تغذیه کودک اسیر باورهای غلط مادرانه

عضو انجمن تغذیه ایران روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار حوزه سلامت ایرنا افزود: گاهی التماس و خواهش، وعده و وعید، پاداش و یا تن در دادن به همه خواسته‌های غیرمعقول کودکان یا راه افتادن به دنبال بچه با قاشق، بشقاب و لیوان و حتی گاهی با زور و اجبار و تنبیه بدنی به امید هدایت اجباری قاشقی دیگر از غذای تهیه شده و نوشاندن جرعه‌ای از آب میوه یا شیر و انجام ترفندهای مختلف، کودک را در معرض بیماریهای مختلف در بزرگسالی قرار می دهد.

ضیاءالدین مظهری ادامه داد: این رفتارهای بی مورد برخی مادران در برابر تغذیه کودک و دادن غذای خارج از نیاز واقعی وی و مجبور کردن به خوردن آنها، چاق و فربه کردن، وی را در معرض خطرات و عوارض بیماری‌های مختلف مانند فشارخون بالا، اختلالات چربی خون، افزایش سطح قندخون، مقاومت به انسولین، بلوغ زودرس، وقفه تنفسی در خواب، آسم، آلرژی، التهابات کبدی، دیابت نوع۲، مشکلات مفصلی، افزایش خطر شکستگی استخوانی، صافی کف پا و غیره در ایام کودکی و نوجوانی قرار خواهد داد.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران تصریح کرد: انتقال این بیماری‌ها در بزرگسالی و میانسالی زمینه ساز می شود، بطوریکه ۸۰ درصد کودکان و نوجوانان چاق در بزرگسالی نیز به چاقی مبتلا خواهند شد و تبعات این عارضه به صورت بیماری‌های مختلف در آنها بروز می یابد.

مظهری ادامه داد:  علاوه بر بیماری‌های جسمی، اشتباهات مادران در امر تغذیه و رفتارهای غیرعادی که تلفیقی از مهر و محبت خارج از اندازه و یا اعمال خشونت‌های ناخودآگاه و خارج از کنترل  است، ناهنجاری‌های رفتاری کودکان را برای تمام عمر رقم می زند.

وی افزود: مادران باید رفتار و گفتار خود را در تغذیه کودک کنترل کنند تا وی متوجه نشود که چقدر غذا خوردن او اهمیت دارد، رشد سریع نوزادان در سال دوم و سوم نسبت به سال اول زندگی‌که وزن تولدشان به سه برابر افزایش می‌یابد (یعنی حدود ۹ تا ۱۱ کیلوگرم) و همچنین افزایش قدی بین ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر نسبت به قد زمان تولد خود دارند، ‌بسیار کاهش می‌یابد و این تفاوت سرعت وزن‌گیری و افزایش قد در میزان نیاز آنها به مقدار انرژی ، مواد مغذی و حجم غذای خورده شده‌ آنها نیز تاثیر گذاشته و کم‌غذایی آنها را موجب می‌ شود.

مظهری خاطرنشان می کند: مادران باید به ریشه‌یابی علل به‌ وجود آورنده‌ بی‌اشتهایی کودک پی ببرند و عوامل را از پیش پای خود بردارند  تا روند رشد و بالندگی کودک در چهارچوب ظرفیت‌های ژنتیکی علاقه او به غذاهای مختلف نمود پیدا کند.