به گزارش خبرنگار ایرنا از مسکو، جشن اصلی این روز در قالب مراسم مذهبی در کلیسای جامع مسیح منجی با شرکت پاتریارک کریل رهبر کلیسای ارتدوکس روس برگزار می‌شد.
مسیحیت ارتدوکس در قرن یازدهم میلادی با گرویدن ولادیمیر پادشاه کی یف دین رسمی روسها شد.
کنیاز (پادشاه) ولادیمیر سویاتسلاو (به اوکراینی ولدومیر سواتسلاو) در سال 970 میلادی پادشاه نووگراد شد و سپس کی یف را تصرف کرد و خود را پادشاه کی یف خواند که مادر شهرهای روسی در آن دوره محسوب می شد و جایگاه مسکو امروزی را داشت.
پاتریارک کریل در سخنانی در مراسم مذهبی امروز در تشریح شخصیت ولادیمیر گفت: ولادیمیر یک بت پرست متعصب بود و دهها نفر به دستور وی کشته شدند اما به میل خود تصمیم گرفت توبه کرده و به مسیحیت روی آورد.
کریل خاطرنشان کرد که روسها در دوران بت پرستی بتی به نام پرون را می پرستیدند و حتی انسانها را برای وی قربانی می کردند و معتقد بودند که معجزه هم می کند.
گفتنی است ولادیمیر تا ۳۰ سالگی بت پرست بود و حتی تلاش کرد که در آیین بت پرستی اصلاحاتی صورت دهد تا تعداد بت پرستان روسیه بیشتر شود.
وی معبدی واحد برای بت ها ایجاد کرد که الهه هایی همچون استریسبوگ، سمارگ، داژدبوگ، خورس و موکوش را شامل می شد.
در روایات تاریخی آمده است: پادشاه روسها می خواست از این طریق و با تقویت بت پرستی، ملت روس را در محدوده حکومت خود منسجم کند اما متوجه شد که این اقدام امکانپذیر نیست و آیین بت پرستی منجر به پراکندگی و ایجاد تفرقه بین مردم می شود.
وسولد چاپلین یک کشیش و کارشناس امور مسیحی برجسته روس معتقد است: بسیاری از ملت های بت پرست در طول تاریخ به سرعت مسلمان یا مسیحی شدند یا از بین رفتند که نمونه آن اسلاوهای منطقه بالتیک بودند.
وی که رئیس انجمن مسیحی به نام «ماموریت روسی» است، گفت: ولادیمیر پادشاه روسیه این واقعیت را درک کرد و پی برد که بت پرستی ثمربخش نخواهد بود و باعث نابودی روسیه می شود.
در داستان هایی که نسل به نسل در روسیه منتقل شده، آمده است که ولادیمیر به فکر انتخاب دینی آسمانی افتاد و از این رو نمایندگان چند مذهب از جمله اسلام و مسیحیت ارتدوکس یونانی و رومی و یهودیان را دعوت کرد از دین خود برای او بگویند.
در روایات تاریخی روسها آمده است پس از معرفی مذاهب، ولادیمیر از درباریان مشورت خواست و آنها گفتند باید برای شناخت بهتر ادیان، هیات هایی را به هر یک از کشورهایی که از این مذاهب پیروی می کنند اعزام کنیم تا از نزدیک همه چیز را با چشم خود درباره اسلام، مسیحیت و یهود ببینند.
درباریانی که در راس هیات ها به چند کشور سفر کرده بودند، مشاهدات خود را به پادشاه گفتند و ولادیمیر وقتی متوجه شد مسلمانان و یهودیان خوردن گوشت خوک و شراب را حرام می دانند و در مسیحیت چنین مسایلی پیش بینی نشده بهتر است به مسیحیت روی اورد چرا که معتقد بود در روسیه بدون خوشگذرانی زندگی ممکن نیست.
هیاتی هم که به یونان سفر کرده بود گفتند که شکوهی که در این کشور دیده اند در هیچ جای دیگر نیافته اند و با شور و شوق از این کشور که در آن زمان در اوج بود تعریف می کردند.
با این وجود مورخان روسی معتقدند عاملی که سبب شد پادشاه روسها مسیحیت ارتدوکس را برگزیند، ارتباط دائم و روابط روسیه آن زمان با امپراتوری بیزانس بود.
به گفته آنها، مسیحیت با روحیه روسها و مجموعه تصورات فرهنگی و اصول اخلاقی و سنت های این ملت سازگاری بیشتری داشت.
در همین حال برخی مورخان نقش یک زن را در انتخاب ولادیمیر و گرایش او به مسیحیت تاثیر گذار می دانند.
ایگور دانیلوفسکی از جمله این مورخان است. وی گفت که در سال 987 ولادیمیر شهر کورسون (خرسونوس کنونی) یونانی را که در جنوب غربی شبه جزیره کریمه قرار داشت، تصرف کرد.
ولادیمیر وعده داد در صورتی که امپراتور بیزانس «آنا» خواهر خود را به وی دهد شهر کورسون را به یونانی ها پس خواهد داد.
پادشاه روس معتقد بود که این ازدواج باعث افزایش اعتبار و ارتقاء جایگاه وی تا اندازه امپراتوری بیزانس خواهد شد.
دانیلوفسکی ادامه داده است: اما آنا که مسیحی بود با این ازدواج مخالفت کرد و گفت تا زمانی که ولادیمیر بت پرست است هرگز با او وصلت نمی کند و او باید یک دین آسمانی برگزیند.
خرافات هم در خصوص نحوه گرویدن ولادیمیر به دین مسیحیت کم نیست، به طوری که برخی از مردم روسیه می گویند: زمانی که آنا خواهر امپراتور بیزانس در مشایعت تعدادی از روحانیون به روسیه به شهر کورسون در کریمه می آید، ولادیمیر نابینا می شود، آنا به ولادیمیر پیشنهاد می دهد برای شفا یافتن غسل کند و پادشاه پس از اینکه مسیحیت را می پذیرد و غسل تعمید می کند، بینایی خود را دوباره به دست می آورد.
«ایگور دانیلوفسکی» دیگر مورخ روس گفته است ولادیمیر پادشاه روسها پس از اینکه مسیحیت را پذیرفت دوباره شفا یافت و همراه با آن شروع به رشد روحانی و اخلاقی کرد.
بسیاری از مورخان بر این باورند که روسیه با پذیرفتن مسیحیت استقلال یافت و کنیاز ولادیمیر آگاهانه این مسیر را انتخاب کرد.
به عقیده آنها، کنیاز ولادیمیر به همراه مسیحیت ارتدوکس، آزادی و استقلال از دیگر امپراتوری ها را برگزدید بنابراین این مساله نقطه عطفی در تاریخ ملت روس برای رسیدن به یک امپراتوری بزرگ با عنوان روسیه تزاری شد که رهبران آن از درون کلیسا بر مردم حکم می کردند و دستورات آنان حکم دستور خداوند را برای مردم داشت و کشته شدن در جنگ‌های تزاری شهادت در راه خدا بود.
پادشاه روس پس از پذیرفتن مسیحیت سیاست غرب را رد کرد زیرا به عقیده وی امپراتوری رم می خواست از طریق کلیسای کاتولیک، روسیه را زیر پوشش خود قرار دهد.
در مقابل امپراتوری روم شرقی یا بیزانس با وجودی که کشوری قدرتمند بود اما هیچ تمایلی برای تسلط مذهبی و سیاسی بر روسیه نشان نمی داد و به همین دلیل کنیاز ولادیمیر از آن بیشتر استقبال کرد و اینگونه شد که روسها مسیحی ارتدوکس شدند.
ایگور دانیلوفسکی مورخ روس می گوید انتخاب مسیحیت ارتدوکس، روسیه را قاطعانه از غرب دور کرد.
وی معتقد است که به همراه مسیحیت فرهنگ کتاب خوانی به روسیه آمد و این دستاورد بزرگی بود که ملت روس را در میدان فرهنگی کشورهای مسیحی قرار داد و کشور بطور تصورناپذیری در مسیر رشد و توسعه و پیشرفت قرار گرفت.
وی می گوید مسیحیت ارتدوکس باعث تغییر جغرافیایی مرزهای روسیه شد و پس از پذیرش این مذهب، روسیه در بین ملت های همجوار مسیحی به عنوان سرزمینی که از طرف خدا برای نجات (ارتدوکس‌ها) تعیین شده شناخته شد و قلمرو آن به تدریج گسترش یافت.
ولادیمیر دست مایه اختلاف نظر میان اوکراینی‌ها و روسها
همزمان با روس ها، اوکراینی ها هم مراسم مسیحی شدن خود را در شهرهای مختلف این کشور جشن می گیرند با این تفاوت که هر کدام حق را به خود می دهند و معتقدند که دیگری به دنبال دزدیدن فرهنگشان است.
در واقع می توان گفت از اولین روزهای مسیحی شدن روس ها تا امروز که بیش از یکهزار سال از آن می گذرد، اختلاف تاریخی میان روسیه و اوکراین آغاز شد چرا که ولادیمیر سویاتوسلاویچ پادشاه روسها در سال 978 میلادی بر تخت سلطنت در کی‌یف پایتخت امروزی اوکراین نشست و در سال 1015 میلادی مسیحیت را پذیرفت و آن را دین رسمی روسیه کرد.
در آن زمان روسیه به صورت کنونی که پهناورترین کشور جهان است نبود و از چند منطقه در بخش اروپایی این کشور تشکیل می شد که هر کدام پادشاهی مستقلی داشتند و مرکز سلطنت روسها در اوکراین بود.
کی یف (پایتخت کنونی اوکراین) در آن زمان پادشاهی کوچکی بود که چند پادشاهی دیگر روسها ازجمله پادشاهی نووگراد در همسایگی آن قرار داشت.
روسها و اوکراینی ها به عنوان دو ملت اسلاو تا امروز نتوانسته اند اختلافات عمیق خود را حل کنند و انگلیس هم با حمایت از اوکراین بر گرمای اختلافات می‌دمد.
روس ها معتقدند اگر چه تاریخ دو کشور در طول یکهزار سال اخیر فراز و نشیب هایی داشته و زمانی کی‌یف محور تصمیم گیری قرار داشته اما حداقل در سه قرن اخیر اوکراین بخشی از قلمرو امپراتوری روسیه بوده است و مقامات روسیه از مسکو یا سن پترزبورگ کشوری که اوکراین هم جزو ان بوده را رهبری می کردند.
یکی از اختلافات بزرگ دو کشور رهبریت کلیسای ارتدوکس است، در حالی که بخش عمده جامعه کلیسایی اوکراین توسط کلیسای ارتدوکس روس به رهبری پاتریارک کریل اداره می شود کی یف درصدد ایجاد کلیسای مستقل است تا وابستگی خود را به روسیه به حداقل برساند.
در ضلع جنوب غربی کاخ کرملین و در کنار مسیر ویژه ورود مقامات به کاخ، مجسمه 17 متری ولادیمیر مقدس بربالای یک تپه به چشم می خورد که در یک دست صلیب رومی و در دست دیگر شمشیر دارد.
برخی از روسها معتقدند این مجسمه حاوی این پیام است که یا مسیحی می‌شوید یا با شمشیر پادشاه روبرو خواهید شد.
رئیس جمهوری روسیه چند سال پیش در هنگام رونمایی از این مجسمه پراز حواشی گفته بود که شاه ولادیمیر برای همیشه به عنوان رهبری که سرزمین های روسیه را متحد کرد در یادها می ماند در مقابل اوکراینی ها با آمدن به خیابان به اینکه روسیه مجسمه شاه آنان را در مقابل کرملین نصب کرده و آن را شاه روسیه می‌خواند، اعتراض کردند اما در نهایت رهبران اوکراین مسیر دیگری را برای مقابله با روسیه برگزیدند آن هم ترویج و بها دادن به مسیحیت کاتولیک که در اوکراین در اقلیت قرار دارد.
در هر حال، امروز در شرایطی روسها سالروز مسیحی شدن خود را جشن میگیرند که از میان جمعیت ۱۴۵ میلیونی روسیه، حدود ۲۵ میلیون نفر مسلمان هستند و مردم سایر ادیان نیز در این کشور به زندگی مشغولند.
نظر شما