به گزارش ایرنا ، کتاب " ماه پنهان نمیماند " را جواد صحرایی تالیف کرده و مراسم رونمایی آن هم امروز شنبه در سالن کنفرانس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران برگزار شد.
این کتاب در ۲ بخش پژوهشی و روایی درباره نقش زنان در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به رشته تحریر درآمده است. نویسنده کتاب در دوران دفاع مقدس، به همراه خانواده در پایگاه شهید بهشتی اهواز روزگار گذرانده و نقش زنان در دفاع مقدس را از نزدیک لمس کرده است.
وقایع جنگ تحریف نشود
مدیرکل بانوان و خانواده استانداری مازندران در حاشیه برگزاری این مراسم به ایرنا گفت: رسالتی که در مقابل وقایع جنگ داریم این است که وقایع جنگ به تحریف کشیده نشود.
سمیه قاسمی طوسی با اشاره به اینکه یکی از اقداماتی که میتواند مانع از به تحریف کشیدن وقایع جنگ باشد مکتوب کردن آثار است، افزود: کتاب «ماه پنهان نمیماند» یکی از آثار مکتوب در زمینه نقش زنان در دفاع مقدس است که به بخشی از وقایع جنگ پرداخته است.
وی با تاکید بر هویتسازی و الگوسازی از دلاورمدان و شیرزنانی که در دفاع مقدس نقش فعال داشتند، تصریح کرد: چهار دهه از دفاع مقدس گذشته و امروز ممکن است عدهای هیچ تصویری از دفاع مقدس در ذهن نداشته باشند و باید نقش فعال زنان و مردان در دفاع مقدس برای آنها تبیین شود.
مازندران و نمایش نقش زنان در دفاع مقدس
مولف کتاب «ماه پنهان نمیماند» در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: مازندران جزو معدود استانهایی است که از شروع شکلگیری گنگره شهدا و تدوین تاریخ حماسهآفرینیهای رزمندگان دفاع مقدس، به نقش زنان در دفاع مقدس هم ورود خوبی داشت.
جواد صحرایی با اشاره به اینکه توجه به حضور زنان در دفاع مقدس، نقطه عطفی در مازندران بود، افزود : در مازندران نقش بانوان در جنگ تقریبا پابهپای نقش مردان نگارش شده است.
وی با بیان اینکه در کتاب «ماه پنهان نمیماند» به زوایای پنهان حضور زنان در دفاع مقدس پرداختیم، خاطرنشان کرد: شاید به دلیل حضورم در پایگاه شهید بهشتی اهواز که نوجوانی ۱۰ ساله بودم و استفاده از حافظه تاریخیام، توانستم به این زوایا بپردازم.
صحرایی با اشاره به اینکه ابتدا تیم پژوهشگران، عهدهدار گفت و گو با بانوانی شدند که در جنگ، حضور فعال داشتند و سپس مواد خام پژوهش را برای تدوین در اختیارش قرار دادند، یادآور شد: قبل از تدوین، نقش مختلف بانوان در جنگ از جمله امدادگری، پشتبانی و موارد اینچنینی را احصاء و پس از تجزیه و تحلیل هر نقش، خاطرهای را به آن مزین کردم.
این نویسنده گفت: همسران فرماندهانی که در پایگاه شهید بهشتی اهواز بودند من را مانند فرزند خود میدانند چرا که در آن مقطع در غیاب فرماندهان، کمکهایی در زمینه خرید و یا هدایت آنها به پناهگاههای اهواز داشتم.
نظر شما