به گزارش ایرنا، پارک فناوری پردیس به منظور ارج نهادن به زحمات و تلاش‌های دانشمندان در عرصه بین المللی در حوزه‌های مختلف علوم و فناوری با همکاری دفتر منطقه‌ای یونسکو، بنیاد ملی نخبگان و فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۸۶ طرح نصب تندیس شخصیت‌های برتر علمی و فناوری را در بوستان دانشمندان پارک فناوری پردیس در فضایی به مساحت ۱۰ هزار مترمربع در دستورکار خود قرار داده است.
امروز بر اساس مصوبه شورای بوستان دانشمندان در مراسمی به صورت مجازی، سردیس پنج برگزیده سومین دوره اعطای جایزه مصطفی تهیه و در این بوستان نصب شد.
در این مراسم دکتر اورگور شاهین از ترکیه به عنوان دانشمندی که قرار بود سردیس آن در این بوستان نصب شود، به دلیل فعالیت روی واکسن کرونا نتوانست در این مراسم حضور داشته باشد.
پروفسور اوگور شاهین (Ugur Sgahin) استاد ایمونولوژی در دانشگاه ماینز آلمان متولد سال ۱۹۶۵ از ترکیه با اثر توسعه و آزمایش بالینی واکسن‌های درمان سرطان بر اساس MRNA برای هر بیمار به صورت فردی موفق به دریافت سومین دوره از جایزه مصطفی شد. وی جز, امیدهای جدی دستیابی به واکسن کرونا به شمار می‌رود.
دکتر علی خادم حسینی از ایران نیز که در ایالات متحده آمریکا زندگی می کند، در پیام تصویر از این اقدام ابراز خرسند کرد.
پروفسور علی خادم حسینی عضو انجمن شیمی آمریکا و استاد رادیولوژی و مهندسی شیمی و مهندسی زیستی دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) متولد ۱۹۷۵ (۱۳۵۴ شمسی) در ایران است.
وی با اثر "هیدروژل‌های نانو و میکروساخت برای کاربردهای زیست-پزشکی" موفق به کسب سومین دوره جایزه مصطفی (ص) در سال ۲۰۱۹ به عنوان برگزیدگان بخش اصلی و تخصصی شد.
دکتر عمران اینان از ترکیه به عنوان دانشمندی که قرار بود سردیس آن در این بوستان نصب شود، به صورت آنلاین حضور داشت.
پروفسور عمران اینان (Umran Inan) برگزیده جایزه مصطفی (ص) ۲۰۱۹ از کشور ترکیه، رئیس دانشگاه کوک ترکیه و عضو انجمن فیزیک آمریکا، متولد سال ۱۹۵۰ دارای اثر درک اثر متقابل موج و ذره حالت whistler در فضای نزدیک زمین و اتصال الکتروشیمیایی بین تخلیه رعد و برق و اتمسفر بالا در حوزه فیزیک یونسفری و جوی است.
وی پژوهشگر پیشرو در زمینه لایه‌های فوقانی جو شهرت جهانی دارد. آذرخش‌های جو فوقانی که اصطلاح "رویداد نورانی گذرا" است که پرفسور اینان یکی از افراد پیشرو در این زمینه است و نقش مهمی در تدوین نظری مبانی فیزیکی نورانی گذرا دارد و بیشتر این پدیده فیزیکی به واسطه تلاش‌های وی و دانشجویانش بررسی، مدل سازی و نظریه پردازی شده است.
دکتر حسین بهاروند از ایران که امروز در این مراسم حضور داشت، از آغاز کارآزمایی بالینی پژوهش خود در فاز انسانی تا یک سال و نیم آینده خبر داد.
پروفسور حسین بهاروند استاد زیست‌شناسی و فناوری سلول‌های بنیادی در پژوهشگاه رویان از ایران متولد سال ۱۳۵۱ از ایران دارای اثر درمان پارکینسون و AMD چشم با سلول بنیادی است. وی برنامه‌ای برای تولید سلول‌های بنیادی در پژوهشگاه رویان آغاز کرد که سرآغاز ورود ایران به پژوهش‌های کاربردی و پزشکی بازساختی یا ترمیمی بود.
وی و همکارانش برای اولین بار در سال ۱۳۸۲ موفق به تولید سلول‌های بنیادی رویان موش و انسان شدند و در سال ۱۳۸۷، سلول‌های بنیادی پرتوان القایی را تولید کرد.
بهاروند، این دانش را بارها در تحقیقات کارآزمایی‌های بالینی و پیوند سلول‌های بنیادی بافت ویژه به کار گرفت.
بهاروند و گروه خود پژوهشگاه رویان گزارشی از یک راهکار جدید با استفاده از مولکول‌های کوچک برای اشتقاق سلول‌های پیش ساز مغز میانی از سلول‌های بنیادی رویان انسانی زیر چاپ دارد، آنها این پیش سازها را به مبتلایان به پارکینسون در موش و سپس یک میمون پیونده زده‌اند و ارزیابی‌ها بهبود آشکاری را در حرکات میمون‌ها بدون آنکه اثری از تشکیل تومور یا رشد عصبی بی رویه در مغز مشاهده شود، طی ۲ سال پس از عمل پیوند نشان می‌دهد.
این شبیه کاری است که این گروه پژوهشی برای درمان تباهی لکه زرد در پیری انجام داد که به تاری دید و در صورتی که درمان نشود، کوری در سالخوردگی منجر خواهد شد.
دکتر محمد عبدالاحد از ایران نیز در این مراسم حضور داشت و از بکارگیری تحقیقات و دستگاه تولیدی خود که در سال ۲۰۱۹ برنده جایزه شده بود، در کلینیک های دولتی و خصوصی خبر داد.
عضو هیات علمی پردیس فنی دانشگاه تهران است که ۱۳۶۱ متولد شد و اثر وی "ترجمه رفتار سلول‌های سالم و سرطانی در حوزه الکترونیک" است. زمینه پژوهشی وی مبارزه با سرطان با کمک الکترونیک در زمینه تشخیص است.
وی در فصل مشترک رشته‌های علمی گوناگون مطالعه می‌کند و معتقد است که به زندگی صادقانه باور دارد که در آن بخواهیم به انسان‌ها فارغ از باورهای دینی‌شان و نژادشان کمک کنم می‌خواهم مسلمان واقعی باشم.
حوزه حسگرهای زیستی، پیشرفت‌های جدی را تجربه کرده است و اکنون به زمینه پژوهشی چند رشته‌ای تبدیل شده که هر دستاوردی در آن نیازمند ائتلافی از دانشمندان است که بدانند چگونه میان بنیان‌های علوم پایه، الکترونیک، میکرو الکترومکانیک، نانو فناوری و پزشکی پل بزنند.
در چند سال اخیر گروهی از پژوهشگران نخبه در آزمایشگاه ادوات نانو بیوالکترونیک دانشگاه تهران چنین ائتلافی را تشکیل داده‌اند که دکتر عبدالاحد سرپرست این آزمایشگاه است.
وی با کمک همکارانش چندین سیستم مینیاتوری جدید را معرفی کرده است.
این عضو هیات علمی دانشگاه تهران یکی از برگزیدگان جایزه مصطفی در سال ۲۰۱۹ است که به موفقیت‌های زیادی از جمله "تراشه زیستی میکروالکترونیک" جدید موسوم به "متاسشیپ دست یافته است. این تراشه قادر است با دقت بالایی می‌تواند میکرو متااستس را در نمونه‌های بافت برداری تشخیص دهد.
یکی از بزرگترین نویدهای حسگرهای زیستی این است که می‌توانند بیماری‌ها را موقعی تشخیص دهند که برای سایر آزمایش‌های متعارف قابل تشخیص نیست و زمانی که صحبت از تشخیص زودهنگام به میان می آید، هیچ بیماری بحرانی‌تر از سرطان نیست. از این رو هدف بسیاری از پژوهش‌های وی در حوزه حسگرهای زیستی یافتن روش‌های جدید و طراحی دستگاه‌های جدید برای تشخیص سرطان است.
مهمترین گام در تعریف پیشرفت بیماری و رژیم‌های درمان سرطان، شناسایی سلول‌های متااستاتیک در نمونه‌ای است که با استفاده از روش‌های آسیب شناسی از بافت ثانویه بیمار برداشته می‌شود و متاس چیپ این محقق توانست ظرف کمتر از ۵ ساعت موارد متا استاس را در بیش از ۷۰ بیمار مبتلا به سرطان سینه تشخیص دهد.
علاوه بر آن این تراشه در غده‌های لنفاوی ۹ بیمار نیز متا استاس را تشخیص داد که در رویه متعارف آسیب شناسی از قلم افتاده بود.
پیش از این سردیس دانشمند برگزیده جایزه مصطفی (ص) پروفسور 'جکی یینگ' برنده جایزه ۲۰۱۵ نیز در این بوستان نصب شده است. سردیس پروفسور شکرالهی و پروفسور گلنبی، برگزیدگان دومین دوره جایزه مصطفی (ص) در بوستان دانشمندان پارک فناوری پردیس نیز رونمایی و نصب شده است.
نظر شما