حجت الاسلام محمدصادق کفیل به مناسبت سی و یکمین سالگرد ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا اظهار کرد: ظلم ستیزی و استکبارستیزی به عنوان مبنای حرکت امام خمینی (ره) در انقلاب اسلامی شناخته شده است و محور این انقلاب بر اساس ایجاد جامعه توحیدی در نظام زندگی و رساندن مردم به خدا بوده است به گونهای که بیشترین واژههایی که در سخنرانیها و دغدغههای امام (ره) به کار رفته، عباراتی همچون ظلم ستیزی، استکبار ستیزی و ایستادن در مقابل طاغوت است.
وی افزود: انسان برای رسیدن به هر مقصودی باید هدف خود را مشخص کند تا بر اساس آن حرکت کند و حضرت امام(ره) در ادبیات و برنامهها و حتی گفت و گوهای خود، هدف انقلاب را زمینهسازی برای ظهور مطرح میکردند و به طور طبیعی وقتی هدف را مطرح میکنند، بر روی آن توقف ندارند. چون ممکن است کسی هدفی را بیان کند ولی برنامهای نداشته باشد ولی در ادبیات امام (ره) میبینیم که به هدف اکتفا نکرده و برنامه خود را بر اساس برنامه امام عصر(عج) مبنی بر عدالت خواهی و ظلم ستیزی قرار میدهد.
این پژوهشگر حوزه مهدویت با اشاره به پنجمین آیه از سوره قصص ادامه داد: همانطور که وعده ظهور امام زمان (عج) به همه مستضعفان جهان داده شده، امام (ره) نیز با همین برنامه حرکت کردند و لذا در بیان هدف خود فرمودند که ما میخواهیم برای ظهور حرکت کنیم و تاکید داشتند که باید برنامههای ظهور را در انقلابمان بیاوریم. یعنی همان گامی را باید برداریم که امام عصر (عج) برمیدارند.
وی افزود: این جمله امام خمینی (ره) خطاب به مسوولان که فرمود همه خدمت و تلاشی که مدیران انجام می دهند، نسبت به ظهور غافل نباشند، منظور این نیست که فقط دعا بخوانند و شعار بدهند بلکه امام (ره) به مسوولان می فرماید اگر امام زمان (عج) ظهور کند، چه کارهایی انجام خواهد داد و مسئولان نیز همان کارها را انجام دهند.
گاهی برخی فکر می کنند دولت مهدوی دولتی است که سخن از امام زمان(عج) در آن زیاد باشد و جلسات مهدوی افزایش یابد در حالی که ما معتقدیم باید اندیشه و برنامه امام عصر(عج) تجلی پیدا کند و شاخص این برنامه ها، همانگونه که در سخنان رهبر انقلاب می بینیم، باید حرکت بر مبنای ادبیات عدالت جویی، ظلم سیزی و مبارزه با استکبار باشد.
کفیل با اشاره به سخنان معمار انقلاب که از ۱۵ خرداد به عنوان آغاز حرکت خود یاد می کرد، گفت: باید ویژگی های ۱۵ خرداد را استخراج کنیم و رابطه آن را با انقلاب اسلامی پیدا کنیم تا به اندیشه امام خمینی (ره) وقوف پیدا کرده و ببینیم حرکت عدالتخواهی چقدر در جامعه توسعه داشته و جدی بود است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم به اندیشه امام دقیق تر نگاه کنیم، باید اینگونه بگوییم که امام خمینی (ره) حتی می فرماید کشورهای اسلامی باید بیدار شوند و حق خود را از حاکمان بگیرند تا زمینه ظهور امام عصر (عج) فراهم شود. یعنی امام (ره) بیداری اسلامی را پیش بینی می کردند و لذا تا دنیا عدالتخواه و ظلم ستیز نشود، ظهور رخ نمی دهد.
عدالت مهدوی در تمام مراتب انسانی خواهد بود
معاون بنیاد حضرت مهدی موعود (عج) افزود: این ادبیات در دیدگاه های امام (ره) وجود دارد و زمانی می توانیم بگوییم کشور ما یک کشور مهدوی است که بر اساس مبانی امام زمان (عج) یا مبانی فکری معمار انقلاب پیش رفته باشیم و شعار عدالتخواهی در کشورمان توسعه پیدا کرده باشد. این اندیشه باید در کتاب های درسی، دانشگاهی و ارتباط هایمان دیده شود. به عبارت دیگر عدالتی که گفته می شود، در وقت ظهور امام عصر(عج) ایجاد خواهد شد، عدالت در تمام مراتب انسانی است. یعنی عدالت به عنوان یک شعار عملی فراگیر و سراسری مطرح می شود.
این کارشناس حوزه مهدویت اضافه کرد: امام خمینی (ره) به عنوان یک انسان منتظر و زمینه ساز ظهور این انقلاب را آغاز کردند ولی در طول زندگی هیچگاه به خود سرگرم نشدند. به عبارت دیگر امام (ره) در حیات خود، انقلاب را برای خود برپا نکردند، یعنی برای انقلاب گام برداشتند ولی نه برای رهبری انقلاب و لذا در طول رهبری هیچگاه به فکر بقای رهبری خود نبودند و هیچگاه در عمر خود سرگرم خویشتن نشدند. بنا بر این مدیران و مسئولان نیز زمانی در به نتیجه رساندن اهداف انقلاب موفق هستند که به خود سرگرم نشوند.
کفیل اضافه کرد: در برخی روایات آمده که هر پرچمی قبل از ظهور برافراشته شود، طاغوت است در واقع این طاغوت یعنی ایستادن در مقابل امام و ولی خدا و برافراشتن هر پرچمی که به خود دعوت کند. اگر در روایات از برخی قیام ها نهی شده، منظور قیام و انقلابی است که دعوت به خود می کند و در دوره ائمه نیز برخی افراد در مقابل حاکمیت عباسی حرکتی می کردند تا خود به موقعیتی برسند.
وی با اشاره به آیه ۲۵۶ سوره بقره افزود: طاغوتی که در این آیه به آن اشاره شده در مقابل ولایت است. بنابر این هر انقلابی که به ولایت الهی دعوت نکند، طاغوت است و بر همین اساس امام خمینی (ره) حتی یک بار نیز دعوت به خود نکردند. بر همین اساس در نظر گرفتن منافع شخصی، حزبی و گروهی و هر آنچه که به فرد ارتباط دارد، به معنای دور شدن از توحید است.
نظر شما