اواسط دهه هشتاد برای اینکه گزارشی از میزان استقبال مخاطبان از یک فیلم تهیه شود، سریع‌ترین راه دسترسی به آمار و ارقام سامانه بنیاد سینمایی فارابی بود که ماهانه گزارشی از فروش فیلم‌ها در وب‌سایتش منتشر می‌کرد، بدون تفکیک سینماها، شهرها، استان‌ها و سانس‌های فیلم که در بیشتر مواقع هم همین آمار فروش با تاخیر اعلام و منتشر شده یا اینکه چند هفته طول می‌کشید تا آن بخش از وبسایت مورد نظر به‌روز رسانی شود. گاهی هم خبرنگار باید برای بدست آوردن این آمار دست به دامن منشی‌های دفاتر سینمایی و پخش توزیع فیلم‌ها می‌شد و با لطف دفاتر سینمایی، ساعت‌ها بعد آماری از فروش فیلم‌ها در اختیار خبرنگار قرار می‌گرفت که نه سندیتی داشت و نه به آن اعتمادی بود.
شاید به همین دلیل هم بعد از گذشت چهل سال هنوز با قطعیت نمی‌توان از پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای پس از انقلاب نام برد! آمار فروش فیلم‌های سینمایی فقط از اواسط دهه ۶۰ به بعد موجود است و پیش از آن رقم مشخصی و قابل استنادی وجود ندارد. در میان اسامی فیلم‌هایی که منتشر می‌شود یک‌بار اخراجی‌ها دیده می‌شود و یک‌بار مطرب. در واقع به همین دلیل بسیاری از پخش‌کنندگان سینمایی و تهیه‌کنندگان و حتی کارگردانان آمارهای فروش را معتبر نمی‌دانند و همیشه هم نسبت به آن اعتراض دارند.
اما آنچه با سمفا می‌تواند استقبال از یک فیلم را با ارقامی دقیق و آماری محاسبه شده بیان کند؛
۱. تعداد صندلی‌هایی‌ست که در اختیار تماشاگر قرار گرفته که هر کدام به منزله و بیانگر یک بیننده است یعنی میزان و تعداد مخاطبی که یک فیلم به سینما می‌کشاند، نه میزان فروش بلیت. بلیت‌ها فروش می‌روند، اما اینکه بیننده در ساعت مقرر وارد سالن سینما می‌شود تا فیلم مذکور را ببیند هم مهم است، اینکه صندلی خریداری شده با تماشاگر پر می‌شود یا نه. سامانه‌ای مثل سمفا در آینده می‌تواند با همکاری و برنامه‌نویسی ساده‌ای که در اختیار سینماها قرار می‌دهد از میزان حضور تماشاگران در سالن‌های سینما هم مطلع شود. یک جور حضور و غیاب سینمایی. مثل همان اتفاقی که در جشنواره فجر برای کارت‌های خبرنگاران و اهالی رسانه می‌افتد. این اتفاق باعث می‌شود تا تعداد دقیقی از تماشاگران یک فیلم، ساعت‌ها و روزهای پر بازدید بدست بیاید که آمار قابل تفکیکی نسبت به گذشته در اختیار طالبان چنین آمار و ارقامی می‌گذارد.
۲. نکته دیگری که سمفا می‌تواند داشته باشد جداسازی آمار فروش از تورم سالیانه بلیت‌هاست، اگر تورم را از فروش جدا کنیم آنچه باقی می‌ماند میزان فروش بر طبق یک عدد و معیار شاخص است که یک محاسبه ساده ریاضی و تعداد مخاطب بدست می‌آید. با این محاسبه دیگر آمار اعلام شده از دفاتر سینمایی، پخش کنندگان، سینماها، بنیاد فارابی و حتی سازمان سینمایی ملاک نیست این خروجی یک برنامه از سامانه آنلاین سینماهاست که می‌تواند اطلاعات فروش یک فیلم و میزان استقبال از آن را در اختیار متقاضیان قرار دهد.
۳. این سامانه می‌تواند با دادن دسترسی و نام کاربری به خبرنگاران، اهالی رسانه و حتی پخش‌کنندگان یا هر فرد متقاضی اطلاعات فروش را در اختیارشان بگذارد تا شفاف‌سازی به مرحله عمل برسد و از قالب حرف‌های نوشته و زده شده رها شود!
۴. این سامانه از انحصار یک بلیت‌فروشی آنلاین در آمده و به چند شرکت دیگر هم این فرصت داده شده تا برای داشتن مخاطب با هم رقابت کنند، ضمن اینکه سازمان سینمایی اعلام کرد که برای سینماگران و افرادی که تمایل دارند در این رقابت شرکت کنند راه را باز گذاشته و حتی تسهیلاتی نیز در اختیار آنان قرار می‌دهد. از زاویه‌ای دیگر اگر بر طبق صحبت‌های رئیس سازمان سینمایی فروش آنی سمفا میان سینمادار و پخش‌کننده تقسیط شود، آن مجادله‌های تاریخی و همیشگی پایان می‌گیرد. این یعنی قدمی رو به پیشرفت و پشت کردن به فسادهای مالی یا پولشویی‌هایی که سال‌هاست بحث بی‌پایانش گریبان‌گیر سینما شده.
در مجموع شاید به عقیده بسیاری از منتقدین عملکردهای دولتی، راه‌اندازی این سامانه در دنیای امروز اتفاق عجیب و غریب و ویژه‌ای نباشد اما از سمت سازمان سینمایی گام بلندی است برای شفافیت و روشنی میزان فروش. سمفا را می‌تواند یک اتفاق خوشایند دانست چون هم در تفکیک مالی کمک کننده خواهد بود، هم در جداسازی رقم فروش از تعداد مخاطب و هم در انتشار تحلیل‌های آماری و نمودارهایی از استقبال مخاطب.
زمانی که حسین انتظامی به سازمان سینمایی آمد، موافقان و امیدواران حضورش، مشتاقانه منتظر شفاف‌سازی‌ها و پایان دادن به پولشویی‌های سینما بودند و اگرچه دیر یا کندتر از توقع اهالی سینما این راه طی شد اما می‌تواند نقطه روشن کارنامه یک مدیر سینمایی باشد اگر از دست شیطنت‌های مافیای سینما در امان بماند.
نظر شما