حسین رویوران روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار گروه آسیای غربی و آفریقای خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در پاسخ به سوالی درباره اهداف فرانسه برای ورود به بحران لبنان بویژه بعد از انفجار بیروت و پیشنهاد امانوئل مکرون رئیس جمهور این کشور برای برون رفت از این بحران گفت: فرانسوی ها بدنبال بازسازی نفوذ خود در لبنان هستند.
وی افزود: فرانسوی ها می دانند که یک نوع انسداد سیاسی در لبنان اتفاق افتاده است و از طریق کمک به حل یا بازکردن این انسداد یا بن بست سیاسی سعی می کنند که هژمونی و حضور گذشته خود در لبنان را بازسازی و زنده کنند.
رویوران درباره پیشنهاد مکرون تصریح کرد: مکرون گفت که لبنان محاصره است و دولت حسان دیاب، دولتی یک سویه به شمار می رود که ائتلاف هشت مارس آن را تشکیل داده است و اگر شما کمک کنید و یک دولت فراگیر که در برگیرنده دو ائتلاف ۸ مارس و ۱۴ مارس باشد، من هم کمک می کنم تا محاصره لبنان و تحریم هایی که علیه این کشور اعمال شده است، برداشته شود.
این کارشناس مسائل غرب آفریقا افزود: مکرون از طریق کمک به لبنان تلاش می کرد تا کابینه ای در لبنان تشکیل شود که بسیار نزدیک به فرانسه باشد. جالب توجه است که اسم مصطفی ادیب را خود مکرون پیشنهاد داد. ادیب استاد دانشگاه و تحصیل کرده فرانسه است و گرایش وی به فرانسه نیاز به اثبات ندارد.
رویوران در ارزیابی اظهارات دو پهلوی مکرون که ابتدا حزب الله را نماینده بخشی از مردم لبنان می داند اما سپس به این حزب حمله می کند و می گوید که "حزب الله نمی تواند با اسرائیل و در سوریه بجنگد و درعین حال یک حزب سیاسی قابل احترام باشد"، گفت: (شاخه نظامی) حزب الله از طرف اروپا به عنوان یک گروه تروریستی اعلام شده بود و این موضوع که مکرون بگوید که من فقط و فقط با گروه حزب الله دیدار می کنم، به معنای شکستن این محاصره و امتیاز دادن به حزب الله است. مکرون به دنبال این معامله بود که حزب الله را به رسمیت بشناسد و در مقابل، حزب الله به مکرون اختیار بدهد اما این اتفاق نیفتاد.
وی افزود: زمانی که مصطفی ادیب معرفی شد، به گونه ای رفتار کرد که گویا هیچ کسی نباید با وی رایزنی و صحبت کند و خودش هم نیاز ندارد تا درخصوص تصمیمات و اقداماتش با هیچ کسی هماهنگی کند. این امر باعث شد که حزب الله به وی تذکر داده و گوشزد کند که وی و کابینه اش (برای کسب رای اعتماد) فردا روزی باید به پارلمان بیاید و رای بگیرد. حزب الله تاکید کرد که (اگر وی این رویکرد را ادامه دهد)، ما رای نخواهیم داد. حزب الله به ادیب گوش زد کرد که شما به جای اینکه با ما هماهنگی کنید با فرانسه هماهنگی می کنید و مطمئن باشید که اینگونه نیست که فرانسه هر دستوری بدهد، ما انجام می دهیم. بله، ما به مکرون اجازه دادیم که در این زمینه کمک کند اما همانطور که سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله نیز تاکید کرد، این بدان معنا نیست که شما اختیار ولایت بر ما را دارید یا می توانید بر ما اعمال حاکمیت کنید زیرا حاکمیت از آن مردم لبنان است و نظام انتخاباتی لبنان یک اکثریت را بوجود آورده است و هر دولتی باید این اکثریت را محترم بشمارد و این جوهر دموکراسی است و نادیده گرفتن احترام به اکثریت منتخب اساسا در فرهنگ حزب الله مطرح و قابل بحث نیست.
این کارشناس مسائل غرب آسیا در پاسخ به این سوال که "با توجه به حمایت عربستان از برخی گروههای لبنانی، عربستان در نقشه کنونی لبنان در کجا قرار دارد و تفاوت مواضع پاریس و ریاض چیست و علت به نتیجه نرسیدن تشکیل دولت لبنان و کناره گیری ادیب چه بود؟ گفت: موضع عربستان و فرانسه در قبال لبنان هم پوشانی ندارد. فرانسه دنبال آن است که لبنان با رایزنی داخلی به سمت تشکیل کابینه ای برود که بتواند با آن تعامل کند و در مرحله بعدی نیز گامی در مسیر رفع تحریم لبنان بردارد. اما عربستان دنبال آشتی داخلی در لبنان نیست بلکه دنبال جنگ داخلی در این کشور است.
وی در اشاره به تلاش عربستان برای جنگ داخلی در لبنان و تحریک لبنانی ها علیه یکدیگر گفت: چنین رویکردی در سخنان اخیر سلمان بن عبدالعزیز شاه سعودی در مجمع عمومی سازمان ملل کاملا روشن بود زیرا درحالی که همه تیم های تحقیقات تاکنون درباره انفجار بیروت به نتیجه ای نرسیده اند، شاه سعودی در این سخنان حزب الله را مسئول انفجار دانست. جالب توجه است که همه تیم های تحقیقات تاکنون به نتیجه ای نرسیده اند اما عربستان به نتیجه رسیده است. شاه سعودی همچنین خواهان لزوم خلع سلاح حزب الله و کنارگیری آن از حاکمیت شد.
رویوران عربستان را از عوامل سنگ اندازی در تشکیل دولت لبنان به ریاست مصطفی ادیب دانست و گفت: به هر حال بخشی از اهل سنت لبنان نوعی تبعیت از عربستان دارند و زمانی که عربستان علیه حزب الله موضوع گیری و اعلام جنگ می کند، هر یک از سیاستمداران اهل سنت که بیاید و بخواهد تا با هماهنگی حزب الله دولت تشکیل بدهد، متهم خواهد شد که به اهل سنت ضربه زده است. در نتیجه، عربستان یکی از طرف هایی بود که تلاش های سیاسی در لبنان را برهم زد و اجازه نداد که دولت جدید شکل بگیرد.
این کارشناس مسائل غرب آسیا همچنین در پاسخ به سوال دیگری درباره اهداف بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل از طرح ادعاهای واهی علیه حزب الله لبنان از جمله وجود تاسیسات موشکی حزب الله در بیروت گفت: نتانیاهو همواره با دروغ پراکنی سعی می کند که هم علیه ایران و هم علیه حزب الله جو سازی کند. او هر بار هم که با مشتی نقشه و عکس و تصویر به سازمان ملل می رود، سعی می کند که دروغ های خود را با این عکس ها، تصاویر و نقشه ها جا بیاندازد. جالب است که یکی از شبکه های اسرائیلی بعد از این مسئله (ادعای اخیر نتانیاهو مبنی بر وجود تاسیسات موشکی حزب الله در بیروت) نظرسنجی کرد و ۹۰ درصد پرسش شوندگان معتقد بودند که سید حسن نصرالله راست می گوید و فقط ۱۰ درصد معتقد بودند که نتانیاهو راستگو است. به نظرم این نتیجه خیلی مهم است و نشان می دهد که نتانیاهو فرد دروغ گویی است که در جامعه خودش هم او را به عنوان دروغگو می شناسند. حزب الله فورا بعد از گذشت ۲ ساعت اجازه داد که خبرنگاران از جاهایی که نتانیاهو مدعی وجود تاسیسات موشکی در آنجا شده بود، بازدید کنند. حزب الله می خواست با این اقدام یک رسوایی برای سازمان های اطلاعاتی اسرائیل و نتانیاهو ببار بیاورد و تصور می کنم که در این زمینه کاملا موفق بود و اسرائیل دچار سردرگمی شد که چگونه این اطلاعاتی را - که در سطح بالاترین مقام یعنی نخست وزیر مطرح و سپس معلوم شد که صد در صد دروغ بوده است- توجیه کند.
رویوران در بخش دیگری از گفت وگوی خود با خبرنگار گروه آسیای غربی و آفریقای ایرنا به موضوع عادی سازی روابط بین برخی کشورهای عربی و رژیم اسرائیل اشاره کرد و گفت: عادی سازی روابط منامه و ابوظبی با اسرائیل عملا جهان اسلام را دچار قطب بندی و به دو بخش تقسیم کرد. در یک بخش کسانی هستند که با اسرائیل تعامل دارند و هم پیمان این رژیم هستند و در بخش دیگر کسانی هستند که علیه اسرائیل هستند.
وی افزود: معادله ای وجود دارد که در یک سمت آن طرفداران اشغال فلسطین، آواره سازی جامعه فلسطین، سرکوب و تجاوز علیه فلسطینی ها و اعمال مقررات نژادپرستانه علیه آنها قرار دارند و در سمت دیگر آن، جبهه حامیان جامعه فلسطین و حق تاریخی فلسطینی ها و حامیان حقوق بشر جامعه فلسطین و حامیان حق تعیین سرنوشت این جامعه قرار دارند. لذا دو جبهه با تعریف های کاملا متفاوت هستند. از این رو، ابوظبی نمی تواند بگوید که من با اسرائیل رابطه دارم اما از اشغال و نژادپرستی حمایت نمی کنم زیرا وقتی که با آنها (صهیونیستها) هم پیمان شوید، با اینکار تمام این مسائل را پذیرفته اید.
رویوران عادی سازی روابط را یک پروژه دانست و درباره بزرگنمایی رسانه ای مقوله عادی سازی از جانب صهیونیست ها و کشورهایی که بدنبال روابط با رژیم اسرائیل خواهند رفت، گفت: یک پروژه وجود دارد که در این پروژه قرار است امارات، بحرین، عمان، سودان، چاد، عربستان و احتمالا قطر و کویت با اسرائیل رابطه برقرار کنند. این امر نشان می دهد که این پروژه نسبتا طولانی است و می خواهند مدتی این مقوله را مطرح کنند و به نوعی طرف مقابل را تحت تاثیر یک فضای روانی قرار دهند و تا حدی آن را نسبت به آینده نگران کنند. اما واقعیت این است که این تصور آنها کاملا اشتباه است زیرا همه این کشورها در محور اسرائیل بوده اند و الان هم فقط آشکارسازی اتفاق افتاده است و نه جابجایی. امارات هیچ وقت در محور مقاومت نبوده است که حالا به محور مقابل رفته باشد.
این کارشناس مسائل غرب آفریقا درباره ردپای رژیم اسرائیل در مناقشه قره باغ هم اظهار داشت: به نظر من اسرائیل در قره باغ دنبال توسعه رابطه با جمهوری آذربایجان است. اسرائیل معتقد است که جمهوری آذربایجان به میزان زیادی می تواند کمکش کند تا از این سرزمین علیه ایران کارهایی انجام دهد. همین الان هم پایگاههای شنود و جاسوسی اسرائیل در مرزهای ایران هست و متاسفانه جمهوری آذربایجان این کارها را انجام داده است. درحال حاضر بسیاری این موضوع را مطرح می کنند که چرا ایران از جمهوری آذربایجان مسلمان در مقابل ارمنستان مسیحی حمایت نمی کند؟ پاسخ این است که ایران نمی تواند در کنار اسرائیل و تکفیری های ترکیه در یک جبهه قرار بگیرد.
وی افزود: ایران حق جمهوری آذربایجان در قره باغ را تایید می کند و درخواست کرده که رفع اشغال از این مناطق باید صورت بگیرد اما نمی تواند کنار جمهوری آذربایجان قرار بگیرد زیرا ائتلاف و اتحادهای جمهوری آذربایجان دچار شبهه های جدی است و ایران نمی تواند از کشوری که هم با اسلام ستیز می کند و هم با اسرائیل تعامل می کند، حمایت کند.
نظر شما