خلیل عقاب: من پدر سیرک ایران هستم

تهران- ایرنا- قدیمی‌ترها «خلیل عقاب» را به خوبی می‌شناسند، پهلوانی که در گود زورخانه چهره شد و آوازه‌اش در ایران و بسیاری از کشورهای جهان پیچید. وی می‌گوید: من پدر سیرک ایران هستم.

«خلیل عقاب» را باید پدر سیرک ایران بنامیم. او سال‌های سال در تمام کشورهای دنیا به هنرنمایی پرداخت و رکوردی از خود بر جای گذاشت که بعید است کسی بتواند آن را بشکند.

خلیل خان با بلند کردن فیل نامش را در کتاب گینس‌ ثبت کرد و افتخاری بزرگ را برای ایران به ارمغان آورد.

او البته این روزها از انتشار برخی اخبارها در مورد زندگی خود به شدت ناراحت است و اعلام کرد که در کمال صحت و سلامت به همراه همسرش در شیراز و در شرایط بسیار مطلوبی زندگی می‌کند.

او در سن ۹۶ سالگی به دور از حاشیه و در آرامش در شیراز زندگی می‌کند و در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایرنا حرف‌های جالبی بر زبان آورد که مشروح این گفت و گو را در زیر می‌خوانیم.

خلیل‌خان چه زمانی متولد شد.

من اول فروردین ۱۳۰۳ متولد شدم.

از همان روزها قوی بودید؟

نه، شاید برایتان جالب باشد که ماجرایی را برایتان نقل بکنم.

چه ماجرایی؟

پیش از این که من به دنیا بیایم مادرم پسری داشت که ۲ سال از من بزرگتر بود، من ریزه بودم  و مادرم شیر مرا به پسر اول خود می‌داد. بعدها برایم تعریف می‌کردند وقتی اطرافیان اعتراض می‌کردند و می‌گفتند چرا به خلیل زیاد شیر نمی‌دهی جواب می‌داد: خلیل که زنده نمی‌ماند حداقل شیرم را به این بچه بدهم که همین‌طور سالم و قوی بماند. مادرم زنده نماند و برادر بزرگ‌ترم ۲ سال بیشتر زندگی نکرد و در حوض افتاد و خفه شد.

خاطره‌ای هم از دوران کودکی‌ام دارم.

بفرمایید.

پدر همیشه صبح مرا بیدار می‌کرد تا برای ادای نماز صبح به مسجد بروم. روزی در حال سجده به خدا گفتم پروردگارا از تو خواهش می‌کنم قدرتت را به من نشان بده و در کارهای ورزشی کاری کنم که دنیا حیرت زده شده و هیچکس نتواند آن را انجام دهد و این دعا بعدها مستجاب شد و همیشه خداوند بزرگ را شکر می‌کنم.

چطور شد که به سمت زورخانه کشیده شدید، چه کسی شما را به این سمت کشاند؟

یکی از خویشاوندان ما که اهل زورخانه بود هوای من را داشت. یک روز به او گفتم مرا به زورخانه می‌بری.

و او شما را به زورخانه برد؟

او می‌گفت زورخانه که جای بچه‌ها نیست. من مدام اصرار کردم و این کار را این‌قدر ادامه دادم تا او سرانجام تسلیم شد و مرا با خودش به زورخانه برد. همان رفتن باعث شد عاشق زورخانه بشوم و وقتی دیپلم گرفتم به پدرم گفتم دیگر کافی است و نمی‌توانم به تحصیل ادامه دهم.   

             

 او موافقت کرد؟

بنده خدا رضایت داد تا دیگر ادامه تحصیل ندهم. مدت‌ها بعد در شیراز برنامه و نمایشی داشتم. پدرم هم آمده بود. لحظاتی به اجرای من مانده بود که شروع می‌کند به گریه. دامادمان که همراهش بود می‌گوید: پدر جان چرا گریه می‌کنی و او جواب می‌دهد خلیل می‌خواهد زیر ماشین بخوابد. این کار را انجام دهد می‌میرد! او را آرام کردم که برایم اتفاقی رخ نمی‌دهد و در نهایت وقتی نمایش تمام شد از فرط خوشحالی اشک می‌ریخت و خوشحال بود.

بعد به خارج از ایران رفتید؟

در سال ۱۳۵۰‌ به دعوت سیرک معتبری به اروپا رفتم و در مدت بیست سال به بیش از ۳۷‌ کشور جهان سفر کردم و در سیرک‌های معتبر دنیا به انجام حرکات نمایشی و قدرتی پرداختم.

چطور شد فیل بلند کردید، این کار باعث شد تا اسم شما در کتاب گینس‌ ثبت شود؟

در سیرک انگلستان بودم که یک روزی فیلبان سیرک مرا صدا زد و گفت اینجا چند تا فیل داریم که هر کدام از آنها بالای چهار تن وزن دارند. می‌توانی آنها را بلند کنی و من با حرکت اول فیلی را که کوچک‌تر از بقیه بود و یک تن ۴۰۰ کیلوگرم وزن داشت را بلند کردم. این کار سرو صدای زیادی به پا کرد و روزنامه‌های انگلیسی نوشتند اعجوبه ایرانی فیل بلند می‌کند.   این کار را ۵ سال انجام دادم و در نهایت فیل ۲ تنی را بلند کردم که در کتاب گینس‌ ثبت شد که افتخاری برای من و ایران است.

فیلم هم بازی کردید؟

خب وقتی در ایران بودم به واسطه کارهایی نمایشی که انجام داده بودم معروف شده و همه مرا می‌شناختند. به خاطر شرایط جسمانی و درخشش در زمینه حرکات قدرتی در فیلم‌های سینمایی بسیاری در کنار هنرمندانی چون جمشید مشایخی و ...‌. به ایفای نقش پرداختم.

زندگی افرادی که در سیرک کار می‌کنند سخت و عجیب است، درباره این شرایط کمی توضیح می‌دهید؟

همانطور که می‌دانید نحوه زندگی در سیرک به صورت گروهی و در خانه‌های موقت و قابل حمل و نقل صورت می‌پذیرد،  چرا که باید همواره آماده جابجایی باشیم و زندگی در کاروان‌های مسافرتی بهترین راه برای اعضای سیرک و خانواده‌هایشان است. متاسفانه باخبر شدم که عده‌ای ناآگاه از این وضعیت و شیوه زندگی من در کاروان سیرک، تعبیر اشتباه داشته‌اند و از آن به عنوان زندگی در شرایط بد و دشوار یاد کرده‌اند و این اطلاعات نادرست را در فضای مجازی نشر داده‌اند.

در دهه ۷۰ پس‌ از سال‌ها کار کردن در خارج کشور به ایران برگشتید، چطور این تصمیم را گرفتید؟

در سال ۱۳۷۰‌ پس از بازگشت به ایران نخستین سیرک ایرانی و مطابق با معیارهای جهانی را راه‌اندازی کردم. از سال۱۳۷۰‌ تا سال۱۳۹۶‌ به همراه خانواده‌ام و به مدیریت من و پسرم (ابراهیم عقاب) در سراسر ایران به اجرا و برپایی سیرک مشغول بودم.

درباره شرایط زندگی شما شایعاتی‌ مطرح شد که از این موضوع بسیار ناراحت شدید؟

من از طریق شما اعلام می‌کنم هرگونه خبر درباره زندگی شخصی‌ام را که در آن به عنوان زندگی در شرایط بد و دشوار از آن یاد شده است را تکذیب می‌کنم.  اینجانب در کمال صحت و سلامت به همراه همسرم در شیراز و در شرایط بسیار مطلوبی زندگی می‌کنم.

هرگونه خبر کذب و بدون ذکر نام منبع خبر که به زندگی اینجانب مربوط باشد و از طریق ویدیو، عکس، کلیپ و نقل قول، منتشر شود، از جانب خانواده و وکیل اینجانب و از طریق مراجع قانونی مورد پیگرد قرار می‌گیرد. من از برخی رسانه‌ها ناراحت هستم که چرا شایعاتی که منبع موثق ندارند منتشر می‌کنند. ای کاش این عزیزان اگر خبری هست با من تماس بگیرند تا از صحت و سقم آن باخبر شوند.

متاسفانه بارها اخباری مبنی بر فوت شما منتشر شد؟

همین‌ها دروغ است، من زنده هستم و به در آرامش زندگی ‌می کنم. همین اخبار کذب باعث می‌شود در فضای مجازی سر و صدای زیادی شکل بگیرد و خانواده و هوادارانی که مرا دنبال می‌کنند ناراحت شوند.

قرار است مستندی از شما پخش شود؟

در ماه‌های آینده مستندی به نام «آشیانه عقاب» از زندگی من و تمام دست آوردهایم با تلاش و به کارگردانی خانم «مریم اسلوبی» آماده نمایش و پخش می‌شود که در آن حقیقت نزدیک به یک قرن زندگی و کار حرفه‌ام به عنوان پدر سیرک ایران در این مستند نشان داده خواهد شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha