مقاومت فرشتگان آهنین در دیار پایداری

دزفول- ایرنا- پرستاران دزفول این روزها همچون رزمندگان دوران دفاع مقدس با عزمی راسخ به عنوان سربازان جبهه سلامت در برابر کرونا این دشمن نامرئی ایستاده‌اند.

مردم دزفول را به مقاومت می‌شناسند چراکه در دوران هشت سال دفاع مقدس، توپ و موشک دشمن بعثی حریف آنها نشد و شهر را ترک نکردند.

در دوران جنگ صدای زوزه موشک‌ها آرامش را از مردم دزفول گرفته بود ولی آن شرایط دشوار نه تنها آنها را نا امید نکرد بلکه تا آخر ماندند و بلافاصله بعد از هر بار حمله موشکی اقدام به بازسازی شهر کردند.

همین مقاومت‌ها منجر به نامگذاری چهارم خرداد به عنوان روز مقاومت و پایداری و روز دزفول در تقویم جمهوری اسلامی شد.

این روزها دشمنی دیگر به شهر حمله کرده خبری از بوی باروت و صدای موشک نیست ولی سخت مردم و در راس آنها پرستاران و کادر درمان درگیر شده‌اند.

اگرچه برخی شهروندان وظیفه پشتیبانی از این جنگ نابرابر را به خوبی انجام نمی‌دهند و اصول جنگ با کرونا را رعایت نمی‌کنند ولی افراد زیادی هم هستند که در قالب گروه‌های جهادی و مردمی از خروس خوان تا سیاهی شب به مبارزه مشغولند.

برخی ماسک و مواد ضدعفونی تولید و برخی خیابان‌ها و اماکن عمومی را بدون هیچ دستمزدی ضدعفونی می‌کنند.

در این بین کادر درمان و پرستاران نیز همچون رزمندگان دوران دفاع مقدس به میدان جنگ شتافته و به خط زده‌اند البته در این بین نیازمندی‌هایی دارند که باید به آنها توجه ویژه شود.

اوایل اسفندماه سال گذشته که بیماری کووید ۱۹ در ایران شایع شد، مردم نگرانی‌های زیادی برای مقابله با این ویروس داشتند و مسوولان بهداشتی آنها را به دورماندن از فضای بیمارستانی به عنوان یکی از مکان‌های مستعد انتشار ویروس تشویق کردند حال آنکه همین بیمارستان محل کار پرستاران بود.
این یعنی جنگیدن با دشمن نامرئی در خط مقدم مبارزه که به خودی خود استرس زیادی در مقابله با ویروسی ناشناخته چون کووید ۱۹ به پرستاران وارد می‌کند.
خدمت در فضایی آلوده که هر لحظه امکان درگیر شدن با ویروس وجود دارد آسان نیست البته طرف حرف ما فرشتگانی هستند که آمده‌اند تا حافظ جان و سپر بلای شهروندان باشند، فرشتگانی که با وجود لطافت طبع چون کوه استوار و قوی چون آهن هستند.
این فرشتگان برای جان بخشیدن به بیمارانی که در برخی موارد شانسی برای زندگی ندارند خود را به خطر انداخته و با فداکردن ارزشمندترین داشته خود هیچگاه میدان مبارزه و مقاومت را خالی نکرده‌اند.

دانشگاه علوم پزشکی دزفول خدمات رسانی به سه شهرستان دزفول، شوش و گتوند را برعهده دارد که البته از سایر شهرستان‌ها نیز بیمارانی برای درمان به بیمارستان‌های زیرپوشش این دانشگاه مراجعه می‌کنند.

یکی از این بیمارستان‌ها، بیمارستان بزرگ دزفول است که بیماران مبتلا به کرونا در سه شهرستان یادشده و سایر شهرهای خارج از حوزه دانشگاه علوم پزشکی دزفول در آن بستری می‌شوند.

پرستاری که خود مبتلا به کرونا شد

برای آشنایی بیشتر با شرایط کاری پرستاران در جنگ با کرونا با یکی از پرستاران بیماران کرونایی بیمارستان بزرگ دزفول به گفت و گو نشستیم؛ نگار مرادزاده به خبرنگار ایرنا گفت: پرستاران اورژانس نخستین برخورد را با بیماران کرونایی دارند لذا خطرهای زیادی آنها را تهدید می‌کند.
وی با اشاره به تریاژ و تفکیک بیماران در اورژانس بیمارستان بزرگ دزفول افزود: بیمارانی که وضعیت مناسبی ندارند در بیمارستان و آنها که وضع بهتری دارند یا در خانه و یا در نقاهتگاه بستری می‌شوند.
این بانوی پرستار که داوطلب مراقبت از بیماران کرونایی شده است، گفت: تعدادی از طب اورژانس، نیروهای خدماتی و حراست بیمارستان بزرگ دزفول به کرونا مبتلا شده‌اند همچنین بنده و یک نفر دیگر از پرستاران داوطلب به این بیماری مبتلا شده‌ایم.

وی افزود: به دلیل کمبود نیروی پرستاری و حجم بالای مراجعان در بیمارستان بزرگ دزفول از نیروهای شرکتی و پیمانی نیز استفاده شده است.
مرادزاده به تعداد بالای بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بزرگ دزفول اشاره و بیان کرد: در پیک نخست این بیماری، هر پرستار در هر شیفت کاری هفت بیمار کرونایی تحویل می‌گرفت.
وی افزود: فروردین‌ماه پس از اعلام وضعیت فوق العاده و قرنطینه، بخش سه و چهار بیمارستان بزرگ دزفول بسته شدند و بیماران کاهش چشمگیری داشتند ولی پس از برداشتن قرنطینه پیک دوم بیماری آغاز شد به طوری که حدود ۲۷ نفر در یک شیفت کاری تریاژ شدند.
این بانوی پرستار اظهارداشت: یک روز پس از حجم بالای کار پرستاری دچار تب، درد، سرفه و سختی تنفس شدم که پس از انجام سی تی اسکن متوجه ابتلا به کرونا شدم.
وی افزود: برای حفظ سلامت دختر ۶ ساله و همسرم مجبور به قرنطینه در نقاهتگاه شیخ انصاری دزفول شدم و اکنون ۱۳ روز از بستری من می‌گذرد.  
این پرستار که در ۱۳ روز گذشته فرزند خردسال خود را ندیده است، اظهارداشت: علاوه بر خودم که در نقاهتگاه بستری هستم دختر و همسرم نیز در خانه در قرنطینه هستند و از ملاقات دیگر اعضای خانواده محرومند که این موضوع من را بیشتر عذاب می‌دهد.
وی با اشاره به نحوه فعالیت نقاهتگاه شیخ انصاری دزفول افزود: راه اندازی این مرکز بهترین استراتژی دانشگاه علوم پزشکی دزفول برای کنترل بیماری بود زیرا هر بیمار ۱۴ روز در این مرکز بستری می‌شود.
مرادزاده درخصوص وضعیت درآمد پرستاران گفت: نیروهای شرکتی از حقوق اداره کار یعنی حدود ۲۵ میلیون ریال برخوردار هستند و کارانه‌ای به آنها تعلق نمی‌گیرد که این حقوق به طور قطع کفاف مخارج زندگی آنها را نمی‌دهد.
این بانوی پرستار که ۶ سال سابقه کار دارد، افزود: شرایط سخت کنونی فقط متوجه پرستاران نیست بلکه خانواده‌های آنها نیز درگیر شده‌اند؛ حجم بالای کار با فشارهای روحی و روانی زیادی همراه است ضمن اینکه درگیر شدن برخی از همکاران بر شدت این نگرانی‌ها می‌افزاید و وضعیت استرس‌زایی ایجاد می‌کند.
وی ادامه داد: پرستاران  فقط با انگیزه کمک به بیماران خدمت می‌کنند زیرا شرایط به گونه‌ای است که خطر زیادی آنها را تهدید می‌کند.
مرادزاده درخصوص امکانات و تجهیزات بیمارستان بزرگ دزفول نیز گفت: امکانات موجود در حد مهار بیماری است و مشکلی در این خصوص وجود ندارد زیرا با تدبیر ریاست بیمارستان امکانات برای پرستاران فراهم شده است.

لزوم تحقق وعده تغییر وضعیت قراردادی پرستاران 

به گفته مدیر پرستاری نقاهتگاه شیخ انصاری دزفول این نقاهتگاه یک مجموعه تفریحی متعلق به کمیته امداد است که ۱۵۰ تخت نقاهتگاهی در آن برای بیماران کرونایی در نظر گرفته شده که ۹۰ تخت آماده و ۶۰ تخت نیز دپو شده‌اند و درصورت نیاز از آنها استفاده خواهد شد.
فاطمه میرزایی با بیان اینکه در حال حاضر به طور میانگین ۳۰ نفر در این نقاهتگاه بستری هستند، افزود: بیماران از سه طریق در این نقاهتگاه بستری می‌شوند؛ برخی از آنها پس از ترخیص از بیمارستان به مدت ۱۴ روز در نقاهتگاه بستری می‌شوند، برخی از مراکز ۱۶ ساعته و برخی دیگر جزو پرسنل درمان هستند که برای گذراندن دوره نقاهت خود به این مکان منتقل می‌شوند.
وی با اشاره به اینکه این نقاهتگاه بیماران شهرستان‌های دزفول، شوش و اندیمشک را زیرپوشش قرار داده است، ادامه داد: تاکنون افراد ۱۹ تا ۸۳ ساله شامل زن و مرد در این نقاهتگاه بستری شده‌اند.

میرزایی بیان کرد: پرسنل این نقاهتگاه ۱۵ نفر هستند که به غیر از ۲ نفر، بقیه از داوطلبان نیروهای پادگان و پایگاه چهارم شکاری هستند که بدون هیچ حقوق و پاداشی مشغول خدمت رسانی به بیماران هستند.  
وی با بیان اینکه هیچ کدام از کارکنان این نقاهتگاه به کرونا مبتلا نشده‌اند، افزود: این نقاهتگاه از ۲۲ فروردین‌ماه راه اندازی و با تلاش بسیج جامعه پزشکی امکانات در حد مطلوب در آن فراهم شده است.
مدیر پرستاری نقاهتگاه شیخ انصاری دزفول گفت: با توجه به کمبود نیروی پرستاری، امکان اضافه کردن نیرو به این نقاهتگاه وجود ندارد که این خلا با وجود داوطلبان بدون هیچ چشمداشتی پر شده است.
وی افزود: در حال حاضر ۳۰ نفر در این نقاهتگاه بستری هستند و ۱۶ نفر با تست منفی کرونا ترخیص شده‌اند که خوشبختانه دوباره موردی برای آنها پیش نیامده است.
میرزایی با بیان اینکه هر روز ۲ یا سه نفر در این نقاهتگاه پذیرش می‌شود، بیان کرد: از مردم تقاضا می‌شود قرنطینه را جدی بگیرند زیرا حجم بالای کار، استرس زیادی به کادر درمان وارد می‌کند و تحمل این وضعیت برای پرستاران خسته کننده است.
وی افزود: امکان ادامه قرنطینه وجود ندارد ولی شکستن قرنطینه باید با کارشناسی انجام و جوانب احتیاط رعایت شود.
وی از مسوولان خواست به وعده‌هایی که در این مدت درخصوص تغییر وضعیت قراردادی پرستاران داده‌اند عمل کنند تا این قشر نیز دلگرم شوند و با توان بیشتری به مبارزه با این ویروس بپردازند.

وضعیت روانی پرستاران و کادر درمان در شرایط کرونا

یک روانشناس نیز درخصوص فشارها، استرس‌ها و وضعیت روانی پرستاران و کادر درمان درگیر با کرونا گفت: اضطراب، ترس و وحشت‌زدگی از جمله شایع‌ترین واکنش‌ها در مبتلایان به کرونا و یا افراد در معرض شیوع و اخبار آن هستند.
آرمین جولایی‌منش افزود: بیماری کرونا در ابتلای افراد به اختلالات روانی و یا تشدید وضعیت افرادی که تحت درمان اختلالات روانی هستند اثرگذار است و می‌تواند در افراد ایجاد اضطراب، نگرانی از آینده، وحشت، وسواس، افسردگی و اختلالاتی چون استرس پس از سانحه یا پی پی اسکی شود.
وی ادامه داد: پزشکان و کادر درمان نیز که با این بیماران در تماس هستند در معرض ابتلا به این اختلالات قرار دارند ضمن اینکه کادر درمان همواره نگران انتقال بیماری به محل زندگی و بستگان نیز هستند.
جویایی منش گفت: مراقبت کردن از بیماران کرونایی می‌تواند موجب پریشانی، اضطراب و ترس از ابتلای کادر درمان شود که به طور طبیعی این حالت روانی در نحوه برخورد افراد در محل کار هم تاثیرگذار بوده و ممکن است موجب پریشانی، درجاتی از عصبانیت و پرخاشگری در محل کار آنها شود. 
وی افزود: افزایش ساعات کار روزانه و کاهش استراحت در شرایط کرونا که بار غیرمنتظره‌ای بر دوش کادر درمان وارد کرده می‌تواند برای آنها نیز مشکلات روانی ایجاد کند.
این روانشناس به وظیفه اقشار مختلف در کمک به کادر درمان نیز پرداخت و گفت: باید با رعایت نکات بهداشتی از خود و خانواده در جهت جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا تلاش کرد و با کاهش نرخ ابتلا از طریق رعایت نکات بهداشتی و کاهش مراجعه به مراکز درمانی فشار مضاعفی از دوش کادر درمان برداشت. 
وی افزود: همچنین می‌توان با ابراز همدردی و قدردانی از کادر درمان به آنها انرژی مثبت داد و به آنها کمک کرد روحیه خود را حفظ کنند.
این روانشناس گفت: حفظ آرامش و توجه افراد به منابع موثق و جلوگیری از مراجعه غیرضروری به مراکز درمانی نیز می‌تواند کمک شایانی به کادر درمان داشته باشد.

به گفته رئیس بیمارستان بزرگ دزفول، تاکنون بیش از ۴۰ نفر از کادر درمان این بیمارستان به کووید ۱۹ مبتلا شده‌اند.

معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی دزفول نیز به خبرنگار ایرنا گفت: فشار زیادی بر کادر درمان بیمارستان بزرگ دزفول وارد شده و این قشر نیازمند حمایت هستند.

مهدیه توکلی به مردم توصیه کرد با رعایت فاصله اجتماعی و قرنطینه، کادر درمان را یاری کنند.

دزفول بعد از اهواز بیشترین آمار مبتلایان به کرونا را دارد.

طبق اعلام سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تعداد مجموع بیماران مبتلا به کرونا در کشور تا عصر دیروز چهارشنبه به ۱۲۶ هزار و ۹۴۹ نفر رسیده است.

ویروس کرونا یا کووید ۱۹ نخستین بار در شهر ووهان چین شناسایی شد و تاکنون نزدیک به پنج میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا شده‌اند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha