عکاسی خبری شیوهای از روزنامهنگاری است که از همان سالهای نخست اختراع عکاسی به دلیل داشتن داعیه بازنمایی از واقعیت پای خود را به عرصه مطبوعات باز کرد و تا به امروز نقش مهمی در انتقال اخبار در صفحات روزنامهها و خبرگزاریها داشته است.
مهمترین توجه به رسانه عکاسی به دلیل تصور قدرت نهفته درون عکس به مثابه بازنمایی از یک واقعیت عینی در جامعه بود که توانست در پژوهشهای مختلف از شرقشناسی تا جرمشناسی نیز کاربرد داشته باشد.
جنگ را بدون شک میتوان مهمترین بستر توسعه عکاسی به دلیل نیاز مردان سیاست برای مدیریت خطوط مقدم و سرنوشت نبردها دانست که بر همین اساس عکاسی جنگ با ژانری با هویت مستقل در زیرمجموعه عکاسی خبری تعریف شد.
عکاسان جنگ زیادی در عرصه روزنامهنگاری جان خود را در مسیر اطلاعرسانی از دست دادند.
گردا تارو (Gerda Taro) عکاس آلمانی اولین زن عکاس خبری است که در خط مقدم جنگ کشته شد. وی در تاریخ اول اوت سال ۱۹۳۷ زمانی که اسپانیا در سال دوم جنگ داخلی بود در حین عکاسی به دلیل جراحت ناشی از برخورد با یک تانک، زمانی که تنها ۲۶ سال داشت جان سپرد.
هزاران نفر در خیابانهای پاریس برای درگذشت این روزنامهنگار مهاجر یهودی آلمانی ۲۶ ساله در آن سال عزاداری کردند.
گردا تارو سال ۱۹۳۶ در اسپانیا با رابرت کاپا آشنا و همکار شد و به همراه یکدیگر اخبار و تصاویر جنگ داخلی اسپانیا از جمله گرفتاری آوارگان اسپانیایی در المریا و مورسیا را بر مجله Vu پوشش دادند.
اگر چه عکسهای تارو از جنگ داخلی اسپانیا زیر سایه عکسهای رابرت کاپا و سایر عکاسان در آن دوره قرار گرفت اما سادگی و شاعرانگی عکسهایش چهره زنانه جنگ را نیز عیان میکند تا راوی زنان قهرمانی باشد که سرنوشتان در میدان نبرد رقم میخورد.
تارو به عنوان یک گزارشگر شجاع راوی و شاهد رنج غیرنظامیان و سربازان در طول جنگ داخلی اسپانیا بود و رسانهها او را به عنوان یک قهرمان چپ، یک شهید با هدف ضد فاشیستی و الگویی برای زنان جوان معرفی کردند.
در سالهای پس از کشته شدن این عکاس، شخصیت وی رو به فراموشی رفت تا اینکه در سال ۲۰۰۷ مرکز بینالمللی عکاسی در نیویورک اولین نمایشگاه آثار تاریخی تارو را افتتاح کرد.
تارو در سال ۱۹۱۰ در خانوادهای یهودی طبقه متوسط متولد شد و در شهر صنعتی اشتوتگارت در جنوب آلمان بزرگ شد. والدینش در جنگ جهانی اول به آلمان مهاجرت کردند.
کسب و کار پدرش در تابستان سال ۱۹۲۹ به دلیل وخیم شدن اوضاع اقتصادی جمهوری ویمار کم رونق شد و با فروپاشی جمهوری وایمار به دلیل هرج و مرج اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، تارو که از ظهور راست افراطی آگاه بود درگیر سیاست چپ شد و در مارس ۱۹۳۳ که ناسیونال سوسیالیستها کنترل را برقرار کردند، پس از توزیع اعلامیههای ضد نازی در اطراف لایپزیگ دستگیر شد، سپس به فرانسه گریخت و به یکی از هزاران تبعیدی سیاسی و روشنفکر آن دوران بدل شد.
عکسهای تارو از نظر تعداد هرچند در مقایسه با دیگر عکاسان جنگ داخلی اسپانیا بسیار محدود است اما همین عکسهای باقی مانده که در آژانس عکس مگنوم قابل دسترس است چهرهای دیگر از جنگ داخلی اسپانیا را به ما نشان میدهد که تا به امروز زیر سایه سنگین عکس سرباز کشته شده رابرت کاپا دیده نشد.
او روایتگر چهرهای خشونتزدایی شده از مبارزه آرمان خواهانه زنان و مردانی بود که میدان نبرد مجال تازهای برای تولد دوباره آنان است.
نظر شما