تحلیلگران افغان: صلح افغانستان اولویت دولت باشد

کابل - ایرنا - اقدام دولت افغانستان در مورد آزاد نکردن ۶۰۰ عضو طالبان به اتهام ارتکاب جرایم، مذاکرات صلح بین افغانستانی را دچار چالش کرده است و تحلیلگران افغان معتقدند دولت باید ایجاد صلح در کشور را در اولویت قرار دهد.

دولت افغانستان به تازگی اعلام کرده است حدود ۶۰۰ زندانی گروه طالبان را به دلیل ارتکاب جرایمی همچون آدم ربایی، قاچاق مواد مخدر، سنگسار زنان، ترور و تجاوز جنسی آزاد نخواهد کرد.

ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان در واکنش به این موضع دولت افغانستان گفته است تا زمانی که پنج‌هزار زندانی طالبان مطابق فهرست این گروه که به دولت کابل تحویل داده شده است، تکمیل نشود؛ مذاکرات بین افغانستانی آغاز نخواهد شد و این موضوع باعث ادامه جنگ می‌شود.

مجاهد گفته است که برای رسیدن به صلح و ابراز حسن نیت، روز گذشته (شنبه) افراد این گروه ۱۵ تن از نیروهای دولتی را در استان مرکزی «غور» از زندان آزاد کرده‌اند.

«جاوید فیصل» سخنگوی دفتر شورای امنیت ملی افغانستان روز گذشته در گفت‌وگو با رسانه‌های این کشور تأکید کرده است که این ۶۰۰ زندانی آزاد نخواهند شد و اکنون توپ در زمین طالبان قرار دارد و آنها باید فهرست جدیدی به جای این افراد به دولت معرفی کند تا روند رهایی پنج‌هزار زندانی این گروه تکمیل شود.

اما در این میان، کارشناسان و آگاهان امور در افغانستان بر این باورند که آغاز گفت‌وگوی بین افغانستانی صلح مهمتر از نگه‌داشتن ۶۰۰ زندانی به اتهامات گوناگون است.

«محمد امین وقاد» عضو شورای عالی صلح و از اعضای ارشد سابق حزب اسلامی افغانستان، از دولت افغانستان خواسته است زندانیانی را که به اتهام جرائم جنایی نگهداشته‌اند رها کنند و فرصت را برای تأمین صلح و آغاز گفت وگوی بین افغانستانی صلح فراهم سازند.

وی از طالبان انتقاد کرد که متاسفانه تاکنون خشونت‌ها را کاهش نداده‌اند و ادامه جنگ از غیر نظامیان همچنان قربانی می‌گیرد و این کار با روح صلح طلبی در تضاد قرار دارد.

به گفته وقاد، هرچند دلایل دولت برای مجازات این افراد قانونی و بجاست اما برای تأمین صلح باید کنار گذاشته شود و صلح مهمتر از مجازات این افراد خواهد بود.

این عضو شورای عالی صلح افغانستان تاکید کرد که دولت نباید بهانه به دست طالبان دهد و این زندانیان را رها کند تا هزاران افغان دیگر به این بهانه قربانی نشوند.

وقاد تصریح کرد که گفت‌وگوها باید مبنی بر توقف جنگ از دو طرف باشد و طرف‌های درگیر، این فرصت و حمایت جامعه جهانی از صلح افغانستان را با اهمیت‌تر بدانند.

«عبدالحی خطیبی» کارشناس سیاسی هم دیروز شنبه به رسانه‌های داخلی افغانستان گفته است که صلح خواهی در سطح منطقه و جهان یک فرصت استثنایی برای مردم افغانستان است و رهایی تمام پنج‌هزار زندانی طالبان فاصله بین دولت و این گروه را کمتر و خشونت‌ها را کاهش خواهد داد.

به باور خطیبی ممکن است بعضی گروه‌های آشوب‌گر به آتش جنگ دامن بزنند و یا دسته‌هایی از گروه طالبان هم از صلح طفره بروند، اما طرف اصلی قضیه که گروه سیاسی طالبان و حکومت است، باید این فرصت را به  آشوب‌گران ندهند.

وی از اقدامات اخیر رییس جمهور محمداشرف‌ غنی برای اجماع منطقه‌ای صلح نیز استقبال کرد، اما صلح افغانستان را پیچیده و دارای ابعاد جهانی خواند که به زودی میسر نخواهد شد.

خطیبی در عین حال اظهار امیدواری کرده است که با تلاش جامعه جهانی و کشورهای منطقه حداقل در کوتاه مدت آتش بس بوجود بیاید و افغان‌کشی کاهش پیدا کند، زیرا مردم افغانستان از جنگ خسته شده‌اند.

عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه افغانستان هم در نشست پایانی کشورهای منطقه برای صلح افغانستان بر آزادی پنج‌هزار زندانی طالبان و آغاز گفت وگوی بین افغانستانی صلح تأکید کرد.

وی در سخنانی گفت که باید از این مرحله عبور کرد و وارد مرحله بعدی که مذاکرات مستقیم می‌باشد شد و ادامه خشونت‌ها از طرف طالبان را هم غیر قابل قبول خواند.

دولت افغانستان برای بدست آوردن حمایت منطقه‌ای از صلح این کشور با طالبان، نشستی را با شرکت نمایندگان ۱۹ کشور و سازمان‌های بین المللی برای سه روز در کابل برگزار کرد و وزارت امور خارجه افغانستان نتیجه این نشست را رضایتبخش خوانده است.

«رولاند کوبیا» نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان که در این نشست‌ شرکت کرده بود، در توئیتی این نشست را مفید خوانده و گفته است که تداوم خشونت ها غیر قابل پذیرش است و در جریان گفت‌وگوها دستاوردهای دو دهه گذشته باید حفظ شود.

دولت افغانستان تاکنون چهارهزار و ۱۹ تن از زندانیان طالبان را آزاد کرده و طالبان هم در مقابل بیش از ۶۰۰ زندانی دولتی را آزاد کرده‌اند.

براساس توافقنامه ۲۹ فوریه بین گروه طالبان و آمریکا، باید پنج هزار زندانی طالبان و یکهزار زندانی دولتی از دو طرف آزاد شوند و پس از آن گفت‌وگوی بین افغانستانی صلح آغاز شود که حدود چهار ماه از امضای این توافقنامه می‌گذرد اما مرحله نخست این توافقنامه در باره صلح که قرار بود طی ۱۰ روز پس از امضای آن عملی شود، تحقق نیافته و این وضعیت مردم افغانستان را نسبت به تأمین صلح ناامید ساخته است.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha