این آدم تحصیلکرده، کارشناس، مهربان و خوش قلب، اکبر عالمی بود که مدتی بعد گذرش به سریال سربداران و لابراتوار فیلم تلویزیون افتاد و همین اخلاق نیکو او را در دل کارکنان آن لابراتوار هم جا کرد.
عالمی تنها پدری دلسوز برای کارکنان لابراتوارها نبود، تلاش جدی او برای ارتقای فنی لابراتوارها و حفظ آرشیوهای آنها (که نسخه اصل تاریخ سینما و تلویزیون کشور هستند) در دوره ای که این صنعت هنوز در کشور جوان بود، باعث صیانت از میراث تاریخی و فنی که امروز داریم شد.
در همین دوره کارش به تدریس در دانشکده سینما کشید و رفتار پدرانه اش با دانشجویان نیز او را زبانزد کرد. آنچه را می‌توانست برای دانشجویانش انجام میداد. از کمک به ساختن فیلم‌های پایان نامه شان تا سایر کمک های علمی و فنی.
اخلاق کریمانه‌ی عالمی در بذل آنچه داشت، از دانش فنی تا صرف وقت برای کمک به همه، حتی کسانی که آشنایی چندانی با ایشان نداشت، او را در هر جمعی برجسته میکرد و کسی ندید که از دیگران، چه در حضور و چه در غیاب به جز نیکی یاد کند.
اکبر عالمی هر جا بود خستگی نمیشناخت و بازنشستگی اداری هم او را از کار دور نکرد. همه کسانی که در لابراتوارهای فیلم کار کرده اند و یا در مقامی مانند فیلمبردار با او همنشین شده اند، خاطرات شیرین با او بودن را فراموش نخواهند کرد.
محمدعلی نجفی، سیدمحمد بهشتی، بهرام جلالی، مجید مسچی، محمد آلادپوش، محمد آقاجانی، ایرج تقی‌پور
نظر شما