به گزارش ایرنا، «سید محمدعلی حسینی» امروز دوشنبه در نشست ویژه افسران و دانش آموختگان نظامی دانشگاه دفاعی ملی پاکستان (NDU) در شهر «اسلام‌آباد» سخنرانی کرد و به تبیین سیاست‌های جمهوری اسلامی در بحث مناسبات ایران و پاکستان، توسعه روابط اقتصادی در پسا کرونا، همکاری‌های بنادر چابهار و گوادر، تحریم‌های ضدایرانی آمریکا، امنیت منطقه‌ای و جهان، وضعیت افغانستان، فلسطین، جنگ یمن و بحران خلیج فارس پرداخت.
اعمال تحریم‌ها علیه جمهوری اسلام ایران
سفیر ایران در پاکستان گفت: در تاریخ معاصر ایران، موارد متعددی از مدخله سلطه جویانه و یکجانبه آمریکا به ثبت رسیده است. برای اشاره به مصداق‌های این مداخلات، لازم نیست خیلی به عقب برگردیم، در سال ۱۹۵۳ و طی کودتایی که احتمالا با نام عملیات آژاکس آن را بشناسید، آمریکاییها محمد مصدق نخست وزیر وقت ایران را که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بود، سرنگون ساختند تا بتوانند از سلطنت مطلقه شاه وقت حمایت کنند.
وی افزود: طی یک تلاش دیگر، والبته بی‌ثمر، آن‌ها سعی کردند تا انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ را سرکوب نمایند و وقتی موفق نشدند، تلاش خود جهت تضعیف آن را به کار بستند. آمریکاییها از همان ابتدای پیدایش جمهوری اسلامی ایران با آن در نبرد بوده‌اند و مشکلات عدیده و مستمری را بر معتقدان به این انقلاب تحمیل کرده اند. اینکه می‌بینید برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران امنیتی می‌شود و سعی می‌شود به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده شود- موضوعی که به تشدید تحریم‌های ناعادلانه و مغرضانه علیه ایران منجر شده- تا حدی هم بخاطر این دشمنی آشکار با انقلاب و ناراحتی از پیروزی آن است. لذا، ایرانی‌ها در کل تصویری منفی از مداخله جویی‌های آمریکاییها در امور داخلی‌شان و سرکوب دولتها حتی در سالهای قبل از انقلاب ۱۹۷۹ را نیز دارند. مردم ایران همچنین به خوبی می‌دانند که آمریکاییها همواره ترجیح داده‌اند که کشور ما از طریق مهره‌های وابسته به خودشان اداره شود تا از طریق یک ساختار مستقل. لذا، بعد از انقلاب اسلامی با اعمال گزینه‌های متعددی مثل تغییر رژیم، جنگ‌های نیابتی، حملات تروریستی، به شهادت رساندن و ترور اندیشمندان و نخبگان، اعمال رژیم تحریم‌های بین المللی یا تحریم‌های یکجانبه و اقدامات مشابه دیگری، تلاش کردند تا سیستم مردمی- اسلامی ما را به زانو در آورند و ما را مجبور سازند در راستای به قدرت رسیدن دولتهای سرسپرده به خودشان حرکت نماییم؛ البته شما با ماهیت مداخله جویانه آمریکا آشنا هستند و مصداق‌های مختلفی از آن را می‌شناسید.
حسینی اظهار داشت: به تدریج، مسئله ایران و سیاست‌های مربوط به کشورمان به عنصری مهم در سیاست خارجی آمریکا مبدل شد و هر حزبی (جمهوری خواه یا دموکرات) ، سعی کرد کاراتر بودن رهیافت خود در اجرای این سیاست‌ها را نسبت به دیگر رقیبش به اثبات برساند. در این چاچوب بود که اعمال تحریم‌ها در زمان ریاست جمهوری ترامپ- که در کنار آرزوی پیروزی مجدد درانتخابات آتی ریاست جمهوری، تعهد بالایی به تحقق آرمانهای صهیونیستها نیز داشت- به نهایت خود رسید. لذا برای فهم بهتر رژیم تحریم‌ها و تحریم‌های یکجانبه علیه ایران، شما نیاز دادید که فاکتورهای مختلفی مثل تحولات تاریخی، رقابت‌های سیاسی داخلی آمریکا و دینامیک‌های بین المللی را همزمان مدنظر قرار دهید.
موضوعی که ما امروز نیاز داریم روی آن تمرکز داشته باشیم، تاثیر منفی تحریم‌ها بر روابط ایران با همتایانش است. در موضوع برنامه هسته‌ای، طی سالهای گذشته ایران تلاش زیادی نمود تا ماهیت صلح آمیز این برنامه را به دیگران اثبات نماید و در نهایت شما مشاهده کردید که در توافق برجام، کشورهای عضو دائم شورای امنیت به علاوه آلمان بر این موضوع اذعان کردند.
وی افزود: طی برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ که متعاقب آن در سال ۲۰۱۵ در شورای امنیت تصویب شد، همه قطعنامه‌های قبلی سازمان ملل علیه ایران لغو، و ماهیت صلح آمیز برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران مسجل گردید. متاسفانه، با ایجاد تغییرات سیاسی در آمریکا، رئیس جمهوری این کشور که در آن زمان تازه به قدرت رسیده بود (در کنار سایر اقدامات غیر عقلایی‌اش در خروج از سایر مکانیسم‌ها) ، به صورت یکجانبه کشورش را از برنامه جامع اقدام مشترک خارج ساخت و آن را به مثابه دستاورد بی‌ثمر دموکراتها بدنام ساخت. این نقض، زمانی رخ داد که حتی وقتی در نظام بین الملل حکومت‌ها تغییر می‌کنند، ما انتظار داریم حکومت جانشین به معاهدات حکومت قبلی پایبند باشد و به آن‌ها احترام بگذارد چه رسد به زمانی که فقط دولت عوض می‌شود.
سفیر ایران خاطر نشان ساخت: در گام بعدی، آمریکا تلاش کرد دیگر اعضای برجام را مجبور سازد یا از این معاهده خارج شوند و یا در سالهای آتی مفاد آن را اجرایی نسازند (چرا که بسیاری از مواد برجام معطول به آینده بود با نزدیکتر شدن به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، دولت ترامپ که خود را در آستانه شکست می‌بینید، در جستجوی تحولاتی تعیین کننده است تا با رقم زدن به آن‌ها رای بیشتری را کسب کرده، ریاست جمهوری خود برای دور بعد را تضمین کند.
وی گفت: اعمال فشارهایی بیشتر بر ایران با هدف خلق رخدادی بزرگ، یکی از موضوعاتی است که ترامپ و تیم آن به صورت جدی روی آن کار می‌کنند. خوشبختانه و به لطف مقاومت بالای مردم ایران، آمریکاییها در بخش زیادی از سیاستهایشان در ایران شکست خورده‌اند. داستان اخیری که در شورای امنیت سازمان ملل رخ داد و طی آن ۹۰ درصد اعضای شورای امنیت (همه اعضا به جز یک عضو غیردائم) با طرح آمریکا در خصوص تمدید تحریم تسلیحاتی ایران مخالفت کردند، صحنه‌ای تحقیر آمیز برای آمریکاییها و مصداق یکی از این شکستها بود.
سفیر ایران در پاکستان تصریح کرد : هنوز یک هفته از این شکست نگذشته بود که آمریکاییها سعی کردند مواد قطعنامه‌های خاتمه یافته فعلی را با فعال‌سازی آنچه خودشان 'اسنب بک' می‌نامند مجددا احیا نمایند که این اقدام آن‌ها نیز مجددا با شکستی شرم آور مواجه شد. هیچ کدام از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل این اقدام آمریکا را نپذیرفتند و رئیس دوره‌ای شورای امنیت اعلام نمود که اعضای این شورا، مخصوصا اعضای صاحب حق وتو، معتقدند که اصلا آمریکا هیچ حقی برای بازگرداندن آن قطعنامه‌های قبلی را ندارد زیر این کشور دیگر عضو توافق هسته‌ای نیست. لذا، اصرار یکجانبه دولت آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران به هیچ نتیجه‌ای منجر نشد. این شکستها، درسهای زیادی را به دولت آمریکاداد اما آن‌ها کماکان در مسیر اشتباه اعمال فشار حداکثری بر ایران قرار دارند.
وی در سخنرانی خود افزود: داستان جمهوری اسلامی ایران و برجام نشان می‌دهد که یک تمایل جدی در سیاست خارجی آمریکا وجود دارد که به تنش‌ها با ایران ادامه دهد. شما ممکن است بپرسید چرا؟
*زیرا آمریکاییها به یک بهانه خوب برای تداوم حضورشان در منطقه ما نیاز دارند
*زیرا آن‌ها باید کماکان تسلیحات خود را به برخی کشورهای منطقه بفروشند
*و به حمایت خود از کشتار صهیونیست ها در فلسطین ادامه دهند
لذا، وقتی آن‌ها مصمم به تداوم تخاصم خود آنهم به هزینه پیشرفت و ثبات منطقه ما هستند، ما به عنوان کشورهای منطقه باید هوشیار و آگاه باشیم و بدانیم چه باید و چه نباید بکنیم. در جمله‌ای کوتاه، ما نیاز داریم و باید با یکدیگر کار کنیم و مقاومت جمعی خود را به خصومتی که نه فقط ایران را (که در ظاهر امر اینگونه است) ، بلکه کل منطقه و کشورهای اسلامی را نشانه گرفته است مقاومت نشان دهیم.
سفیر ایران در پاکستان افزود: هر چند واکنش ایران به چنین فشارهایی ممکن است از صبر به واکنشی درخور تغییر نماید، ولی یک عنصر دائمی در ذات این مقاومت وجود دارد که هرگز تغییر نخواهد کرد و آن، طرز تفکر ایرانی مبنی بر عدم پذیرش رویکردهای قلدرمآبانه و یکجانبه است. اگر، این چنین مقاومتی، از سوی سایر کشورهای اسلامی نیز صورت پذیرد، مطمئنا کشور رویکرد خود را در برابر زورگو تغییر خواهد داد و در صورت تداوم این رویکرد، خود را در انزوای کامل خواهد دید.
"در طول دوران تحریم، ایران موفق شد چالش‌ها را به فرصت تبدیل نماید و میزان خوداتکایی‌اش را بالا ببرد. اقلام و کالاهای زیادی که یک زمانی وارد کشور ما می‌شدند، امروز از سوی جوانان ایرانی در داخل ساخته می‌شوند. حتی در علوم دفاعی نیز ایران به یکی از بهترین‌ها در صنعت تولید موشک تبدیل شده است. در بسیاری از حوزه‌های علمی مثل دانش مربوط به سلول‌های بنیادین، تکنولوژی‌های هواوفضا و سرمایه‌های انسانی، ایران به یکی از بهترین‌ها در منطقه و حتی جهان مبدل شده است. اینجانب به این موفقیت‌ها اشاره نمودم تا بگویم که مقاومت موضوعی است که کارایی و اثرگزاری آن ثابت شده است. اگر همسایگان نزدیک ما از جمله پاکستان که مشابهت‌های زیادی با ما دارد تصمیم بگیرد در مقابل این حس برتری طلبی که آمریکاییها دارند مقاومت کنند، موانع زیادی در روابط دوجانبه ما مرتفع خواهند شد. ما در همکاری و پیوستگی می‌توانیم به دستاوردهای بیشتری برسیم تا در افتراق و وابستگی به غیر خودمان."
سفیر ایران در پاکستان در ادامه گفت: شرایط در خاورمیانه و غرب آسیا برای همیشه هم دشوار باقی نخواهد ماند. ائتلاف‌های جدید و تحولات مثبت جدیدی در حال رخ داده هستند. مطمئنا، انتقال قدرت از غرب به شرق در حال سرعت گرفتن است و به زودی شاهد تغییراتی بنیادین خواهیم بود که نوع تعامل ما با چالشهای بین المللی را تغییر خواهند داد. هر چند بسیاری در غرب به قدرت رو به رشد آسیا آگاه هستند {و پذیرفته اند}، ولی برخی نیز وجود دارند که هنوز در مقابل آن مقاومت می‌کنند و سعی دارند سرعت افول هژمون بدخیم فعلی را با توسل به هر ابزاری کند کرده و به تاخیر بیاندازند.
بررسی آثار تحولات منطقه‌ای و جهانی بر امنیت ایران
حسینی همچنین اظهار کرد: بعد از سالها کار کردن در حوزه سیاست خارجی، به جرات می‌توانم بگویم که حداقل طی دهه‌های گذشته، هیچ منطقه‌ای در جهان به‌اندازه خاورمیانه، خلیج فارس و غرب آسیا بحرانی نبوده است. هنوز یک بحران تمام نشده، بحران دیگری شروع می‌شود. هنوز سوء تفاهمی فروکش نکرده، سوء تفاهم دیگری سربر می‌آورد. اگر فردی بپرسد چرا اینگونه است، ده‌ها پاسخ می‌تواند به این سوالش داده شود – که موضوع بحث امروز ما نیست- اما در اکثر این پاسخ‌ها، عنصر مشترکی تحت عنوان تاثیر منفی مداخلات خارجی بر امنیت کشورها و منطقه ما وجود خواهد داشت.
وی افزود: لذا، با شناخت از منطقه خود و ماهیت آشفته آن، ما یادگرفته‌ایم که چطور در آن زندگی کنیم و اجازه ندهیم این شرایط آشفته به فلج کردن روابط دوجانبه ما با همسایگانمان منجر شود. به عبارتی دیگر، ما یادگرفته‌ایم که چطور چالشهای جاری را به فرصتهای فعلی و آتی تبدیل نماییم. برای ما، بهترین شرایط وقتی خواهد بود که دستهایمان را به یاری بفشاریم و آثار منفی جانبی مداخلات عناصر دعوت نشده را خنثی نماییم.
"سعی می‌کنم در پرداختن به مطلب، وارد جزئیات بیشتری شوم و در این راستا تمایل دارم تمرکز بیشتری روی موضوعات چالشی‌تری که در منطقه ما مخصوصا چالشهای خاورمیانه وجود دارد را به همراه مواضع جمهوری اسلامی ایران نسبت به هرکدام مطرح نمایم.
شما می‌دانید که خاورمیانه فقط مرکز و محور خاور (شرق) نیست و کانون مداخلات خارجی نیز محسوب می‌شود. مسائل پیچیده خاورمیانه که این منطقه را به کلاف سردرگمی شبیه کرده، ناشی از مسائل متعدد لاینحل باقی مانده ایست که در راس آن‌ها، توهمات زدوده نشده قرار دارد.
کشورهای خاورمیانه با انواع متعددی از سوء تفاهمات گریبان گیر می‌باشند. برای مثال، برخی از آن‌ها دچار توهم خود برتر بینی هستند، برخی در بند ترس‌های تصنعی از دیگران، عده‌ای در دام مسابقات تسلیحاتی و برخی نیز گرفتار رقابت‌های مذهبی هستند. در چنین شرایط در هم آشفته‌ای، دست‌های نامرئی نیز وجود دارند که با شناخت این نقطه ضعف‌ها، سعی می‌کنند با دمیدن در آتش اختلافات، این اختلافات را برای مدتها در منطقه ما روشن نگاه دارند. با توجه به این مقدمه، اینجانب سعی می‌کنم موضع جمهوری اسلامی ایران را در خصوص برخی مسائل مهم در منطقه تشریح نمایم."
وضعیت افغانستان
سفیرایران در پاکستان در این زمینه گفت: این مسئله ثابت شده است که بی‌ثباتی یا نا امنی در افغانستان، به کشورهای همسایه –مخصوصا ایران و پاکستان- نیز سرریز می‌کند. هیچ کشوری بیش از ایران و پاکستان زیر فشار ناشی از مسئولیت میزبانی مهاجران افغانستانی و یا افزایش کشت و تولید مواد مخدر در این کشور آسیب ندیده است. علی رغم داشتن دردها و رنج‌های مشترک متعدد، متاسفانه سطح همکاری‌های ایران و پاکستان هرگز به حدی نرسیده است که بتوانند بواسطه آن، بر این مشکلات سرریز شده غلبه و آن‌ها را از مبدأ حل نمایند. از نظر اینجانب، سوء تفاهماتی که عمدتا از نقش طرف‌های سوم منشعب می‌شود، مهم‌ترین دلیل ایجاد تاخیر در همکاری‌های دو کشور در این عرصه است.
وی افزود: امروز، ما از وقوع تحولات مثبت در فرایند صلح افغانستان بسیار خرسندیم و همواره از افغانستانی باثبات و مترقی حمایت کرده‌ایم. همچنین می‌دانیم که پاکستان، حداکثر تلاش خود در مسیر تحقق صلح در افغانستان را به کار بسته است. اگر ما در جستجوی صلحی قابل قبول و ثباتی پایدار هستیم، تلاشهایمان باید جنبه هم تکمیلی داشته باشند و ارتباطاتمان با یکدیگر بر سر موضوع افغانستان و با دولت افغانستان را افزایش دهیم.
حسینی تاکید کرد : اگر ما نتوانیم این امر را محقق سازیم، دیگرانی خواهند آمد و متناسب با اولویتها و منافع خودشان در موردمان تصمیم خواهند گرفت. در سالهای اخیر، ایران و پاکستان گامهای مثبتی را در راستای تسریع بخشیدن به فرایند صلح در افغانستان به صورت جداگانه برداشته‌اند. موفقیت‌هایی هم در این مسیر حاصل شده است. مطمئنا، همکاری‌های سه جانبه آتی بین ایران، افغانستان و پاکستان می‌تواند ما را به داشتن منطقه‌ای شکوفا و برخوردار از صلحی پایدار نزدیکتر نماید.
"جمهوری اسلامی ایران بر آن است که قانون اساسی افغانستان، در نتیجه طی شدن مسیری طولانی از سوی مردم افغانستان و جامعه بین الملل به دست آمده و بقای آن می‌تواند به حفظ نظم حداقلی فعلی در این کشور کمک نماید. در ادامه موضع آشکار ج. ا. ایران در حمایت از حاکمیت و تمامیت ارضی کشورهای منطقه، ایران همچنین معتقد است که هر بحثی در خصوص آینده افغانستان باید در همکاری و هماهنگی با دولت رسمی و مرکزی این کشور باشد."
مسئله فلسطین
حسینی در مورد مسئله فلسطین گفت : بیشتر ما و اکثر مسلمانان به خوبی با حماسه فلسطین و سیر تحولات آن آشنا هستیم لذا اینجانب خیلی به تاریخچه مسائل نمی‌پردازم. متاسفانه در سالهای اخیر، دستور کار ناخوشایند موسوم به "معامله قرن" و آثار اجرایی آن، بر محو واقعیت فلسطین چه بر زمین و چه بر روی نقشه‌ها متمرکز شده است. متاسفانه کشورهای اسلامی نیز مجبور به عادی‌سازی روابطشان با رژیم صهیونیستی زیاده خواه و اشغالگر شده‌اند که در صورت عدم تبعیت از این موضوع، مورد تهدید و تلافی در حوزه‌های دیگر قرار می‌گیرند.
وی افزود: برای جمهوری اسلامی ایران که هرگز سلطه و سرکوب را نپذیرفته، حضور رژیم صهیونیستی در منطقه، یک حضور کاملا غیر قانونی و نامشروع تفسیر می‌گردد چرا که این رژیم بواسطه اغوا، فریب و مجبور ساختن سایر ملتها و کشورها است که تا کنون توانسته موجودیت خود را حفظ نماید. در این مسیر بوده است که رژیم بدطینت صهیونیستی توانسته به طراحی و اجرای طرح‌های شومی بپردازد که ما به صورت روزمره با آثار ویرانگر و منفی آن بر مردم و منطقه خود مواجه می‌باشیم. هر چند تلاشهایی هم برای فرونشاندن ولع این رژیم صورت گرفته، ولی در نهایت نتیجه محسوسی به دست نیامده (و زیاده طلبی کماکان ادامه دارد).
" با مدنظر قراردادن ناکارایی طرح‌هایی که از قبل برای مواجه با مسئله فلسطین ارائه شده بود، جمهوری اسلامی ایران طرح دقیقی با عنوان "همه پرسی ملی در فلسطین" را به سازمان باملل و با هدف حل این مسئله ارائه کرد. در این طرح، ایران خیلی شفاف چارچوبی را ارائه کرد که بستر لازم برای مردم فلسطین جهت اعمال حق تعیین سرنوشت خود را فراهم می‌نمود.بر مبنای این طرح، که در انطباق کامل با منشور سازمان ملل و قواعد حقوق بین الملل مخصوصا قوانین حقوق بشری و بشردوستانه نیز می‌باشد، همه مردم فلسطین از هر مذهبی-شامل یهودیان، مسیحیان و مسلمانان- که قبل از صدور اعلامیه بالفور در این سرزمین‌ها زندگی می‌کردند، رفراندومی را برگزار می‌کنند که سیستم سیاسی برآمده از این همه پرسی، در خصوص وضعیت شهروندان غیر بومی این سرزمین تصمیم گیری خواهند نمود.
مهم‌ترین پیش نیاز این ابتکارکه هم درخواست مردم فلسطین است و هم در قطعنامه‌های سازمان ملل نیز ملحوظ شده، بازگشت فلسطینی‌های بومی است که (طی سلهای قبل به تدریج) از سرزمین‌های خود رانده و آواره شده‌اند."
جنگ در یمن
حسینی دراین زمینه گفت: کشور یمن و مردم مسلمانی که در آن زندگی می‌کنند، به عنوان بخشی از جهان اسلام از سال ۲۰۱۱ قربانی درگیریهایی شده‌اند که هیچ آینده روشن یا مثبتی برای آن متصور نیست. تهاجمات گسترده نظامی و نقض حقوق بشر در یمن چیزی جز ویرانی و نومیدی به همراه نداشته است. با توجه به این موضوع، جمهوری اسلامی ایران همواه بر حل و فصل بحران از طریق گفتگوهای یمنی- یمنی تاکید داشته و حداکثر تلاش خود جهت فرونشاندن تنش‌ها در این سرزمین را صورت داده است.
وی افزود: ما معتقدیم که بحران یمن هیچ راه حل نظامی نخواهد داشت و رقابت‌های نظامی فقط باعث شده آرامش از منطقه ما دور گردد. جمهوری اسلامی ایران آماده بوده و خواهد بود تا برای حل ابدی بحران یمن کمک نماید و در این مسیر از روابط دوستانه خود با برخی گروه‌های داخلی یمن و تشویق آن‌ها برای خاتمه بخشیدن به درگیری‌ها نیز بهره می‌برد. اما، باید این نکته را نیز توضیح دهم که مردم یمن مانند مردم هر کشور دیگری دستور کار و استراتژی دفاعی خودشان را دارند و یادگرفته‌اند که چطور از خود دفاع کنند.
بحران خلیج فارس
سفیر پاکستان دراین بخش گفت: خلیج فارس و تنگه هرمز، یکی از مهم‌ترین نقاط ژئوپلتیکی جهان محسوب می‌گردد که یک سوم گاز مایع و حدود ۲۵ درصد از نفت مصرفی جهان از این تنگه عبور می‌کند. متاسفانه حضور نظامی و ناخواسته آمریکاییها در این آبها، باعث ایجاد تهدیدی فوری برای جمهوری اسلامی ایران شده است. آمریکاییها برای تداوم بخشیدن به حضور خود در این منطقه، به تهدید معرفی کردن ایران برای کشورهای عربی پرداخته، برخی از آن‌ها را متقاعد ساخته است که تنها بواسطه حضور آمریکا می‌توانند امنیت خود در مقابل ایران را تضمین و خریداری نمایند. این وضعیت، به یک ایران هراسی تصنعی و تشدید تنش‌های نظامی بین جمهوری اسلامی ایران و آمریکا و متحدانش در منطقه خلیج فارس منجر شده است. آمریکاییها با هدف اعمال تحریم‌های یکجانبه بر ایران و حمایت از متحدان خود سعی می‌کنند به حضور خود در این آبها ادامه داده، حتی مانع از عبور آزادانه نفت ایران گردند، موضوعی که به هیچ وجه برای ما پذیرفتنی نیست.
وی افزود: لذا جمهوری اسلامی ایران در واکنش به این شرایط (حضور، اختلاف افکنی، تحریم) ، آشکارا مخالفت خود با حضور آمریکاییها در آبهای مجاور را مطرح و از برادران مسلمان خود در کشورهای عربی خواست تا با یکدیگر بنشینند و نگرانی‌های امنیتی‌شان را با مذاکره حل نمایند. در این راستا بود که سال گذشته رئیس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل "طرح صلح هرمز" را مطرح نمود؛ طرحی که مصداق بارز تمایل ایران به همزیستی مسالمت آمیز و احترام به حاکمت سایر کشورهای منطقه بود. در واقع، ما با ارائه این طرح سعی کردیم پیام روشنی را به برادران عرب خود بفرستیم و بگوییم که تهدید را اشتباه دریافته‌اند و تهدید اصلی در منطقه نه ایران، که رژیم بدخیم صهیونیستی است.
سفیر ایران در پاکستان گفت: از نظر ایران، افزایش تعاملات و گفتگو بین کشورهای حوزه خلیج فارس می‌تواند بخش بزرگی از اختلافات و مشکلات منطقه را که عمدتا منشعب از طرح‌های شوم صهیونیستی و اجرای آمریکایی است را حل و فصل نماید. آنچه ما در پاکستان و ایران نیاز داریم که انجام دهیم، مقاومتی استوار در مقابل کلیه اشکال یکجانبه گرایی و اقدامات زورمدارانه ایست که مصداق آخرین تقلاهای یک هژمون نیمه جان و مرده برای تداوم بقا می‌باشد. ایران به عنوان یک کشور بزرگ در منطقه، همواره در خط مقدم مقابله با ترویسم و افراط گرایی بوده وکارهای بزرگی را نیز در شکست بخش بزرگی از داعش در عراق و سوریه صورت داده است. ایران همواره از چندجانبه گرایی و همکاری‌های منطقه‌ای حمایت کرده و خواهد کرد. برای ما، ابتکار کمربند- جاده در کل و طرح راهروی مشترک اقتصادی پاکستان و چین (موسوم به طرح سی پک) به عنوان بخشی از آن، مثال‌های خوبی از همکاری‌های اقتصادی چند جانبه هستند و از آن‌ها حمایت نیز خواهیم کرد.
حسینی افزود: ما در منطقه باید سعی کنیم تا از مواجهه بیشتر خودداری نماییم و به تدریج تنش‌های موجود را حداقل بین خودمان خاتمه بخشیم. در این راستا، ما در ایران، پاکستان را یکی ازهوشیارترین و آگاه‌ترین کشورهای منطقه می‌دانیم که در طول سالهای اخیر تمام تلاش خود برای میانجی گری میان کشورهای اسلامی و کاهش سوء تفاهمات بین آن‌ها به کار بسته است. (تلاشهایی که همواره از سوی ایران مورد استقبال قرار گرفته)
وی گفت: ما همچنین تشکر می‌کنیم از تصمیم تاریخی پاکستان در عدم پیوستن به جنگ یمن در سال ۲۰۱۵. این تصمیم جزء تصمیمات مهمی بود که هر چه از زمان اتخاذ آن می‌گذرد، اهمیت و برجستگی آن بیشتر نمودار می‌شود.
سفیر ایران در پاکستان از اظهارات قوی «عمران خان» نخست وزیر پاکستان در مخالفت با تحریم‌های یکجانبه و غیر عادلانه علیه مردم ایران مخصوصا زمانی که آن‌ها به شدت درگیر ویروس کرونا بودند تشکر و قدردانی کرد.
روابط ایران و پاکستان، تمایل مشترک دو ملت به یکدیگر
حسینی دراین زمینه گفت: با توجه به عمق روابط تاریخی و فرهنگی ایران و پاکستان، سطح همکاری این دو کشور باید آنچنان بالا باشد که هیچ چیز نتواند اثرات مخربی بر آن بگذارد. نشانه‌های واضحی وجود دارد که نشان می‌دهد مردم ما خواستار داشتن یک اقتصاد به هم وابسته هستند، آن‌ها خواستار توسعه متقابل هستند و آرزوی امنیت و ثبات منطقه‌ای را دارند. اگر مقامات و نمایندگان این دو ملت می‌خواهند این خواسته‌ها را محقق نمایند، باید جدی‌تر و قوی‌تر از قبل با هم کار کنند.
وی افزود: با توجه به امتیازات هر یک از این دو کشور، ایران و پاکستان هر آنچه برای رفع نیازهای یکدیگر نیاز است دارا هستند. اگر پاکستان کشوری محتاج انرژی باشد، ایران سرشار از آن است. اگر ایران کشوری گرفتار خشکسالی است و به برنج و محصولات کشاورزی نیاز دارد، پاکستان فراوان از این محصولات است. بنابراین، سوال مهم این است که چقدر باید منتظر بمانیم تا این پتانسیل بزرگ فعال شود و مردم ما نتیجه همکاری ما را ببینند؟ نمونه بارز حرکت کند ما پروژه خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان (موسوم به طرح آی پی) است. از سال ۲۰۰۹ که توافق نامه آی پی امضا شده تا به امروز مردم منتظرند از مزایای این توافق نامه که تاکنون با تأخیر قابل توجهی روبرو شده است بهره مند شوند. علیرغم هزینه‌ها و مشکلات هنگفت، ایران سهم کار خود را در این پروژه به پایان رسانده است و ما منتظر هستیم برادران پاکستانی به تعهدات خود عمل کنند.
تاثیر منفی تحریم‌های نامشروع آمریکا بر روابط
حسینی گفت: وظیفه من به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاکستان اقتضا می‌کند که دستورالعمل‌های متقابل را دنبال کرده و تمام تلاش خود را برای تحقق ظرفیت غیرفعال همکاری میان دو کشور انجام دهم. در بسیاری از مواردی که من دنبال می‌کنم، وقتی ظرفیت‌ها به آخرین مرحله تحقق می‌رسند، برادران پاکستانی ما به من می‌گویند که تحریم‌های ایالات متحده و مداخله آمریکا مانع از تحقق آن می‌شود. امروز من می‌خواهم از این تریبون اعلام کنم که تحریم‌های ایالات متحده یک جانبه بوده و کاملاً از دستور کار بین المللی خارج است. هیچ قانون و مشروعیتی در پشت این یک جانبه گرایی وجود ندارد و بسیاری از کشورها شهامت خود را برای متوقف کردن آن نشان داده‌اند. علیرغم این واقعیت که تحریم‌های آمریکا هیچگونه الزام بین المللی ندارد و با در نظر گرفتن ملاحظات پاکستان، ما گزینه دیگری را به عنوان تجارت مبادله‌ای یا تهاتر پیشنهاد کرده‌ایم که نه به حساب‌های دلار نیاز دارد و نه با مشکل پرداخت مواجه است. این ایده در بعضی بخشها کار می‌کند و منتظر است تا در بخشهای دیگر به کار گرفته شود.
بهبود اقتصادی مشترک در پسا کرونا
سید محمدعلی حسینی در بخش دیگری از سخنانش گفت: ویروس کووید-۱۹ یکی از بزرگترین تهدیدهای غیر منتظره برای سلامت جهان از یک طرف و اقتصاد جهانی از طرف دیگر بود. بعد از شیوع این ویروس در چین، برخی دیگر از کشورها مانند ایران به شدت تحت تأثیر این بیماری قرار گرفتند. علیرغم بسیاری از اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه، این ویروس اثر منفی عمیقی بر اقتصاد ما باقی گذاشت. اوضاع در پاکستان نیز چندان متفاوت نبود. اگرچه در اینجا این بیماری بعداً ظهور کرد اما قربانیان زیادی گرفت. به لطف خدا، اکنون اوضاع تحت کنترل است و مردم زندگی عادی جدیدی را آغاز کرده‌اند. داستان کرونا که ما را مجبور به بستن مرزها و متوقف کردن بسیاری از تعاملات کرد، درسهای زیادی برای ما داشت.
وی افزود: اولین درس این بود که در مواقع دشواری باید به کمک یکدیگر بیاییم و یکدیگر را سرزنش نکنیم. درس دوم این بود که ما باید تجربیات عالی را بیاموزیم و بهترین اقدامات خود را به اشتراک بگذاریم. به این ترتیب می‌توان زودتر تسکین پیدا کرد و بهتر زنده ماند.
سفیر ایران در پاکستان افزود: درس سوم در مورد سرعت بهبودی است. بسیاری از کشورها و مناطق در تلاشند زندگی اقتصادی خود را احیا کنند و عزم بیشتری برای رونق خود مصروف کنند.
وی ادامه داد: در مورد ایران و پاکستان، ما باید مقاومت بالایی را در پسا کرونا نشان دهیم و موانع اقتصادی در مسیر تجارت دوجانبه را بسیار سریع برطرف کنیم. با احترام به رهنمودهای فنی و پروتکل‌های بهداشتی، می‌توانیم همکاری خود را تسریع کرده و به بنگاه‌های اقتصادی خود که در آستانه ورشکستگی هستند کمک کنیم. استفاده از پتانسیل‌های بازار مرزی و تسهیل معاملات مبادله‌ای و تهاتر از فرصتهای موجود است که می‌تواند مفید واقع شود. غلبه بر دو مانع کرونا و تحریم‌های یک جانبه نیاز به عزم جدی و اراده قوی ما دارد.
سفیرایران در پاکستان تاکید کرد: اگر بتوانیم به این سطح از همگرایی برسیم، نه تنها می‌توانیم بر اساس منافع ملی خود با پویایی‌های در حال تحول منطقه‌ای و جهانی کنار بیاییم بلکه حتی می‌توانیم پویایی مطلوبی ایجاد کنیم و شکل دهیم. فقط نگاهی به واکنش مردم در مورد هیاهوی رسانه‌ای درباره روابط ایران - پاکستان و چین بیندازید، آن‌ها واقعاً از دیدن این سه کشور در یک دستور کار بسیار خوشحال شدند. این فقط نمونه‌ای است برای نشان دادن اینکه مردم ما چگونه انتظار همکاری بین کشورهای منطقه را دارند، همکاری که مطمئناً برخی دیگر تلاش خواهند کرد تا جدیت یا اهمیت آن را کاهش دهند. اگر به راحتی در مقابل تحریم‌ها سر تعظیم فرود بیاوریم و یا به همکاری آینده خود بی‌توجهی کنیم، در واقع برای طرف‌های سوم که نمی‌توانند منافع ملی و منطقه‌ای ما را ببینند، چراغ سبز نشان داده‌ایم.
بنادر چابهار و گوادر
حسینی گفت: بندر چابهار در ایران و بندر گوادر در پاکستان از پتانسیل‌های زیادی برای تقویت ارتباط بین اقتصاد ما در وهلۀ نخست و همه کشورهای منطقه در وهلۀ دوم برخوردار هستند. ترس از چنین ظرفیتی باعث شده برخی کشورها این دو بندر را به عنوان دو رقیب معرفی کنند. دلیل اصلی گسترش روایت‌ها چیزی نیست جز جلوگیری از همکاری آینده بین این دو کشور با ایجاد سوء تفاهم.
وی افزود: شناخت قدرت پاکستان و ایران در یک دوره احتمالی پس از همگرایی و تحقق احتمالی ظرفیتهای بزرگ خفته آن‌ها چیزی نیست که توسط طرف‌های عصبانی و بدخواه نادیده گرفته شود. بنابراین، آن‌ها با گرایش هراس فرضی خود، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهند کرد تا هرگونه برنامه همکاری آینده بین ایران و پاکستان را در نطفه خفه کنند و تبلیغات سوء خود را در مورد این موضوع پخش کنند.
سفیر ایران تاکید کرد: ایران و پاکستان تصمیم دارند که به یکدیگر نزدیک شوند و وضعیت ژئوپلیتیک این منطقه، ما را برای همیشه در کنار هم نگه می‌دارد. در نهایت، مردم ما قطعاً همکاری خود را در بالاترین سطح گسترش خواهیم داد. بنابراین، اگر می‌خواهیم مورد توجه جانشینان خود قرار بگیریم و آیندگان ما را مورد ستایش قرار دهند، باید این هم افزایی را تسریع کرده و زمینه را برای سعادت متقابل فراهم کنیم.
استفاده از ظرفیتهای منطقه‌ای برای تقویت همکاری‌های دوجانبه
حسینی گفت: پاکستان و ایران عضو بسیاری از سازمان‌های منطقه‌ای هستند مانند سازمان همکاری شانگهای، سازمان همکاری اقتصادی، هشت کشور در حال توسعه و سازمان همکاری اسلامی. اگرچه هنوز موارد چالش برانگیزی در این سازمان‌ها وجود دارد، آن‌ها ظرفیتهای عظیمی دارند که می‌توانیم از آن برای تأمین پیشرفت‌های خود بهره مند شویم.
وی تاکید کرد: ما باید مسئله فلسطین و حقوق مسلمانان در سراسر جهان را در مرکز سازمان همکاری اسلامی نگه داریم. باید زیرساختهای خود را بهبود بخشیم و آن‌ها را با استفاده از طرح‌های اکو و دی هشت به هم متصل کنیم.
سفیر ایران در پاکستان با تاکید بر لزوم افزایش سطح همکاری‌های مشترک در سازمان همکاری شانگهای گفت: این سازمان چشم‌انداز بلندی برای موفقی در آینده دارد.
نظر شما