برای آنکه بتوان بر تصمیم جسورانه باشگاه یوونتوس مبنی بر اخراج بلادرنگ «مائوریتسیو ساری» و علل و عوامل دخیل در حذف یوونتوس از لیگ قهرمانان اروپا کنکاش کرد، فرصت بسیار کمی وجود داشت.
شاید اگر این اتفاق مدتی پیش برای یک سرمربی رخ می‌داد و دو هفته پس از فتح لیگ داخلی از سمت خود برکنار می‌شد، تعجب آور و شاید حتی آزاردهنده بود اما اخراج ساری یک روز پس از شکست برابر لیون در مجموع دو دیدار رفت و برگشت، یادآور این موضوع است که برای باشگاه‌های بزرگ اروپایی، موفقیت تنها یک معیار دارد: قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا.
در واقع، فتح نهمین اسکودتو متوالی توسط یووه که روزگاری لحظه افتخار و بهانه کُری‌خوانی برابر رقبای دیرینه یعنی آ.ث میلان و اینتر بود، حالا از کمترین اهمیت ممکن برخوردار است؛ موضوعی که البته «آندره‌آ پیرلو» سرمربی جدید یووه به خوبی به آن واقف است.
درست همین واقعیت تلخ برای بایرن مونیخ و پاری‌سن ژرمن صادق است؛ تیم‌هایی که هشت جام متوالی و اخیر بوندسلیگا و هفت دوره از هشت دوره اخیر لوشامپیونه را فتح کرده‌اند؛ باشگاه‌هایی که برای به دست آوردن عنوان موفق حقیقی، نیاز به درخشش در اروپا دارند.
فشار در تورنمنت امسال که به دلیل پاندمی کرونا به طور متمرکز در لیسبون پرتغال و به طور تک بازی برگزار می‌شود، بیش از پیش است.
پاری‌سن‌ژرمن که هرگز از یک چهارم به بعد را ندیده است، آغازگر نمایش لیسبون خواهد بود و دیدار فینال هشت خود را روز چهارشنبه برابر آتالانتایی که بسته غافلگیرکننده ارسالی از ایتالیا محسوب می‌شود، برگزار خواهد کرد.
پیروزی باشگاه شهر برگامو برابر تیم پاریسی متمول با مالکان پولدار قطری، بار دیگر ابهامات را در خصوص آینده «توماس توخل» روی نیمکت این تیم مطرح خواهد کرد.
قهرمانی در لیگ فرانسه بی‌شک برای سرمربیان قبلی یعنی «کارلو آنچلوتی»، «لوران بلان» و «اونای امری» کافی نبود زیرا آنان از اضافه کردن جام لیگ قهرمانان به سلطه خانگی خود ناکام ماندند.
اوج مرحله یک چهارم دیدار روز جمعه مابین بارسلونا و بایرن مونیخ است؛ تیم‌هایی که هر دو پنج بار این تورنمنت را فتح کرده‌اند.
«هنسی فلیک» سرمربی بایرن که در نوامبر ۲۰۱۹ هدایت باواریایی‌ها را عهده‌دار شد، بی‌شک در این مدت کوتاه، به اندازه کافی کار کرده است که نیمکت داغ این تیم برای وی حفظ شود اما شرایط برای «کیکه ستین» سرمربی آبی اناری‌ها مشابه نیست.
او نیز همچون فلیک پس از آمدن به جای «ارنستو والورده» اخراجی در فوریه، تنها چند ماه است که روی نیمکت بارسا نشسته است اما حذف از هشت تیم پایانی لیگ قهرمانان بدنبال از دست دادن قهرمانی لالیگا و واگذاری آن به رئال مادرید، بی‌شک این پرسش را مطرح خواهد کرد که آیا ستین راه حل بلند مدت درستی برای باشگاهی همچون بارسا است؟
محتمل‌ترین گزینه‌ها برای قهرمانی
در مورد جایگاه «پپ گواردیولا» در منچسترسیتی هیچ شکی وجود ندارد اما مرد اسپانیایی با عطش لمس کردن دوباره جام لیگ قهرمانان، تغذیه شده است؛ جامی که وی ۹ سال پیش برای دومین بار به همراه بارسلونا آن را فتح کرد.
سیتی که در دیدار یک هشتم برابر رئال تحسین برانگیز بود، به عنوان گزینه محتمل قهرمانی کار خود را برابر لیون آغاز خواهد کرد.
در صورت پیروزی برابر تیم فرانسوی، گواردیولا در نیمه نهایی به یکی از باشگاه‌های اسبق خود یعنی آبی اناری ها یا باواریایی‌ها برخورد خواهد کرد.
در محیط پرفشار مرحله حذفی در لیسبون، «دیگو سیمئونه» سرمربی اتلتیکومادرید کسی است که هم سابقه و هم رویکردی کاملا متناسب با فرمت این تورنمنت کرونازده دارد.
مرد آرژانتینی دوبار تیم تحت هدایت و بی نهایت آموزش دیده خود را به فینال لیگ قهرمانان رسانده و علاوه بر این، دو بار فاتح لیگ اروپا شده و در این فصل نیز به قول معروف کلک مدافع عنوان قهرمانی فصل گذشته لیگ قهرمانان و فاتح لیگ جزیره را کند.
اتلیتکو در یک چهارم با لایپزیش روبرو خواهد شد و در صورت پیروزی در این دیدار که روز پنجشنبه برگزار می‌شود، بخت خود را برابر یکی از دو تیم پی اس جی یا آتالانتا خواهد آزمود.
نظر شما