شیوع کرونا و مجازی شدن خیلی از فعالیت ها، زندگی افراد را تحت تاثیر خود قرار داده است. در این میان دانش آموزان نیز به روال گذشته پشت نیمکت نمی نشینند تا به آموزش های معلم گوش دهند بلکه امروز پشت تبلت یا رایانه می نشینند و از طریق فضای مجازی آموزش های معلمشان را دنبال می کنند.
این درحالی است که عده ای از کودکان تا دیروز به خاطر شرایط سنی شان اجازه استفاده از گوشی و فضای مجازی را نداشتند، حال به اجبار دنیای کودکانه شان با آموزش آنلاین و فضای مجازی گره خورده است.
در همین راستا خیلی از موسسات مردم نهاد نیز در تلاش هستند تا شرایط آموزش از راه دور را برای کودکان محروم و کم برخوردار در سراسر کشور ایجاد کنند. چراکه کرونا در بازماندگی برخی کودکان از تحصیل بی تاثیر نبوده است.
افسانه منصوری جلیلیان، سرپرست بخش روانشناسی و مددکاری موسسه توانمندسازی زنان و کودکان مهروماه در خصوص چالش هایی که امروز این مجموعه با آن دست و پنجه نرم می کند، می گوید: در دوران کرونا به چالش های روانی زیادی به ویژه در بین دانش آموزان برخوردیم.
یکی از این چالش ها مربوط می شود به کودکانی که در محلاتی که ساکن آن هستند در برخی از مسائل محدودیت هایی دارند. مثلا دختر اجازه ندارد بیرون برود یا با تلفن صحبت کند اما امروز به خاطر شرایط تحصیلی گوشی به دست می گیرد و همین چه برای دخترها و چه پسرهایمان مشکلاتی را به وجود می آورد.
در این میان مدیریت نشدن ارتباط مجازی، باعث ایجاد چالش برای خانواده های این کودکان و به وجود آمدن تناقض به ویژه در بین بچه های نوجوان شده است. «بچه ها ارتباط های مختلفی را می توانند داشته باشند اما بدون مدیریت و کنترل خانواده ها ممکن است از طریق گوشی و تبلت هایی که در دست دارند، کارهای زیادی انجام دهند. چراکه ما با والدینی طرف هستیم که سواد رسانه ای بالایی ندارند و بچه ها از والدین خود چند قدم جلوتر هستند. پس می بینیم که کنترل در این زمینه کاهش می یابد».
مدیریت و کنترل کودکان در فضای مجازی
حال موسسه مهروماه در کنار فعالیت هایی از جمله آموزش تحصیلی کودکان کم برخوردار و توانمندسازی مادرانشان، امروز مسئولیت دیگری را بر گردن خود احساس می کند. آن هم مدیریت و کنترل دانش آموزان مقاطع مختلف در استفاده از فضای مجازی است.
آنها در این زمینه با مشاوره و ارتباط گرفتن با خانواده بچه ها سعی دارند از مسیرهای روانشناسی و مددکاری این موضوع را حل کنند. «در این راستا یکسری کارگاه ها برگزار کردیم که در گروه های سه نفره با بچه ها ارتباط گرفتیم. کارگاه درخصوص دوره نوجوانی و مدیریت بحران در دوران کرونا بود».
به گفته جلیلیان نوجوانی دورانی همراه با هیجانات و پر از آسیب و تنش است. این درحالی است که اکنون حضور بچه ها در فضای مجازی این تنش ها را بیشتر کرده است. «ارتباط های خارج از چهارچوب از یک طرف و مسائلی که باعث ایجاد سرگردمی در نوجوان ها می شود، از طرف دیگر زندگی آنها را پر از چالش کرده است. آشنایی و قرار گرفتن آنها در فضای مجازی کاری کرده که آنها بیش از قبل و نسبت به سنشان سردرگم شده و نمی دانند چه کار کنند».
مشاوره برای جلوگیری از بی انگیزگی تحصیلی
بی انگیزگی تحصیلی برخی از کودکان یکی دیگر از چالش هایی است که موسسه مهروماه از زمان شیوع کرونا با آن مواجه است. «به علت برگزاری کلاس ها به صورت مجازی، بچه ها حس درس و مدرسه ندارند و به مرور انگیزه شان را از دست می دهند. این باعث آسیب به آنها و در نهایت ترک تحصیلشان می شود».
به همین دلیل برگزاری کارگاه های مشاوره یکی از تصمیمات جدی مجموعه برای تجدید قوای دانش آموزان کم برخوردار و تشویق آنها به تحصیل بوده است. «با روش های مختلفی در تلاشیم تا بچه ها کلاس درس را ترک نکنند. از طرفی نیز به خانواده های آنها آموزش می دهیم که چطور شرایط را مدیریت کرده و مانع از بازماندگی تحصیلی فرزندانشان شوند».
این تصمیمات برای مهروماه مفید واقع شد. چراکه با پیش بینی هایی که کرده بودند و برگزاری کلاس های مشاوره در زمینه بی انگیزگی تحصیلی توانستند بیش از پیش بچه ها را به کلاس درس آنلاین تشویق کنند. «ما به صورت محدود و گروه های دو یا سه نفره و در هفته یک جلسه به صورت حضوری با بچه ها ارتباط می گیریم تا اعتماد آنها را جلب کنیم و از طرفی آسیب ها را هم کاهش دهیم».
به گفتته جلیلیان خیلی از بچه ها با پدر و مادرشان راحت نیستند و در مورد مسائلشان با آنها صحبت نمی کنند اما در جلسات مشاوره از مشکلاتشان و همچنین معضلاتی که در فضای مجازی برایشان پیش می آید، با مشاوران خود صحبت می کنند و جویای راه حل می شوند. «ما به بچه ها راهکار می دهیم و تشویقشان می کنیم که در چهارچوب و طبق قائده و قانون و زمانی که به آموزش نیاز دارند، از وسایل ارتباطی هوشمندشان استفاده کنند. خارج از این هر مشکلی برایشان پیش بیاید راهنمایی شان می کنیم که هیچ مسئله ای مانع از تمرکز آنها روی درس و مدرسه شان نشود».
در این حالت بچه ها می دانند که گوشی برای شنیدن دارند و اعتماد زیادی به مربیان و مشاوران خود می کنند. همین موضوع مانع از آسیب دیدگی آنها می شود. چراکه می دانند یکی هست که صدایشان را بشوند و بدون قضاوت آنها را دلسوزانه راهنمایی کند. «بچه ها باید احساس راحتی و امنیت داشته باشند تا مسائلشان را مطرح کنند. وقتی فردی گوش شنوای آنها شود و به درستی راهنمایی شان کند، بدون شک از گرفتار شدن آنها به آسیب های بعدی جلوگیری می شود».
موسسه مهروماه حدود ۵۰۰ دانش آموز کم برخوردار را تحت حمایت تحصیلی و توانمندسازی خود قرار داده است تا آنها با آموزش گرفتار آسیب های اجتماعی نشوند و چشم انداز بهتری را برای زندگی شان متصور شوند.
نظر شما