کن تا در ازای این حمایت خود از سیاستهای دولت آمریکا چیزی از آنان همچون قول پیشبرد مذاکرات متوقف شده صلح خاورمیانه به دست آوری. تونی بلر نیز شب گذشته در یک سخنرانی رسمی در ضیافت سالانه شهردار افتخاری لندن از آمریکا خواست از اقدامهای یکجانبه در سطح بین المللی پرهیز کرده و به چند جانبه گرایی متوسل شود. وی از کشورهای اروپایی بویژه آلمان و فرانسه نیز خواست از مسخره کردن دیدگاههای جاری واشنگتن و "جورج بوش" رییس جمهوری آمریکا پرهیز کنند. بلر نقطه اتفاق نظر اروپا و آمریکا را "ترویج دموکراسی" توصیف کرد اما گفت که از تهاجم نظامی به عنوان راه حلی رای تحقق این هدف حمایت نمی کند. نخست وزیر انگلیس نقش کشورش را کاملا منحصر بفرد خواند و در پاسخ به منتقدان خود گفت که نه سک دست آموز آمریکایی ها است و نه حکم شهردار اروپا را ایفا می کند. با این همه بلر پذیرفت که در سالهای اخیر و بویژه بر سر جنک عراق، روابط انگلیس با اتحادیه اروپا بیش از هر زمان دیگری زیر سوال رفته است. روزنامه "تایمز" چاپ لندن با انتشار دو عکس از بلر و شیراک با مشتهای گره کرده در برابر یکدیگر و انتشار اظهارات شب گذشته هر دو رهبر، در تحلیلی تاکید کرد که نخست وزیر انگلیس دیگر بیشتر از این قادر به اعمال سیاست موازنه و واسطه گری برای نزدیک کردن مواضع اتحادیه اروپا و واشنگتن نیست. بر اساس این تحلیل، پس از اتخاذ سیاست اتحاد با آمریکا و پشت کردن به اروپا، بعید به نظر می رسد که اروپاییان حاضر به قبول بلر به عنوان یک واسطه خوش نیت بین آنها با واشنگتن باشند. برخی کارشناسان روابط پاریس - لندن معتقدند که این دو کشور در واقع صد سال پیش با یکدیگر توافق کردند تا با هم اختلاف نظر داشته باشند. در حال حاضر تفاوت دیدگاه در مورد "یورو" پول واحد اروپایی و نحوه تعامل با آمریکا دو موضوع اساسی است که بیش از هر مساله ای پاریس و لندن را از هم جدا می کند. از همین رو بسیاری از تحلیلگران انگلیسی، سفر قبلی ملکه الیزابت به پاریس و دیدار متقابل رییس جمهوری فرانسه از لندن را تا حدی فراتر از صرفا گرامی داشت یاد و خاطره یک پیمان تاریخی دو جانبه ارزیابی کرده و آن را بویژه از سوی انگلیس نشانه ای نمادین از ضرورت نزدیکتر شدن این دو کشور دانسته اند. دولتمردان و سیاستگران انگلیس بویژه در حزب حاکم کارگر بسیار مایلند با حفظ مواضع نزدیک با ایالات متحده آمریکا، روابط خود را با فرانسه نیز عمیق تر سازند تا از ایجاد محور منحصر به فرد آلمان و فرانسه در اتحادیه اروپا جلوگیری کنند. انگلیسی ها به ضرورت ایجاد مناسبات نزدیک با فرانسه و تغییر شرایط کنونی در عین حفظ مواضع خود در قبال دوستی راهبردی با آمریکا اعتقاد دارند و این نکته ای است که هم حزب حاکم کارگر و هم حزب محافظه کار بر آن صحه گذارده اند. در شرایط فعلی به نظر می رسد که با فروکش کردن نسبی بحران عراق، هم لندن و هم پاریس تا حدی از مواضع سرد و خصمانه خود در مسایل دوجانبه، منطقه ای و بین المللی دست کشیده اند، ولی بهتر شدن روابط این دو کشور از یک سو به نحوه تعامل آنان در اتحادیه اروپا و از سوی دیگر به تغییرات سیاست خارجی دولت "جورج بوش" در چهار سال دوم حکومت وی بستگی دارد. اروپام 346/2223/127