"گوانیدینیوم تیوسیانات" در یک شرکت دانش‌بنیان مشهد تولید شد

دکتر حسین عشقی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: پیش از تولید "گوانیدینیوم تیوسیانات" در دانشگاه فردوسی مشهد این ماده ترکیبی فاقد مشابه داخلی بود و به اجبار از خارج کشور وارد می‌شد.

وی ادامه داد: "گوانیدینیوم تیوسیانات" یکی از ترکیبات اصلی برای تهیه کیت‌های شناسایی آزمایشگاهی است که با توجه به شیوع بیماری ویروسی همه‌گیر کرونا هم‌اینک بسیار مورد نیاز آزمایشگاه‌های کشور است.

این استاد شیمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: ماده شیمیایی "گوانیدینیوم تیوسیانات" که از گذشته در آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی مورد استفاده قرار داشت به خاطر تحمیل تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران با صرف هزینه‌های بیشتری از خارج تامین می‌شد که اکنون به راحتی در داخل کشور قابل تهیه است.
وی با بیان اینکه پیش از این برای خرید ۲۵۰ گرم از این محصول با نوسانات دلار بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون ریال پرداخت می‌شد افزود: در صورت ارائه حمایت‌های لازم ماده "گوانیدینیوم تیوسیانات" مورد نیاز موسسات تحقیقاتی و آزمایشگاهی کشور، با هزینه مناسب‌تر در اختیار جامعه تحقیقاتی قرار خواهد گرفت.  

عشقی به ویژگی‌های "گوانیدینیوم تیوسیانات" اشاره و بیان کرد: گوانیدین که کربامیدین نیز نامیده می‌شود، یک باز قوی و دارای حلالیت بسیار در آب است که در شرایط معمولی پایدار بوده و جاذب رطوبت می باشد و به آسانی به محصولات گازی تجزیه می‌شود.  

وی ادامه داد: مصارف عمده این ترکیب در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی و بیمارستانی برای تشخیص ویروس، پروتیین و پپتیدها، ژنها و نوکلئیک اسیدها می‌باشد و در پیش مرحله تشخیص کرونا از این ماده برای استخراج نوکلئیک اسید و سپس PCR آن استفاده می‌شود.

عضو هیات علمی گروه شیمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: گوانیدینیوم تیوسیانات یا ایزوتیوسیانات گوانیدینیوم (GITC) یک ترکیب شیمیایی است که به عنوان یک عامل مختل کننده قوی پیوندهای هیدروژنی آب بکار می‌رود.  همچنین این ترکیب در استخراج دی.ان.ای و آر.ان.ای از سلول‌ها به عنوان محافظ اسیدنوکلئیک به وفور مورد استفاده قرار می‌گیرد.  

وی افزود: استفاده به عنوان عامل غیرفعال‌ کننده ویروس‌هایی همچون آنفلوآنزای اسپانیایی از دیگر کاربردهای این ترکیب شیمیایی است.
عشقی استفاده از این ترکیب در فرآیند کافت (Lysis) را از دیگر کاربردهای "گوانیدینیوم تیوسیانات" ذکر و بیان کرد: طی این فرآیند غشای بیرونی یاخته از بین می‌رود و این عملیات در مطالعات زیست‌شناسی اهمیت بسیار در استخراج دی.ان. ای و آر.ان.ای سلول‌ها و ذرات ویروس دارد.   

دانشگاه ۷۰ ساله فردوسی مشهد که سال ۱۳۲۸ تأسیس شد، سومین دانشگاه باسابقه ایران پس از دانشگاه‌های تهران و تبریز، هم‌اینک در قالب دانشکده‌های‌ ادبیات و علوم انسانی، الهیات و معارف اسلامی، علوم، مهندسی، کشاورزی، علوم ریاضی، علوم اداری و اقتصادی، دامپزشکی، علوم تربیتی و روانشناسی، منابع طبیعی، علوم ورزشی، معماری و شهرسازی، حقوق و علوم سیاسی،  ۲۵ هزار دانشجو دارد که ۲ هزار و ۵۰۰ نفر آنها در مقطع دکتری و ۶ هزار نفر در مقطع کارشناسی ارشد و بقیه در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل هستند.

۸۲۰ نفر نیز به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه فردوسی فعالیت دارند که ۶۵۰ نفر آنان دارای مدرک پی.اچ.دی یا رتبه استادی و پروفسوری هستند.

این دانشگاه به‌ عنوان بزرگترین مرکز آموزش عالی در شرق کشور هفت پژوهشکده تخصصی نیز دارد.