فاصله فیزیکی بله، فاصله اجتماعی نه

از ابتدای شیوع کرونا در کشور بسیاری از سازمان های مردم نهاد و خیریه ها با مشارکت مردم و خیرین در میدان حاضر شده و در تلاش هستند تا باری از دوش خانواده های نیازمند و کم برخوردار بردارند.

در این میان اما از راه رسیدن ماه مبارک رمضان به جریان کمک های مردمی دامن زد. با این حال به گفته خیلی از مدیران و کارشناسان این نهادهای مردمی، به خاطر کرونا و فاصله اجتماعی میان مردم، از شدت کمک های مردمی کم شده است.

در همین رابطه مهرداد توحیدی عضو داوطلب و قدیمی جمعیت طلوع بی نشان ها معتقد است در طول این دوران که سایه بیماری کرونا در سراسر دنیا حاکم شده، با رعایت فاصله فیزیکی باید مردم همبستگی داشته و فاصله اجتماعی خود را کم کنند و کنار هم باشند.

وی روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا و با اشاره به توزیع بسته های بهداشتی و ارزاق توسط جمعیت طلوع بی نشان ها از اواخر سال گذشته تاکنون، تصریح کرد: این روزها بحث کرونا نه در ایران بلکه در سراسر دنیا فاصله اجتماعی انسان ها را کمتر کرده است. به همین جهت جمعیت طلوع که در زمینه کارتن خوابی و اعتیاد فعالیت دارد، معتقد است بیشتر شدن فاصله اجتماعی باعث کم شدن همبستگی مردم می شود که پیامد آن می تواند به معضلاتی از جمله اعتیاد، کارتن خوابی و... دامن بزند.

توحیدی ادامه داد: این درحالیست که باید فاصله فیزیکی را افزایش دهیم اما از فاصله اجتماعی کم کنیم و این شعار طلوع در این شرایط خاص است.

عضو جمعیت طلوع خاطرنشان کرد: در مناطق حاشیه و گرفتار آسیب و در میان خانواده های ضعیف و کم برخوردار که طرد اجتماعی شامل آنها است، فاصله اجتماعی می تواند مشکلات و معضلات آنها را دو چندان کرده و بیش از قبل نادیده گرفته شوند. به خصوص که خیلی از آنها مهاجر هستند، اوراق هویتی یا کارت تردد ندارند، در مدارس به راحتی ثبت نام نمی شوند و... این درحالیست که بعضی از نهادها هنگام کمک به اقشار آسیب دیده کدملی می خواهند و همین موضوع جامعه هدف آنها را به افراد ایرانی یا دارای شناسنامه و اوراق هویتی محدود می کند. یعنی افرادی که دارای این شرایط نباشند از فهرست کمک ها حذف می شوند و این بسیار غم انگیز است.

وی با بیان اینکه جمعیت طلوع برای کمک به اقشار آسیب دیده مرزی در نظر نمی گیرد، ادامه داد: از نظر ما بین خانواده های کم برخوردار و ضعیف ایرانی و افراد مهاجر هیچ فرقی نیست و در ارائه هرگونه کمکی نباید مرزی در نظر بگیریم. در واقع شعار ما این است که برای کمک بدون در نظر گرفتن هیچ مرز و محدودیتی مردم باید کنار هم باشند.

توحیدی اضافه کرد: بیشتر به دنبال این هستیم که از کرونا امید و آگاهی بسازیم. یعنی کرونا تبدیل به مفهوم و بهانه ای برای کنار هم بودن شود. مرزهای سیاسی و قومیتی را برداریم و به کسی برچسب و قومیت نزنیم زیرا در برابر این مسئله موجودی به نام «انسان» قرار دارد و هدف ما این است که افرادی که کمتر دیده شده و در معرض انواع آسیب ها هستند را شناسایی و حمایت کنیم.

این فعال اجتماعی خاطرنشان کرد: تاکنون مناطقی که برای کمک رسانی انتخاب کردیم محلاتی است که سرپرستان خانواده ها اغلب کارگران روزمزدی هستند که به خاطر بیماری از کار بی کار شده اند یا خانواه هایی که سرپرست دگیر اعتیاد است. در این مناطق سطح بهداشت عمومی، شهرسازی و... نادیده گرفته شده و به شدت نیازمند کمک هستند.

توحیدی تاکید کرد: مهاجر بودن گروه هایی از این خانواده های آسیب دیده باعث شده توجهی به آنها نشود. برای مثال سال 93 یکی از مسئولین در جریان بازدید شهرری وقتی درباره وضعیت عده ای از خانواده های کم برخوردار این مناطق گفتیم، گفتند که در جریان هستیم و می دانیم که آنها اتباع هستند. یعنی اتباع بودن ساکنان بهانه ای برای رفع تکلیف به حساب می آید در حالیکه پای انسانیت میان است و هنگام کمک و حل مشکلات کشور باید مرزبندی را کنار بگذاریم.

از: فاطمه شیری