در این فیلم که مشخص بود به وسیله یک تلفن همراه تهیه شده بود، صحنه هایی از انفجار گلوله های خمپاره و توپ های سنگین به همراه صداهای ناشی از انفجار دیده و شنیده می شد و این در حالی است که عده ای از هم وطنان همانطور که گفته شد، بدون واهمه و ترس ! به تماشای این صحنه ها ایستاده بودند.
واکنش ها نیز در فضای مجازی به این صحنه ها جالب توجه بود، برخی آن را به سینمای سه بعدی ، برخی به فیلم جنگی، بعضی نیز آن را به تفریح همراه با شکستن تخمه و ... تعبیر کرده بودند.
صرف نظر از اینکه وقوع هر جنگی به دلایل مختلف موجب تاسف و تاثر است و تماشای این گونه صحنه ها نیز تاثر برانگیزتر است، نکته ای حائز اهمیت و جالب توجه در این فیلم به چشم می خورد که به رغم وجود ترس و دلهره و جنگ و خونریزی در صحنه نبرد دو کشور ارمنستان و جمهوری آذربایجان، اما در چند کیلومتری آن و در خاک جمهوری اسلامی ایران، آرامش و امنیت به گونه ای حاکم است که برخی صحنه های نبرد و انفجار گلوله های سنگین را به تماشا می نشینند و حتی آن به یک سینمای سه بعدی تشبیه می کنند!
هرچند کار این عده از شهروندان پسندیده نیست، اما این فضای آرام و توام با امنیت را بدون تردید مدیون و مرهون سربازان و دلیرمردانی هستیم که همواره برای تامین آرامش و امنیت مرزها و خاک این کشور جان خود را در سبد اخلاص گذاشته اند.
اما نکته دیگری که در جنگ جمهوری آذربایجان و ارمنستان باید آن را درنظر داشت، حضور تروریست هایی است که به نظر می رسد با دخالت برخی از کشورهای ثالث پایشان به دعوا باز شده و گرچه در کشاکش جنگ و در شرایط کنونی ممکن است مشکلی به نظر نیاید، اما باید در نظر داشت که پس از خاتمه نزاع ممکن است این تروریست های تکفیری بخواهند در منطقه ماندگار شوند و این موضوعی نیست که به سادگی بتوان از آن عبور کرد.
در وهله اول باید هشدار بسیار جدی به کشورهای درگیر برای پرهیز از استفاده از این شبه نظامیان تکفیری داد، چرا که در اعتقاد و اندیشه تروریست های تکفیری، دشمن اصلی آنها شیعیان هستند و بدون تردید عواقب منفی ماندگاری تروریست ها در قفقاز بیش از هر چیز، گریبانگیر مردم منطقه به خصوص مردم جمهوری آذربایجان را خواهد گرفت. بدون تردید تروریست ها جسارت نزدیک شدن به خاک جمهوری اسلامی ایران را نخواهند داشت و این موضوع نیز بارها و بارها در صحنه های نبرد به آنها ثابت شده ، اما هیچ تضمینی وجود ندارد تکفیری های افراطی برای رسیدن به آمال و آرزوهای پوچشان در آینده نیز به خاک سایر کشورهای منطقه چشم ندوزند. همانگونه که در سوریه نیز رفتار کردند با مردم منطقه نکنند.
در همین رابطه سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور حارجه کشورمان به تازگی نسبت به حضور تروریست های تکفیری در چند کیلومتری مرزهای ایران هشدار داد و گفت که، جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه اجازه نخواهد داد که گروه های تروریستی، مناطق همجوار مرزهای شمالی کشورمان را به کانون تهدید علیه امنیت ملی ایران تبدیل کنند.
اما در ورای این نکته یک موضوع دیگر باقی می ماند که خطرناک تر از حضور تکفیری ها در جوار مرزهای ایران است و آن هم حضور عناصر وابسته به صهیونیست ها و اسرائیل در منطقه است.
بدون تردید هر گونه تحرک صهیونیست ها از سوی سربازان و نیروهای امنیتی ایران اسلامی به دقت رصد و دنبال می شود و به همین علت نگرانی زیادی از این بابت وجود ندارد، اما باید در نظر داشت که کشورهای دعوت کننده از صهیونیست ها باید بتوانند در آینده پاسخگوی هر گونه شرارت احتمالی از سوی صهیونیست ها در منطقه باشند.
ایجاد پایگاه های شنود و حضور کارشناسان صهیونیست اعم از نظامی و امنیتی در منطقه قفقاز با توجه به راهبرد مخرب صهیونیست ها می تواند به تشدید فضای نظامی گری در منطقه بینجامد که همین امر به نوبه خود موجب بروز ناامنی و کاهش امنیت منطقه و به خصوص کشورهای آن می گردد. بخشی از تحرکات صهیونیست ها را می توان به وضوع در وقوع جنگ میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان ملاحظه کرد.
ضمن آنکه حضور صهیونیست ها در منطقه موحب بروز تغییر در مسایل فرهنگی، اقتصادی و سیاسی می شود که توضیح بیشتر آن در این نوشته نمی گنجد.
بنابراین به نظر می رسد باکو و ایروان باید بکوشند تا در وهله اول به هر صورت ممکن با قبول آتش بس، پیشنهاد کشورهای منطقه را برای میانجیگری و مساعی جملیه با هدف بازگرداندن آرامش به منطقه و احترام به حق حاکمیت بپذیرند و در گام بعدی از دعوت گروه ها، دولتها و بیگانگان به منطقه که در نهایت به ضرر همگان تمام خواهد شد، بپرهیزند.
نظر شما