هفت ماه از شیوع ویروس کرونا در جهان می‌گذرد و تنها راه مبارزه با آن دوری‌کردن از آن و زدن ماسک و رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی است تا شاید واکسن و دارویی موثر در ماه‌ها و یا سال‌های دیگر برای همگان فراهم و در دسترس عموم قرار گیرد. باتوجه به شروع سال تحصیلی و همزمانی آن با شیوع ویروس کرونا، این سوال اکنون در جامعه و بخصوص در میان خانواده‌ها وجود دارد که باوجود ویروس کرونا و ریسک بالای آن برای دانش آموزان و معلمان، آیا برای تحصیل و یادگیری، فرزندانمان باید به مدرسه بروند؟!
هیچ کس جای معلم دلسوز و باتجربه و هیچ مکانی جایگزین مدرسه و کلاس درس نیست و حضور در مدرسه می‌تواند بسیار سازنده و موثر در یادگیری و آموزش کودکان باشد. فناوری های آموزشی هرچقدر هم که پیشرفت کرده باشند هیچ‌وقت نمی‌تواند جایگزین کلاس درس و محیط مدرسه و حضور معلم باشد و سیستم آموزش حضوری به دلیل کارکرد اجتماعی کردن هیچ‌گاه جایگزینی کامل نخواهد داشت.
مدرسه سرآغاز رسمی اجتماعی شدن فرزندان و زمان خوبی برای این آموزش است. می‌توانیم به کودکان یاد بدهیم که از همان ابتدا کودکان باهوش و با ادب را شناسایی کنند و سعی کنند با آنها دوست بشوند. همچنین محل مدرسه می‌تواند مکانی مناسب برای رقابت سازنده و درست با همکلاسی‌هایش در یادگیری، ورزش و سایر مسایل اجتماعی باشد.
پاسخ به این دغدغه خانواده ها را با دکتر «سعدی قادری» دکترای عمران، پژوهشگر مدیریت بحران و مدرس دانشگاه در میان گذاشته‌ایم تا او به سوالات و دغدغه‌های این روزها خانواده‌ها و جامعه در ارتباط با حضور دانش آموزان در مدارس پاسخ دهد.
سعدی قادری؛ استاد دانشگاه و پژوهشگرمدیریت بحران
استفاده از آموزش غیرحضوری بهترین راهکار در شرایط فعلی
پژوهشگر مدیریت بحران و مدرس دانشگاه در ابتدای این گفت و گو توضیح داد: اگرچه نمی‌شود زندگی، کار و درس را تعطیل کرد و باید با مبارزه درست و اصولی با کرونا و دیگر مشکلات، درست زیستن و زندگی در شرایط سخت را به فرزندانمان بیاموزیم اما به راحتی نمی‌توان جان و سلامت آنها را هم تهدید کرد. هرگونه تجمع می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامتی دانش آموزان، معلمان و کادر آموزش و به تبع آن کل جامعه باشد.
دکتر «سعدی قادری» افزود: از آنجایی که ۵۰ درصد افراد ناقل بدون علامت کرونا هستند و برای دانش‌آموزان نیز به ویژه دانش‌آموزان دبستانی زدن ماسک و رعایت دقیق پروتکل‌های بهداشتی کاری سخت است، همچنین کنترل شرایط زندگی آنها در محیط خارج از مدرسه و در خانواده نیز مشخص نیست و امکان دارد خانواده‌هایی مقابله با کرونا را جدی نگیرند،لذا استفاده از آموزش غیرحضوری ( باوجود کاستی‌های آن و ضعف‌هایش در مقایسه با حضور در کلاس و نیز زحمت و کار بیشتر برای معلمان)، بهترین راه برای دوری از هرگونه ریسک ابتلا به کرونا و شیوع بیشتر آن در کشور است.
او در ادامه گفت: محققان معتقدند که در جهان حدود هشت میلیاردی، اگر فقط پنج نفر ناقل ویروس کرونا باشند، می‌توانند کل جهان را به کرونا مبتلا کنند! حال اگر در شهری که صدها نفر ناقل با علامت و بدون علامت دارد، آیا امکان پیشگیری کامل و جلوگیری از ابتلا به کرونا در مدرسه برای دانش آموزان به ویژه دوران ابتدایی که بیشتر دنبال بازی و تفریح و کنجکاوی هستند (که ضروری و حق مسلم آنهاست) به راحتی امکان پذیر است؟! آیا همه دانش آموزان اگر در مدرسه ماسک بزنند و کامل شیوه نامه های بهداشتی را رعایت کنند آیا از رفتار آنها در بیرون مدرسه و خانه خبر داریم که چگونه رفتار می‌کنند و با چه کسانی رفت و آمد دارند.شاید تعدادی از آنها ناقل بدون علامت ویروس کرونا باشند!
سلامتی جسمی و روحی دانش آموزان در اولویت اول
این استاد دانشگاه در ادامه افزود: واقعیت این است که تعریف سواد تا آخر قرن ۱۹، سواد خواندن و نوشتن بود ولی سازمان ملل در دهه دوم قرن ۲۱، بازهم در مفهوم سواد تغییر ایجاد کرد و در این تعریف سوم کلاً ماهیت سواد تغییر یافت و ۱۲ مورد را برای تعریف سواد اضافه کرد.(سواد عاطفی، سواد ارتباطی، سواد مالی، سواد رسانه‌ای، سواد تربیتی، سواد رایانه‌ای، سواد سلامتی، سواد نژادی و قومی، سواد بوم شناختی، سواد تحلیلی، سواد انرژی و سواد علمی). پس صرف یادگیری خواندن و نوشتن به هر قیمتی، فرزندانمان سریع پروفسور و استاد و دکتر و مهندس بااخلاق و باشعور و باتربیت نمی‌شوند و باید بیش از این به آنها بیاموزیم.باید به جای مدرک، درک آنها را از هستی و خلقت بالا ببریم، حتی اگر نیاز به زمان و هزینه بیشتری باشد.
وی اضافه کرد: فرزندانمان باید اخلاق، ادب، پرسش کردن، نقاد بودن، تحقیق و آزمایش‌های کودکانه و جستجوگر بودن را بیاموزند و انواع سواد قرن ۲۱ را فراگیرند (و نمی‌دانم در کلاس حضوری اینها را چقدر می‌آموزند؟!). در دنیای امروز با وجود فناوری و اینترنت و تلویزیون یادگیری خواندن و نوشتن زیاد سخت نیست! و نباید این مهم به بهای از دست دادن چیزی مهم‌تر شود که همان سلامتی جسمی و روحی آنها، خانواده و جامعه است.
او گفت: پاییز و زمستان در راه است و نیز فصل سرما و شیوع سرماخوردگی، آنفلوانزا و کرونا. در صورت شیوع این بیماری‌ها در مدارس (در بیشتر کشور مدارس کانون شیوع آنفلوانزا و سرماخوردگی هستند) بسیاری از خانواده‌ها و مردم کشور درگیر آن خواهند شد و تبعات آن برای همه خانواده‌ها، کادر درمان، آموزش و پرورش و کشور بسیار بالاست و نرفتن به مدرسه مناسب‌ترین راه برای جلوگیری از ریسک ابتلا به کرونا و آنفلوانزا است ( حتی در صورتی که فرزندمان به یک سرماخوردگی جزیی گرفتار شود اولین فکر ما این است که نکند فرزندمان کرونا گرفته باشد! و معلم و دیگر دانش آموزان و خانواده‌هایشان نیز دچار ترس و استرس خواهند شد).
خانه را به مدرسه تبدیل کنیم
این پژوهشگر مدیریت بحران در ادامه تصریح کرد: اکنون موج سوم کرونا نیز در کشور شروع شده است و توان کادر درمان و پزشکی و پرستاری کمتر و آستانه تحمل آنها پایین آمده است. در صورت درگیر شدن مدارس و کودکان آیا جامعه درمانی، امکانات، داروها، تخت‌های بیمارستانی و ای سی یو توانایی مواجه با موج دیگری را دارد؟! آیا بهتر نیست به جای آنکه فرزندانمان را با ریسک بسیار بالا به مدرسه بفرستیم وقت و زمان بیشتری را برای آنها در خانه اختصاص دهیم و امسال (و حتی ممکن است سال دیگر) همیار و کمک کار معلمان دلسوز و پرتلاش ( و حتی جامعه پزشکی ) باشیم و به منظور حفظ سلامتی آنها، معلمان و جامعه، امن ترین مکان را که همان خانه است به مکانی برای تربیت و آموزش بیشتر و مدرسه‌ای کوچک تبدیل کنیم!.
قادری افزود: شاید بجزء در مناطق دورافتاده روستایی و کم جمعیت که تعداد دانش آموزان محدود و کم است و دسترسی به اینترنت و امکانات نیز محدود باشد و چاره‌ای جزء برگزاری کلاس حضوری نباشد، ولی در بیشتر شهرهای کشور امکانات و دسترسی به اینترنت و برگزاری کلاس‌های غیرحضوری فراهم است و نیازی به برگزاری کلاس‌های حضوری پرریسک نیست.
او پیشنهاداتی در این ارتباط نیز ارایه داد و گفت: در شرایط کنونی استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی الزامی است. حضور حداقلی در مدارس چه برای معلمان و چه برای دانش آموزان پیشنهاد می شود و بهترین گزینه برگزاری کلاس‌های مجازی و غیرحضوری برای دانش آموزان است.
این مدرس دانشگاه اضافه کرد: در دوران کرونا بهترین راه برای یادگیری و آموزش فرزندانمان استفاده از شبکه شاد، کلاس‌های تلویزیونی شبکه آموزش و کمک اعضا خانواده به فرزندانمان است و در صورت نیاز و فقط برای رفع اشکال (حداکثر ماهی یک یا دو بار) حضوری به مدرسه بروند، آن هم با هماهنگی با معلم مدرسه و در کمترین زمان حضور در کلاس درس با کمترین جمعیت ممکن.
او توضیح داد: اگرچه در این روزها کار معلمان و جامعه بزرگ آموزش و پرورش دشوارتر و پیچیده ترشده است و تلاش‌های وافر و دلسوزانه آنها شایسته قدردانی و سپاس‌گذاری است؛ ولی در این راه و در جبهه آموزش و پرورش مانند جبهه درمان، نیازمند ایثار و کمک آنها هستیم، چراکه متخصصان تعلیم و تربیت آنها هستند و این حضور در دنیای مجازی و کلاس‌های غیرحضوری بایستی پررنگ‌تر شود تا این ماه‌ها و شاید هم این چند سال با کمترین خطر و تهدید برای سلامتی جان و روح خانواده‌های ایرانی سپری شود.
گذر از چهار هزار بیمار مثبت بستری در استان کرمانشاه
رییس کمیته اطلاع رسانی ستاد مدیریت کرونای دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه گفت: در شبانه روز گذشته ۵۵ مورد بیمار مثبت بستری مبتلا به کرونا در استان شناسایی شدند و جمع موارد مثبت بستری به چهار هزار و ۱۰ نفر رسید.
«مهدی محمدی» با بیان اینکه اکنون ۳۱۱ بیمار مربوط به کرونا در مراکز درمانی استان بستری هستند، افزود: تعداد موارد فوت در اثر ابتلا قطعی به ویروس کرونا در ۲۴ ساعت گذشته در استان هشت نفر هستند که از این تعداد پنج مورد فوت مربوط به شهرستان کرمانشاه است.
وی اظهار داشت: در شبانه روز گذشته در هر یک از شهرستان‌های پاوه، سنقر و کلیایی و جوانرود نیز هر کدام یک نفر در اثر ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.
او گفت: با احتساب موارد فوت در ۲۴ ساعت گذشته، مجموع جان باختگان در اثر ابتلا به کرونا در استان کرمانشاه از ابتدای اپیدمی تا کنون به ۵۶۵ نفر رسید.
محمدی افزود: از ابتدای شروع اپیدمی تا کنون در استان ۱۱هزار و ۷۶۲ نفر بستری و ۱۰هزار و ۹۰۰ نفر نیز بهبود یافته و از بیمارستان ترخیص شده‌اند.
وی ادامه داد: همچنین در ۲۴ ساعت گذشته ۷۹ بیمار جدید با علائم بیماری کرونا در بیمارستان‌های استان بستری شده و ۷۱ نفر نیز پس از بهبودی از بیمارستان ترخیص شده‌اند.
