آخرتت آباد

«اَلّلهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَالْمُسْلِماتِ» صدای واضحی است که به گوش می‌رسد، دورتر ۲ نفر سیاهپوش ایستاده‌اند، ۲ مرد هستند، یکی دستش را بر روی صورتش گذاشته، مشخص است گریه امانش را بریده، آن یکی می‌خواهد آرامش کند ولی نمی‌تواند.

چند نفر از کارکنان قبرستان هم هستند، همه لباس‌های مخصوص به تن دارند، اوایل تعداد مسافران قبرستان بیشتر بود، همان وقتی که آمار روزانه کرونا از مرگ عده‌ بیشتری خبر می‌داد و صاحبان عزا کاسه چه کنم، چه کنم بدست می‌گرفتند و سرنوشت کفن و دفن شرعی از دست رفته‌ها، برایشان معلوم نبود.

کرونا حتی گریه کردن در آغوش عزیزان را هم ممنوع کرد و خانواده‌های داغدار مراسم عزایی نداشتند تا بستگان آنها را تسلی دهند، آنها دفن غریبانه عزیزشان را تجربه می‌کنند تا کرونا نتواند قربانی بعدی خود را از میان‌شان انتخاب کند.

مراسم خاکسپاری به خودی خود سخت است و هنگامی سخت تر می‌شود که نتوانی در مراسم خاکسپاری باشی، قدیمی‌ها می‌گفتند داغ با خاک سرد می‌شود اما این روزها شرایط سخت است چون داغدیدگان، نمی‌توانند در مراسم خاکسپاری باشند.

غم از دست دادن عزیز از یک سو و غم سوگواری در خلوت از سویی داغی تازه بر دلهای‌شان بود و از طرفی هم، از آنجا که پیکر متوفی عامل انتقال بیماری بود، هر کسی برای غسل و تدفین آنان داوطلب نمی‌شد.

برخی خانواده‌ها آن اوایل خودشان میت را غسل می‌دادند که هم بار روانی زیادی برایشان داشت و هم اینکه بدلیل تالمات روحی و ناآشنایی به آداب غسل و کفن و دفن شرعی چه بسا که مدیون هم می‌شدند، برخی هم نگران بودند که کرونا از جسد منتقل شود و دیگران را مبتلا کند.

تا نیمه فروردین کفن و انتقال جسد با پروتکل‌های بهداشتی انجام می‌شد و اجساد با تیمم غسل میت داده می‌شدند، اما بنابر استفتاء رهبر معظم انقلاب و تاکید ایشان بر تغسیل اموات، دستورالعمل‌های بهداشتی تغسیل هم تدوین شد.

عرصه‌ای برای جهاد طلاب

اینجا بود که طلاب و روحانیون باز هم به صحنه آمدند و امور آخرت را بدست گرفتند تا کادر درمان هم امور دنیا و هم درمان را انجام دهند.

هر چند تعدادشان زیاد نبود اما همین تعداد هم برای غسل و کفن به موقع اموات کافی بودند، خیلی ها وصیت نامه هایشان را تجدید کردند و برخی قرض هایشان را ادا کردند، نه اینکه ناامید باشند و یا ترسی به دل راه بدهند، آنان تنها شرط احتیاط را بجا آوردند.

حجت‌الاسلام میثم شاه‌ملکی از روحانیون جوان قروه‌ای است، که تاکنون کار تغسیل و تدفین پنج نفر از بیماران کرونایی را انجام داده، اعتقاد دارد کمک به مدافعان خط مقدم سلامت لازم بود و می‌دانستیم بخشی از دغدغه آنان دفن صحیح امواتی است که بر اثر کرونا جان خود را از دست داده‌اند.

وی با بیان اینکه بسیاری از بازماندگان با از دست دادن عزیزان خود نگران رعایت مسائل شرعی در نحوه غسل و کفن و دفن آنان بودند، افزود: با ورود طلاب و روحانیون در این عرصه خیال آنان راحت شد.

وی اضافه کرد: از همان روزهای نخستی که کرونا شایع شد، طلاب و روحانیون به دعوت امام جمعه قروه کارگروهی تشکیل دادند و داوطلب شدند تا در ضدعفونی مراکز و معابر پرتردد همراهی و مشارکت کنند.

این روحانی جوان یادآور شد: با اعلام خبر فوت چند نفر از بیماران مبتلا، این بار عرصه جهادی دیگری پیش روی روحانیون و طلاب قرار گرفت و آن هم تدفین اموات به صورت شرعی بود که رهبر معظم انقلاب هم بر آن تاکید داشتند.

وی تاکید کرد: در ابتدا تعدادی از طلاب داوطلب شدند اما وقتی شبکه بهداشت و درمان شهرستان بحث قرنطینه داوطلبان تغسیل و تدفین را مطرح کرد، تعدادی بدلیل مشکلاتی که داشتند نتوانستند قبول کنند و چند نفری باقی ماندیم.

حجت‌الاسلام شاه‌ملکی عمل به تکلیف شرعی را بالاتر از هر ترس و خطری برشمرد و گفت: بعضی از طلاب روزها خانواده خود را ندیده‌اند و حتی برخی از اعضای خانواده آنان نمی‌دانند که خود را به دل خطر انداخته‌اند.

وی با تاکید بر اینکه لباس ما لباس خدمت به مردم است و در برابر مشکلات آنان بی تفاوت نیستیم، یادآور شد: اقدامات طلاب و روحانیون تنها مختص به ماه‌های محرم، صفر و رمضان نیست و در همه عرصه‌های جهادی وارد می‌شوند.

این روحانی جهادگر آرامش بازماندگان را بزرگترین پاداش برای خود و آنانی دانست که نگذاشتند میت مسلمان  و واجب خدا بر زمین بماند دانست و افزود: برای حفظ حرمت میت مسلمان وارد این کار شدیدم و بازماندگان بارها با ما تماس می گیرند و از اینکه کار دفن و غسل شرعی اموات آنان را انجام داده‌ایم، تشکر می‌کنند.

در خط خطر کرونا

در آرامستان بهشت محمدی سنندج، ۲۰ نفر مشغول کفن و دفن اموات کرونایی و غیرکرونایی هستند که کمتر کسی از جهاد آنان خبر دارد، آنها این روزها کارشان سخت‌تر است، علاوه بر ترس و هراسی که از ابتلا به کرونا دارند، باید به خانواده‌های بازماندگان هم دلداری دهند، گاهی بازماندگان بخاطر تالم و تاثری که ناشی از سوگ در خفا دارند، پرخاشگر می‌شوند.

مدیرعامل سازمان آرامستان های سنندج می‌گوید: همکارانم بویژه در بخش غسالخانه بیشتر در معرض کرونا هستند.

توفیق سرفراز با اشاره به اینکه درب آرامستان بهشت محمدی سنندج از همان اوایل شیوع بیماری در استان بسته شد، از برخی شهروندان گلایه کرد که در برابر این مساله موضع گیری کرده و اصرار داشتند که بر سر مزار بستگانشان حاضر شوند.

وی با بیان اینکه هم اکنون همه کارکنان آرامستان با تدفین متوفیان (اعم از کرونایی و غیرکرونایی) درگیر هستند، اضافه کرد: هیچ جایی حرف از کارکنان آرامستان‌ها نیست که این روزها در معرض خطر هستند.

سرفراز با بیان اینکه دفن اموات در روزهای بعد از کرونا هم بر اساس فتوای شرعی هیات افتاء انجام می شود، گفت: کارکنان آرامستان با حساسیت ویژه‌ای پروتکل دفن اموات را که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرده، به کار بسته‌ و انجام می‌دهند.

وی تاکید کرد: بازماندگان متوفیان نگران شرایط کفن و دفن اموات خود نباشند چرا که همه این امور بر اساس فتاوای شرعی انجام می‌شود.

علم پزشکی متکی بر آموزه‌های دینی

خیلی ها خواستند از آب گل‌آلود کرونا ماهی بگیرند و بازهم بر طلب دین‌ستیزی بکوبند اما، علم و دین در کنار هم باز هم نشان دادند که نافی هم نیستند.

رییس دانشگاه علوم پزشکی کردستان از عملکرد شورای افتای استان در سخت‌ترین شرایط با وجود بحران کرونا قدردانی کرده و آن را بی نظیر دانست.

دکتر فرزین رضاعی با اشاره به اهمیت رعایت اصول بهداشتی و رعایت فاصله گذاری اجتماعی در این شرایط افزود: طلاب و روحانیون در زمینه ضدعفونی، تعطیلی امور دینی و مذهبی و کمک به غسل و کفن و دفن شرعی اموات کرونایی کمک شایانی کردند که این کار کمتر از اقدام جهادگران جبهه سلامت نیست.

وی تاکید کرد: طلاب جهادگر با ترویج اصول بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی سهم عمده ای در مبارزه و پیشگیری از کرونا دارند.  

ماندن در خانه یا بدرقه سپید

عبد حقیقی در برابر خدا مانند جنازه ای بین دو دست غسال است که او را به هر سو که می‌خواهد، می‌چرخاند.

این روزها که جسم بی جان در میان دستشان این سو و آن سو می شود بدون آنکه اراده ای از خود داشته باشد، بیشتر یاد خدا می‌افتند.

کارشان سخت است و مردم با نماندن در خانه آن را سخت تر هم می‌کنند به فکر آبادی خانه آخرتی هستند که منزلگاه دائمی همه ماست و آنجاست که آرام و قرار می‌گیریم.

چند وقتی بود که آمار جانباختگان کرونا در کردستان کم شده بود و در برخی روزها تعداد اضافه نمی‌شد، اما با بی توجهی مردم این روند افزایش یافته و ممکن است کار طلاب جهادگر و کارکنان آرامستان بیشتر هم بشود.

یادمان نرود که کرونا هنوز می‌تازد و فکر نکنیم که ما از این ویروس کشنده مصون هستیم، در خانه نمانیم باید منتظر بدرقه سپیدی باشیم که غریبانه است و داغی ابدی بر دل عزیزانمان باقی می‌گذارد.

رییس مرکز اطلاع رسانی وزارت بهداشت اعلام کرد: تا ظهر شنبه ۱۳ اردیبهشت در مجموع ۹۶ هزار و ۴۴۸ نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده و با فوت ۶۵ نفر در ۲۴ ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور نیز به ۶ هزار و ۱۵۶ نفر رسید.