محمدرضا پورمحمدی در آئین بزرگداشت استاد شهریار و روز ملی شعر و ادب در مقبره‌الشعرای تبریز، اظهار داشت: دین‌داری، انس با قرآن و عشق به ائمه اطهار در شعر شهریار موج می زند.
وی با اشاره به اینکه مقبره‌الشعرای تبریز بیش از چهارصد سخنور و شاعر نامی را در قلب خود جای داده است، افزود: ملک الشعراها و شاعران بزرگ، سال‌های پایانی عمر خود را در تبریز زندگی می‌کردند به این امید و آرزو که در مقبره الشعرا دفن شوند.
استاندار آذربایجان شرقی افزود: سرخاب جایی است که مولانا، پس از شوریدگی و دلباختگی به ساحت شمس تبریزی، وصیت می کند که بر مزار او، مشتی از خاک کوی سرخاب و مقبره الشعرا بریزند تا در روز بازپسین بر دست راست گیرد و ترنّم شمس سر دهد.
پورمحمدی در ادامه با بیان اینکه اینجا تبریز و آذربایجان است که هر گاه جان ایران به سردی می گرایید، چون خورشیدی تابناک به آن گرمی می‌بخشید، گفت: در همه تحولات ایران و تاریخ مبارزات آزادی‌بخش، نظیر انقلاب مشروطیت و انقلاب اسلامی ایران، تبریز الهام‌بخش بوده و ایران مدیون آذربایجان است.
وی، قلب مردمان آذربایجان را مملو از عشق ایران دانست و گفت: تبریز اسطوره تاریخ است، از این رو استاد شهریار بعد از بی مهری ها، تصمیم می گیرد به شهر خود آمده و شهریار خود باشد.
پورمحمدی از برگزارکنندگان این مراسم باشکوه که باعث شدند در این شرایط کرونا، روز ملی شعر و ادب فارسی و بزرگداشت مقام استاد شهریار در سکوت سپری نشود، قدردانی کرد.
زبان مادری ایران، سرشار از جلوه‌های احساس و عواطف انسانی است
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی اظهار کرد: زبان مادری سرزمین فرهنگ مدار و هنر پرور ما، ایران، سرشار از جلوه‌های احساس و عواطف انسانی است.
در این پیام که از سوی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، در مراسم گرامیداشت استاد شهریار قرائت شد، عنوان شده است: زبان مادری ما تجلیگاه فرهنگ، دین، آئین، اسطوره، تاریخ و هویت ملی ماست که آشنایی با زوایای گوناگون آن برای هر فارسی زبانی شایسته و نیکوست.
سید عباس صالحی ادامه داده است:
زبان، مظهر وحدت و همبستگی و تحکیم مبانی ملت و پاسداشت آن، موجب استقلال ملی و تاریخ این کشور چندین هزار ساله است.
شعر فارسی، عصاره رنج و لذت، بیم و امید، پژمردگی و بالندگی، بیداد و داد و عشق و بندگی است که با الهام شاعرانه، به دیوان و دفتر و زبان مشترک شاعران این مرز و بوم نقش بسته است. از پس قرن‌ها و اعصار، سپهر ادب فارسی در مقابل گزند تند بادهای حوادث، مقاوم مانده و از کرانه‌های فرا رود تا نیل و سند و گاهی میان اروند و هیرمند و آسیای میانه و تا چین و ماچین رواج و رونق یافته و مرزهای جغرافیایی را درنوردیده است.
از سوی دیگر شیرینی زبان و ادب فارسی، شعر ما را به زبان هنر نزدیکتر ساخته و از رهگذر این مصاحبت و بهره گیری از نظم و ایجاز، آفاق را سیر کرده و حقایق ازلی ابدی را در این گنبد مینایی صلا زده است.
بی تردید شعر فارسی در تاریخ هزاران ساله خود به زیباترین و ماندگارترین شکل، رسالت عشق و عرفان و توحید را با اوزان زیبایی شناسانه در جهان آفاق و انفس به گوش دو جهان رسانده است؛ همچنان که زبان و ادبیات، افزون بر بهره‌های شنیداری، در انتقال مفاهیم علمی و حکمی نیز مؤثر بوده است.
در تاریخ معاصر سرزمین ما، دوران دفاع مقدس که اکنون در آستانه چهلمین سال این حماسه دوران ساز هستیم، نقطه‌ای الهام بخش برای شاعران و ادیبانی بوده که در کنار ذوق هنری، دغدغه اجتماعی و عرق ملی و میهنی شأن به جوش و خروش آمد. آنان که دفتر و دیوان خود را با سروده‌هایی از جنس ایثار و شهادت آذین بستند و نام خود را بر جریده عاشقی جاودان ساختند.
شهریار سخن، استاد محمد حسین بهجت تبریزی در زمره این نام‌ها بود که در دهه پایانی عمرش آثاری ماندگار از عظمت روح فداکاری مردمان ایران اسلامی آفرید.
با گرامیداشت بیست و هفتم شهریور، روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی که به نام این شاعر و غزلسرای برجسته و دلسوخته مزین است، این روز را به اهالی شعر و ادب تهنیت می گویم. فرصت را مغتنم شمرده و پیرو تأکیدات و دغدغه‌های مقام معظم رهبری(مدظله العالی) که خود دل در گرو این زبان شیرین داشته و همواره به صیانت از آن توصیه نموده اند، یادآور می‌شوم که قدر این موهبت الهی و ذوق و قریحه شاعرانگی را که یکی از خصیصه‌های ارزشمند هر ایرانی است، پاس داشته و در رونق و رواج آن تلاش نموده و در مراقبت و محافظت از این گوهر کم نظیر از هیچ کوششی دریغ نورزیم.
مراسم بزرگداشت استاد سید محمد حسین شهریار به همت ستاد برگزاری کنگره ملی شعر و ادب ایران و با همکاری انجمن ادبی تبریز، همزمان با روز ملی شعر و ادب برگزار شد.
این مراسم با حضور چهره های ادبی، علمی و مسئولین ارشد کشوری و استانی، شعر خوانی و بازگشایی بخش تکمیل شده محوطه مقبره الشعرا همراه بود.
نظر شما