غرق شدگی و ناله‌های خاموش در امواج خروشان

با فرارسیدن فصل گرما هر سال شمار زیادی از هموطنان از سراسر کشور برای گردشگری و استراحت در دامنه کوه و استفاده از سواحل زیبای دریای خزر به استان های مازندران، گیلان و گلستان سفر می کنند که برخی آنها در بازگشت به خانه خاطره خوشی به همراه ندارند.

در این رهگذر ناله خانواده های داغدار، سال هاست در صدای امواج خروشان دریای خزر خاموش می شود، گویا این ناله ها به گوش مسئولان نمی رسد تا به طور جدی تدابیر و تمهیدات لازم را برای پیشگیری از بروز این سوانح اتخاذ کنند تا دیگر شاهد غرق شدن مسافران تابستانی و یا شهروندان بومی استان های شمالی در دریا نباشیم و همگان به هشدارها توجه کرده و با پرهیز از شنا در مناطق ممنوعه جان خود را در معرض خطر قرار ندهند.

بررسی ها نشان می دهد سن بیشتر غرق شدگان دریای خزر به طور عمده در حدود ۲۰ سالگی است به این معنی که اگر قرار است کار آموزشی درباره جماعت گردشگر و مسافران تابستانی استان های شمالی صورت گیرد باید در مورد افرادی که در این محدوده سنی قرار دارند شدت و عمق بیشتری داشته باشد.

براساس گزارش های رسمی غرق شدگی در مناطقی که به اصطلاح طرح های سالم سازی دریا در آنجا به اجرا در نیامده یا آنکه مسافران تابستانی و گردشگران در ساعات ممنوعه برای شنا به دریا رفته اند، بیشتر اتفاق می افتد.

مسئولان دستگاه های امدادرسان در هلال احمر و اورژانس، شنا در مناطق ممنوعه، نا آشنا بودن با شرایط این ورزش و تفریح در دریا و توجه نکردن به هشدارهای مامورین و نیروهای امدادی را از علل اصلی غرق شدن افراد و مسافران تابستانی در دریای خزر می دانند.

از ابتدای خرداد ماه و با آغاز طرح سالم سازی دریا در سواحل استان مازندران تا روز جمعه ۳۰ خرداد، ۱۶۰ نفر در سواحل این استان غرق شده اند که از این تعداد ۱۳۸ نفر مرد و ۲۲ نفر زن بودند.  

همچنین اطلاعات به دست آمده نشان می دهد که تمامی جان باختگان سال جاری افراد غیربومی شامل دو شهروند تهرانی و دو نفر اتباع افغانی بودند که اتباع افغانی هفته پیش در ساحل نمک‌آبرود غرق شده و جان باختند.

اما به راستی آیا مسافران و گردشگران تابستانی ورودی به استان های شمالی کشور با «زنجیره بقا در غرق شدگی»  و «چرخه پیشگیری از غرق شدگی» آشنا هستند؟ آیا آنها تا بحال به این فکر کرده اند که اگر برای فردی که غرق شده یا در حال غرق شدن است کارهای زیر را انجام دهند، شانس زنده ماندن دارد!  

در همه جای دنیا به ویژه کشورهای توسعه یافته که مردم آن با کمک های اولیه و آموزش های همگانی امداد و نجات آشنا هستند بیشتر مردم به خوبی می دانند که زنجیره بقا در غرق شدگی چیست. آنها به خوبی فراگرفته اند که نشانه های یک فرد دچار غرق شدگی را تشخیص داده و با صدای بلند کمک بخواهند، آنها می دانند که باید فرد غرق شده را نجات داده و از آب خارج کنند (به شرطی که زندگی خود را به خطر نیاندازند) ، این گروه از انسان های جامعه آماده می دانند که به محض غرق شدن یک انسان باید فورا" با اورژانس یا نیروهای امدادی تماس بگیرند، آنها فرا گرفته اند که باید برای فرد غرق شده تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی را هنگامی که فرد تنفس و نبض ندارد باید انجام دهند، آنها می دانند که باید در صورت وجود دستگاه شوک خودکار از آن استفاده کنند و فرد غرق شده را برای اقدامات حیاتی به مراکز درمانی و بیمارستانی منتقل کنند، به راستی آیا مردم کشورمان با این مفاهیم آموزشی آشنا هستند؟

در سفرهای که برای شرکت در دوره های آموزشی امداد و نجات در سیلاب، جستجو و نجات در دریا و بقاء در دریا به برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس مسافرت کرده بودم، مسئولین دخیل در امر مدیریت حوادث و سوانح این کشورها برای گردشگران و عموم مردم آموزش های چرخه پیشگیری از غرق شدگی را اجرا می کردند به طوری که در رسانه های جمعی، فضای مجازی و سواحل خود کارهای ضروری حفاظت و پیشگیری از غرق شدگی را به همگان آموزش می دادند و از همگان می خواستند که برای فعالیت و تفریح در آب برنامه ریزی قبلی داشته باشند؛ یکی از این برنامه ها تبلیغی مراقبت از کودکانی که در نزدیک آب و یا مشغول آب تنی و شنا هستند، بود. کار دیگر پوشاندن جلیقه نجات به تن کودکان، شناگران غیر حرفه ای و قایقرانان بود، برنامه دیگر آنان برای غرق نشدن افراد شنا در مناطق سالم و حفاظت شده و با حضور ناجیان غریق بود. آیا ما هم در کشورمان از اینگونه آموزش ها برای غرق نشدن افراد در سواحل دریای خزر و نظایر آن داریم؟  

نشانه های غرق شدگی

آیا مردم و مسافران تابستانی با نشانه های غرق شدگی آشنا هستند و می دانند که هنگام غرق شدن یک انسان دهان فرد هم سطح با سطح آب است؟ آیا می دانیم که هنگام غرق شدگی بدن به صورت عمودی در آب قرار می گیرد؟ آیا می دانیم شخص به ساحل چشم دوخته است؟ آیا می دانیم سر فرد به عقب خم شده است؟ آیا می دانیم شخص به صورت نردبانی دست و پا می زند؟

چه کار کنیم تا در خطر غرق شدن نباشیم؟

آیا مردم و مسافران تابستانی می دانند که جریان پرشتاب، اما حتی کم عمق آب هم می تواند سبب غرق شدگی و مرگ شود؟ آیا آنان می دانند که بدون کسب فنون شنا هرگز نباید شنا کنند و وارد نواحی پرعمق شوند؟ آیا آنان می دانند که آب راکد کم عمق می توند برای کودکان کم سن و سال خطرناک باشد؟ آیا آنان می دانند که در مناطق تحت حفاظت و طرح های سالم سازی باید شنا کنند؟ آیا آنان می دانند که برای پیشگیری از غرق شدگی کودکان باید از جلیقه نجات استفاده کنند؟ آیا آنان می دانند که نباید هرگز داخل آبی که کف آن را نمی بینند یا از عمقش اطلاع دقیقی ندارند، شیرجه بزنند؟ آیا آنان می دانند که برای کمک به غریقی که فاصله اش با شما زیاد است بهترین کار بستن وسیله مثل کیسه طناب، یا لاستیک تیوپ به سر طناب و پرتاب آن به سمت غریق است؟

در بیشتر جاهای دنیا مردم، مسافران، گردشگران و نظایر آن هنگام حضور در کنار سواحل قبل از اقدام به شنا در مناطق آزاد شنا، از وضعیت آب و هوایی مطلع می شوند، آنان به خوبی می دانند که برای شنا کردن باید حتما دمای آب را پیش از اقدام به شنا بررسی کنند و برای پیشگیری از شوک دمایی اگر مدت زیادی در آفتاب مانده اند از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنند، آنان فرا گرفته اند هنگام بازی کودکان از امواج دریا غافل نشوند، چرا که به آنها آموزش داده اند که گاه امواج بزرگ به ماسه های ساحل هم می رسند، آنان به خوبی می دانندکه نباید اجازه دهند که کودکان بدون همراهی بزرگترها وارد آب شوند و به خوبی می دانند که هنگام اتراق در سواحل و کنار رودخانه ها باید مراقب بچه باشند.

آنها به خوبی فرا گرفته اند که در برخورد با فرد دچار غرق شدگی اگر فاصله کمی با او دارند، از دسته بلند جارو، یک چوب بلند، یک شاخه و یا جسم در دسترس استفاده کنند، آنان به خوبی می دانند که احتزار و بالا رفتن پرچم سفید یعنی دریای آرام و شنا کردن آزاد (پرچم سفید در مناطق سالم سازی دریا یا مناطقی که ناجیان غریق حضور دارند، نصب می شود) و بالا رفتن پرچم های سیاه و قرمز نشان دهنده مناطق ممنوع و خطرناک شنا هستند و می دانند که برای حفظ ایمنی خود و عزیزانشان با دیدن پرچم سیاه و قرمز، باید از شنا در منطقه خطر پرهیز کنند.

طبق آخرین اطلاعات دریافتی از سوی سازمان های دخیل در امر مدیریت حوادث و سوانح غرق شدگی سومین دلیل مرگ و میر در جهان است و سالانه ۴۰۰۰۰۰ نفر قربانی می گیرد.

نجات فرد غرق ‌شده یک اقدام بسیار فوری محسوب می‌شود زیرا احتمال زندگی در نخستین دقیقه نجات ۹۵ درصد است که پس از ۶ دقیقه به ۲۵ درصد کاهش می‌یابد و با رسیدن به ۸ دقیقه تنها  ۳ درصد خواهد بود.

غرق شدگی چست؟

«غرق‌شدگی» اختلال تنفس در نتیجه غوطه‌ورشدن و ورود آب به مجاری تنفسی است که درصورت عدم نجات فوری منجر به اختلالات برگشت‌ناپذیر مغزی و مرگ می‌شود. غرق شدگی یک اختلال تنفسی است که به وسیله فرو رفتن در مایع معمولا آب ایجاد می شود. اگر جریان آب وارد مجرای تنفسی گردد کمبود اکسیژن در بافت های بدن اتفاق می افتد و سیستم بدن دچار اختلال می گردد. هیچ گاه فکر نکنید که کسی که زیر آب مانده (حتی برای چند دقیقه) حتماً مرده است. بعضی از افراد بعد از ۲۰ دقیقه که زیر آب ماندشان در آب سرد گذشته است، زنده مانده اند.

شایع‌ترین علل غرق‌شدگی

فرو رفتن و بلع و استنشاق آب، سنکوپ که ممکن است به علت تماس ناگهانی با آب سرد، ضربه مغزی در زمان‌ ورود به آب، شوک آلرژیک، گزش یا گازگزفتگی حیوان، وحشت (حتی در آب کم‌عمق)، از دست‌دادن هوشیاری، ایست‌قلبی یا تنفسی بوجود آید

رها کردن کودکان بدون مراقب دیگر کنار استخر، رودخانه، دریا و نظایر آن،  مصرف الکل قبل یا هنگام شنا، مشکلات جسمانی مانند صرع، بی‌توجهی شناگران به مناطق پرخطر محلی و عارضه‌های مغزی و قلبی از شایع ترین علل غرق شدگی است.

عارضه‌های مغزی و قلبی

 غرق‌شدگی موجب از دست ‌دادن هوشیاری پس از ۳۰ ثانیه می‌شود و اگر حدود سه دقیقه طول بکشد منجر به آسیب‌های برگشت‌ ناپذیر مغزی خواهدشد. این عوارض در آب سرد افزایش می‌یابد. محرومیت از اکسیژن نیز موجب اختلالات ریتم قلب و ایست‌ قلبی - عروقی می‌شود.

عارضه‌های ریوی

 ورود آب به ریه‌ها آسیب‌هایی به سلول ‌ها و مویرگ‌های ریوی در پی دارد. اِدِم ریوی عامل تداخل در تبادل گازهای تنفسی است. همچنین گرفتگی در سطح حنجره ایجاد می‌شود که مانع از فرورفتن آب خواهدشد. به این حالت «غرق‌شدگی با ریه‌های خشک» گفته می‌شود. همچنین در زمان غرق‌شدگی حجم زیادی آب وارد معده می‌شود که در زمان اقدامات احیا ممکن است بالا بیاید و به مجاری تنفسی وارد شود که شرایط را وخیم‌تر می‌کند.

نکات پیشگیرانه برای شنای ایمن

برای پیشگیری از غرق شدن حتماً شنا یاد بگیرید. اگر شناگر ماهری نیستید، به مناطق عمیق نزدیک نشوید. در هنگام شنا از همراهانتان دور نشوید. همیشه هنگام شنا کردن با یک همراه باشید. کودکان حتماً به همراه  یک بزرگ‌تر شنا کنند. فقط در مناطقی شنا کنید که غریق نجات‌ها حضور دارند. هرگز به دروغ تظاهر به غرق شدن نکنید. هرگز در آب بسیار سرد شنا نکنید. هنگام شنا کردن از وضعیت دیگران در آب غافل نشوید. در طول استخر شنا نکنید. در مناطق ناشناخته شنا نکنید. هنگام شنا کردن حتی‌الامکان از بلع آب خودداری کنید. از سواحل دریا به اندازه‌ای که کارشناسان تعیین کرده‌اند دورتر نشوید.

از شنا کردن در دریا هنگامی‌که شرایط طوفانی است پرهیز کنید. هنگام شنا کردن به توصیه‌های نجات‌غریق توجه کنید. هرگز به داخل محلی که از عمق آن اطلاع دقیق ندارید، شیرجه نزنید. برای حفظ سلامت خود و دیگران، رعایت بهداشت فردی، شست و شوی بدن قبل و بعد از ورود به آب ضروری است. برای جلوگیری از قرمزی و سوزش چشم، از عینک شنا استفاده کنید. هرگز به‌قصد ماندن در زیر آب، بیش از اندازه دم و بازدم انجام ندهید. برای حفاظت از خود هنگام شنا وسایل کمکی به همراه داشته باشید. برای پیشگیری از غرق شدن به کودکان اجازه ندهید به هنگام شنا آدامس بجوند یا چیزی بخورند. جویدن یا خوردن موقع شنا ممکن است باعث خفگی شودبرای پیشگیری از بیماری­ها بلافاصله پس از بیرون آمدن از آب دوش بگیرید.

وضعیت قرارگیری فرد غرق شده

اگر فرد دچار ایست قلبی شده، باید او را به پشت خوابانده تا عمل احیاء را انجام داد. اگر فرد واکنشی از خود نشان نمی دهد، در صورت امکان باید او را به پشت خواباند و سر به گونه ای نگه داشته شود که امکان خروج مواد استفراغی وجود داشته باشد. اگر لازم است فرد برگردانده شود امدادگر باید آسیب احتمالی نخاع گردن را بدهد

کمک های اولیه

اگر فرد دچار ایست قلبی شده است، باید او را به پشت خوابانده تا عمل احیاء را انجام داد. اگر فرد واکنشی از خود نشان نمی دهد، در صورت امکان باید او را به پشت خواباند و سر به گونه ای نگه داشته شود که امکان خروج مواد استفراغی وجود داشته باشد. اگر لازم است فرد برگردانده شود امدادگر باید آسیب احتمالی نخاع گردن را بدهددر مواجهه با فرد غرق شده، باید ابتدا وی را به کمک وسائلی از قبیل حلقه نجات، تکه الوار یا طناب بلند از آب خارج کرد.

تنها زمانی فرد می تواند مستقیماً اقدام به نجات مصدوم کند که خود دوره آموزشی نجات غریق را گذرانده باشد، چرا که امکان غرق شدن یک فرد فاقد صلاحیت، بسیار زیاد است.

وقتی که فرد غرق شده را از زیر آب بیرون می آورید، شروع به تنفس دهان به دهان کنید و در همین حال سعی کنید که فرد غرق شده را به سمت ساحل یا خشکی ببرید. باید بلافاصله پس از خروج مصدوم بیهوش از آب، ابتدا دهان وی را از گل و لای و شن پاک کرد. نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها و معده هدر داد تلاش برای خارج کردن آب از مجراهای هوایی ضروری نیست و ممکن است باعث استفراغ شده و خود باعث بسته شدن راه هوایی گردد همچنین ممکن است آسیب های عروقی و احشایی به همراه داشته باشد. در صورتی که مصدوم تنفس و ضربان قلب نداشت به سرعت عملیات احیای قلبی ریوی( CPR) را شروع کنید.

احیای افراد غرق شده باید شامل باز نگه داشتن مجراهای تنفسی باشد و به عنوان نخستین قدم در احیاء باید تنفس مصنوعی ارائه کرد. اگر طی عملیات احیا فرد مصدوم استفراغ کرد، فوراً او را به پهلو، وضعیت بهبودی (ریکاوری) برگردانده تا مواد مستفرغه وارد ریه ها نشود. در فرایند احیای غرق شدگی نباید از مکش دهانی استفاده کرد. در صورت فرورفتگی در زیر آب ممکن است طی تنفس مصنوعی مقداری هوا وارد معده شود که خطر استفراغ دارد. در چنین مواردی فرد مصدوم را به شکم خوابانیده و دست های خود را به صورت ضربدر به دور شکم حلقه نماید و مختصری بالا بکشد تا هوا و آب از معده اش خارج شود. باید توجه داشت این عمل تنها در مواردی که اشکال تنفسی وجود دارد انجام شود. تمامی افراد غرق شده پس از نجات و اقدامات اولیه حتی اگر کاملاً هوشیار باشند، باید به سرعت به بیمارستان منتقل شوند، چرا که آب جذب شده می تواند عوارض خطرناک و کشنده ای برای فرد داشته باشد.

هشدار

در فردی که به داخل آب های کم عمق شیرجه رفته و یا به دلیلی با سر به زمین برخورد کرده است، خطر قطع نخاع گردنی و فلج اندام ها وجود دارد. در مواجهه با چنین مواردی هنگام جابجایی و عمل احیا، باید بسیار احتیاط نموده و سعی کرد تا کوچکترین حرکتی به سر و گردن وی وارد نشود، اگر فرد در خطر آسیب ستون فقرات است امدادگر باید در طول ارزیابی اولیه با دست از سر بیمار محافظت کند البته به شرطی که این اقدام مانع باز شدن مسیر هوا و انجام موثر عمل تهویه نشود، همچنین در صورت نیاز به عملیات احیای قلبی ریوی باید از مانور فشار به فک استفاده کرد تا از آسیب به نخاع و ستون فقرات جلوگیری شود.

آری این روزها طبق آخرین اخبار دریافتی از سازمان‌های دخیل در امر مدیریت حوادث و سوانح، متاسفانه شمار افراد غرق شده در رودخانه ها، سدها، استخرهای کشاورزی، سواحل و محیط‌های آبی بی‌ناجی رو به افزایش است و در این میان مسافرین ناآشنا به فنون شنا بیشترین قربانیان این حوادث را تشکیل می دهند.

سالیانه نزدیک به هزار و ۵۰۰ نفر از هموطنان به ویژه مسافران تابستانی در رودخانه ها، سدها، استخرهای کشاورزی، سواحل و محیط های آبی و دریایی غرق می شوند و بی توجهی و دانش ناکافی نسبت به خطرات محیط های آبی، از مهمترین علل غرق شدگی این افراد به ویژه در فصل تابستان است.

طبق آمار سازمان پزشکی قانونی کشور سال گذشته هزار و ۲۷۵ نفر بر اثر غرق شدگی جان خود را از دست دادند که از این تعداد خوزستان با ۱۵۱ فوتی در صدر آمار غرق شدگی قرار دارد و مازندران با ۱۰۹ و گیلان با ۱۰۸ متوفی در جایگاه‌های بعدی‌ هستند و بیش از یک سوم غرق شدگی‌ها یعنی ۴۶۸ مورد نیز در رودخانه‌ها رخ داده است.

این هم آمار غرق شدگیاعلام شده از سوی نیروهای امداد و نجات هلال احمر در استان های گیلان، آذربایجان شرقی و کرمان طی چند روز گذشته است.

گیلان؛ بیشترین غرق شدگی در تعطیلات آخر هفته گذشته

تعطیلات آخر هفته گذشته، با پنج مورد حادثه غرق شدگی گزارش شده به جمعیت هلال احمر، در حالی به پایان رسید که به نسبت چند هفته گذشته، آمار نسبتا مناسبی به حساب می آید در این میان سه مورد از حوادث مربوط به استان گیلان بود.

گیلان – ۳ حادثه غرق شدگی

نخستین حادثه در ساحل پاسداران شهرستان بندرانزلی گزارش شد، این حادثه در ۱۶:۵۰   بعد از ظهر پنجشنبه پنجم تیرماه گزارش شد ومتاسفانه در جریان  این حادثه، یک زن ۱۸ ساله جان باخت.

دومین حادثه در ساعت   ۰۷:۲۹  جمعه ششم تیرماه گزارش شد، بر اساس این گزارش، غرق شدن جوان ۳۰ ساله ای در محور زیباکنار به حسن رود  گزارش شد که نجاتگران پایگاه مرکزی شهرستان رشت برای امداد رسانی وارد عمل شدند اما تا صبح شنبه اثری از این جوان به دست نیامده است.

سومین حادثه در ساعت ۱۶:۴۵ بعد از ظهر جمعه در محور لنگرود به کیاشهر گزارش شد که خوشبختانه در این حادثه جوان ۲۵ ساله ای نجات یافت.

آذربایجان شرقی/ یک نفر

ساعت  ۱۹:۵۲ جمعه ششم تیرماه، ناپدید شدن مردی ۷۳ ساله در دریاچه ارومیه گزارش شد، با حضور نجاتگران، عملیات یافتن اثری از این مرد غرق شده  کلید خورد و سرانجام نجاتگران جمعیت، ساعتی بعد جسد این مرد را از آب بیرون کشیدند.

کرمان / یک نفر

ساعت   ۱۷:۴۲  غرق شدن یک مرد در استخر کشاورزی گزارش شد که عملیات با حضور نجاتگران برای یافتن اثری از مرد غرق شده آغاز شد و سرانجام با تلاشی ۴ ساعته، جسد این مرد توسط امدادگران تیم  نجات از آب بیرون کشیده شد.

یک نوجوان ۱۲ ساله در اردبیل غرق شد

ساعت ۱۵ و ۴۴ دقیقه روز چهارم تیر ۹۹  طی تماس تلفنی پلیس ۱۱۰ با مرکز کنترل و هماهنگی عملیات اضطراری (۱۱۲) مبنی بر غرق شدگی یک پسر ۱۲ ساله در کانال آب روستای اولتان در کیلومتر ۱۵ جاده پارس آباد به مشگین شهر مابین روستای اولتان و نجف قلی کندی، سریعا یک تیم سیلاب از جمعیت هلال احمر شهرستان پارس آباد به عنوان تیم پشتیبان به محل حادثه اعزام شدند.

این عملیات چندین ساعت طول کشید که نهایتا در ساعت هفت صبح روز پنجم تیرماه پیکر فرد غرق شده با کمک اهالی منطقه کشف و تحویل مراجع قضایی داده شد.

پیدا شدن جسد فرد دیگر غرق‌شده در سد قیصرق مهربان در آذربایجان شرقی

عصر پنجشنبه پنجم تیرماه ۹۹جسد یک فرد غرق شده دیگر در سد روستای قیصرق از توابع بخش مهربان شهرستان سراب توسط نجاتگران جمعیت هلال احمر مهربان  از آب بیرون کشیده شد و جسد احراز هویت تحویل پزشکی قانونی شد.

روز سه شنبه سوم تیر ۹۹ جسد یک نفر از اهالی تبریز که در سد قیصرق مهربان غرق شده بود را نجاتگران هلال احمر از آب بیرون کشیدند، باتوجه به اینکه در ساحل سد ۲ فقره قلاب ماهیگیری وجود داشت و احتمال اینکه فرد غرق شده تنها نباشد و همراه داشته باشد وجود داشت ولی با توجه به اعلام بستگان فرد غرق شده مبنی بر تنها بودن وی عملیات خاتمه یافت.

به احتمال قوی فردی که عصر پنجشنبه پنجم تیر ۹۹ جسدش  بر روی آب سد قیصرق  پیدا شده همان فردی باشد که ۲ روز پیش به همراه دوستش در سد حضور یافته و هر دو غرق شده اند که جسد فرد اولی روز سه شنبه و جسد دیگری پنجشنبه پنجم تیر از آب بیرون کشیده شد و تحویل عوامل نهادهای مرتبط شد.

 ۲ نفر دیگر هم در هفته های  گذشته در سد الخلج تیکمه داش بستان آباد غرق شده بودند که در طول ۱۵ روز اخیر چهار نفر در این دو سد در استان آذربایجان شرقی غرق و جان خود را از دست داده اند.

 یک جوان در سد قیصرق مهربان غرق شد

طی پنج روز اخیر سه نفر در اثر شنا در سد قیصرق بخش مهربان شهرستان سراب جان خود را از دست داده‌اند.

عصر شنبه هفتم تیر ۹۹ به دنبال دریافت خبر غرق شدن یک نفر دیگر در سد قیصرق نجاتگران جمعیت هلال احمر مهربان اعزام شدند.

متاسفانه امروز ۲ خانواده که اصالتا اهل روستای اسنق مهربان و ساکن اسلامشهر تهران هستند به سد قیصرق رفته و یکی از آنها که نوجوانی ۱۳ ساله بود برای شنا وارد سد و گرفتار می‌شود، در ادامه هم نوجوانی ۱۷ ساله از همین خانواده که تا حدودی شنا بلد بود برای نجات او وارد سد شد و پس از نجات نوجوان ۱۳ ساله و هدایت او تا کناره‌های سد، متاسفانه خودش در آب و امواج سد گرفتار و غرق شد.

 پس از غرق شدن جوان ۱۷ ساله، دو نفر از همراهان برای کمک او وارد سد می شوند که هر دوی آنها در آب گرفتار می شوند که با کمک سایرین این دو نفر نجات یافته و هر ۳ نفر جهت احیا توسط اورژانس به بیمارستان سراب منتقل می شوند.

متاسفانه پیکر جوان ۱۷ ساله بعد از غرق شدن به عمق سد می رود و با توجه به فرارسیدن تاریکی هوا امکان جستجو و یافتن پیکر او برای غواصان نبود و به همین دلیل مقرر شد فردا صبح غواصان هلال احمر و آتش نشانی از تبریز برای یافتن او به سد قیصرق مهربان بیایند.

این سومین نفر است که در طول پنج روز گذشته در سد قیصرق جان خود را از دست می دهد با احتساب این فرد کل غرق شده ها در سد الخلج بستان آباد و دریاچه ارومیه و سد قیصرق مهربان به هفت نفر می رسد.

سدی در مقابل آبتنی های مرگبار باید ساخت

طبق آمار اشاره شده در این گزارش افزایش آمار غرق شدگان در کشور نگران کننده است و زنگ های خطر را برای همه مسئولان و متولیان دخیل در امر مدیریت بحران و سوانح به صدا در آورده است،  آمارها حاکی از وجود چیزی شبیه به بحران در مرگ و میر ناشی از غرق شدن است. اما با انجام راهکارهایی مدون و دلسوزانه می توان همچون سدی که در برابر آب هایمان قرار دارند، در برابر مرگ های ناشی از شناهای ناشیانه ایستاد.