بخش گسترده ای از نشست‌ها و سخنرانی‌های اعضای هیات دولت به ویژه حجت الاسلام «حسن روحانی» رییس جمهوری برای توضیح مکرر موضوعاتی منطقی می گذرد که دولت به عنوان مسوول اصلی اداره کشور از دیگر نهادها و قوا انتظار دارد. رییس جمهوری دو روز پی در پی یعنی ۱۴ مرداد در جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دولت و هم ۱۵ مرداد در نشست هیات دولت، درباره تحریف واقعیات کشور، شیوه انتقاد از دولت و آسیب‌های آن سخن گفت.
رییس دولت تدبیر و امید بار دیگر این شیوه را در راستای جنگ روانی دشمن دانست که تنها با یک هدف شدت گرفته و آن کاستن از اعتماد و امید مردم است. با این همه رییس جمهوری در جهت خلاف سیاه نمایی های این روزها از شرایط کشور، خود و دولتش را در مسیر اجرای برنامه‌ها مصمم می‌داند، به عکس تبلیغات ناامید کننده از اثرات تحریم‌ها، برخی از پیشرفت‌های ایران زیر سایه تحریم‌ها را در هر سخنرانی برمی‌شمارد و باز هم تاکید می کند که ندیدن و انکار تحریم و تاثیر آن، نمی تواند به معنای عدم تاثیر آن باشد و دولت کشور را با وجود همین واقعیات غیرقابل انکار اداره می‌کند.
چرا تحریم‌ها را نادیده می‌گیرند؟
شیوه خبررسانی و تحلیل رویدادهای کشور و اقدامات دولت به ویژه در حوزه اقتصادی از سوی برخی رسانه‌ها و افراد داخلی و خارجی در حالی اغلب منفی، آغشته به تحریف و دروغ و شایعه است که گاهی خود نیز فراموش می‌کنند که ریشه شرایط سخت معیشتی کنونی نه تصمیمات و برنامه‌های دولت، بلکه تحریم‌های شدید و تروریسم اقتصادی آمریکا علیه مردم ایران است. منکران تاثیر تحریم‌ها را می‌توان به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم کرد. دریافت منطق انکار رسانه‌ها و تحلیلگران خارج به سبب آنکه منبع تامین مالی آنها دشمنان ایران هستند، چندان دشوار نیست. اینکه اما چرا برخی با شعار منافع ملی در داخل کشور منکر تبعات تحریم‌ها می‌شوند عجیب است و شاید بتوان دلیل آن را در پایان‌ناپذیری رقابت‌های سیاسی جست. موضوعی که رییس دولت تدبیر و امید هم به آن اشاره کرده و گفته است: «روزی که منتخب اعلام شد، پایان انتخابات است و دیگر رقابت و دعوا نداریم. در دوره انتخابات همه حرف‌هایی می‌زنند دوره انتخابات است و قابل قبول و قابل گذشت است، اما پایان انتخابات را اعلام نمی‌کنیم. انتخابات تمام شد. بیایید با یکدیگر کار کنیم.»
رییس جمهوری در تبیین نقشه کاخ سفید برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی گفت: «اگر چرتکه بزنیم و یا با ماشین حساب محاسبه شود شاید محاسبه آنها برای پایان درست بود؛ زیرا کشوری که از هر طرف در محاصره قرار می‌گیرد و هر کسی می خواهد با آنها معامله کند آن را تحریم می‌کنند، از طرفی دوستان ایران هم جرات نمی‌کنند به سمت ایران بیایند و دشمنان هم به شدت دشمنی می‌کنند، این کشور چگونه اداره خواهد شد؟» این دقیقا همان پرسشی است که باید از برخی مخالفان داخلی و مدعیان خارجی دولت پرسید آیا اداره کشوری که از مواد غذایی و دارویی تا نفت و پتروشیمی، از فرمانده نظامی تا وزیرش تحریم بوده و حتی هم پیمانان هم از دادوستد با آن ناتوان هستند و بیش از ۶ ماه است که درگیر بحران پیچیده کروناست، چگونه اداره می‌شود؟ وجود صرفا یکی از این شرایط برای به زانو درآوردن ملتی کافی نیست؟ شاید صادقانه و منصفانه آن باشد که بپرسیم با این حجم از چالش ها و محدودیتها دولت چه باید می کرد که نکرد؟
نباید فراموش کرد که مناقشات سیاسی و انتخاباتی سبب می‌شود مردم به انگیزه برخی از منتقدین بدبین شوند و به این نتیجه برسند که اگر مخالفت و اعتراضی درباره دولت انجام می‌شود، بیشتر به دلیل ادامه رقابت‌های سیاسی است. جامعه زمانی که مسوولان را بی‌توجه به دغدغه‌های خود ببیند ناامید خواهد شد و این ناامیدی می تواند سرآغاز کاهش اعتماد و بی اعتنایی به حکومت باشد، گزاره ای که سیاستمداران کاخ سفید چون «جان بولتون» مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا بر اجرایی شدن آن در ایران، همزمان با افزایش شدت تحریم‌ها امیدوار بودند.
نشانه‌هایی که تحریف می‌شوند
ارزیابی عملکرد دولت در ۶ ماه گذشته که جهان درگیر پاندمی کروناست با وجود همه کاستی‌ها، نشان می‌دهد که اقدامات در مقابله با کرونا موفقیت آمیز بوده است و این نکته ای است که نهادهای بهداشتی جهان هم به آن اذعان می‌کنند. دولت با توجه به شرایط دشوار اقتصادی که تنها مختص ایران است به گفته رییس جمهوری چه در زمینه پیامدهای اقتصادی و چه در زمینه حفظ سلامت مردم عملکرد قابل قبولی داشته که اگر چنین نبود پروپاگاندای رسانه‌ای از کرونا نیز سلاح تازه‌ای برای ایران هراسی در جهان می‌ساخت، همانگونه که در اوایل شروع این بحران، درصدد بهره‌جویی از آن بود.
مقایسه شرایط تولید ناخالص ملی برخی از کشورها با ایران نشان می دهد که اقتصاد و جامعه ایران با وجود تحریم ها تاب‌آوری بیشتری دربرابر رکود اقتصادی در دوران کرونا داشته است. حجت الاسلام روحانی در این زمینه گفت: «مقایسه وضعیت تولید در ایران با سقوط تولید ناخالص داخلی در دیگر کشورها که در اروپا بیش از ۱۰ درصد و در آمریکا بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است، به خوبی نشان می‌دهد که در این ابتلای جهانی، اقتصاد ایران تاب آوری بالاتری را به نمایش گذاشته است.» «خودکفایی ۹۰ میلیون دلاری در بخش تامین قطعات» برای کشوری که به هر بهانه‌ای راه را برای وارد کردن این قطعات می‌بستند موفقیت قابل تاملی است به شرط آنکه در زیر خنجر تحریف ذبح نشود.
امیدواری به بهبود شرایط
هر اندازه منتقدان داخلی دولت و دشمنان خارجی کشور در مسیر ناامید کردن مردم راه می‌پیمایند، رییس جمهوری در پی نشانه‌های موجود از ظرفیت‌های بهبود در ایران است. یکی از مهم‌ترین ظرفیت هایی که رییس جمهوری در سخنان روز چهارشنبه خود آن را دلیل تداوم جمهوری اسلامی دانست موضوع انتخابات در ایران است. حجت الاسلام روحانی گفت: «تا به صندوق انتخابات و آرای مردم احترام می‌گذاریم، هیچ قدرتی به ما صدمه نمی‌زند. تا انتخابات هست، ایران با این قدرت می‌ماند.».
برخلاف برخی از تحلیل‌ها که دولت را در سال پایانی فعالیت بی‌انگیزه می‌دانند هم اقدامات دولت و اظهارات رییس جمهوری نشان می دهد که دولت بسیار پرانگیزه و با نشاط است. از ابتدای سال جاری هر هفته طرح‌های بزرگ در استان‌های مختلف کشور افتتاح و به بهره‌برداری می‌رسند. سخنان رییس جمهوری هم نشان از عزم جزم دولت و قوه مجریه در سال پایانی دوره کاری خود دارد کما اینکه رییس جمهوری می‌گوید: «فرصت یک سالی که در اختیار ماست، فرصت بسیار زیادی است و خیلی کارها در این یک سال می‌توانیم بکنیم شک ندارم که مردم خواهند دید که در این یک سال طرح‌های بسیار زیادی در بخش‌های مختلف افتتاح می‌کنیم.» سخنان رییس جمهوری درباره نشانه‌های امیدبخش در دولت و جامعه از این منظر حائز اهمیت است که با مشاهده انگیزه و امید مسوولان، این دو شاخصه در جامعه هم تقویت خواهد شد. در این میان موضوع مهم تاکید مکرر رییس قوه مجریه بر این نکته است که دولت به تنهایی قادر به حل تمام مشکلات نظام نیست و برای حل آنها مجلس، قوه قضاییه، نیروهای مسلح و صداوسیما باید کنار هم باشند.
نظر شما