کتاب منظوم «کلیله و دمنه» و «مرزبان‌نامه» در بازار نشر

به گزارش روز شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، سیدحسین معصومی کتاب «کلیله و دمنه» را در ۱۰۸ صفحه‌ به نظم درآورده و نسخه منظوم «مرزبان‌نامه» را نیز در ۱۱۴ صفحه چاپ و روانه بازار نشر کرده است. قطع هر دو کتاب وزیری است.

معصومی در این باره به ایرنا گفت: کلیله و دمنه مربوط به ۱۰۰ تا ۵۰۰ سال قبل از میلاد است و پنج فصل دارد و به زبان سانسکریت نوشته شد. براساس آنچه در تاریخ ادبیات یا در شاهنامه آمده، رودکی شاعر بزرگ پارسی‌زبان، کلیله و دمنه را به نظم درآورده است که متاسفانه جز ابیاتی چند از این اثر فاخر، اطلاعی در دست نیست.

وی افزود: بر همین اساس تصمیم گرفتم این اثر مهم را به نظم درآورم و برای این کار، کلیله و دمنه ترجمه نصرالله منشی را به عنوان متن ملاک قرار دادم و صرفا حکایات آن را که اصل کتاب است، به نظم درآوردم.

این نویسنده ادامه داد: به احترام رودکی -که محل تولدش روستایی به نام پنج رودک در کشور تاجیکستان است- در پایان منظومه، سروده‌ای با عنوان رودکی سمرقندی آورده‌ام و کتاب را به آن شاعر بزرگ تاریخ ادبیات فارسی تقدیم کرده‌ام.

معصومی مهم‌ترین ویژگی کتاب «مرزبان‌نامه»، نیز را پرداختن به اصول سیاست و اخلاق در قالب داستان عنوان کرد و یادآور شد: از این جهت مرزبان‌نامه با کلیله و دمنه مشابهت‌هایی دارد. اما نثر فنی مرزبان‌نامه ویژگی متفاوت آن است. 

وی با بیان اینکه مرزبان‌نامه دارای ۹ باب است که ۶ باب آن حکایات پندآموز از زبان حیوانات است، گفت: کتاب مورد رجوع من برای به نظم درآوردن این اثر «داستان‌های مرزبان‌نامه» اثر علی‌اصغر بشیری بود.

این نویسنده و شاعر با بیان اینکه برای به نظم درآوردن دو کتاب کلیله و دمنه و مرزبان‌نامه یک سال وقت گذاشته است، افزود: مراحل آخر کار روی مرزبان‌نامه مصادف شد با پدیده کرونا و قرنطینه ناشی از آن و این امر در سرعت دادن به کار بسیار موثر بوده و سبب زودتر آماده شدن متن منظوم مرزبان‌نامه شد.

معصومی توضیح داد: اگرچه متن کلیله و دمنه یک‌بار توسط رودکی به نظم درآمده که امروز به آن دسترسی نداریم و شاید بعدها شاعر دیگری نیز آن را منظوم کرده باشد که او آن را نیافته باشد اما مرزبان‌نامه به ‌طور قطع برای اولین‌بار توسط او به نظم درآمده است.

وی ابراز امیدواری کرد: انتشار نسخه منظوم دو کتاب کلیله و دمنه و مرزبان‌نامه به عنوان اقدامی فرهنگی، بتواند گامی هر چند کوچک در آشنایی بیشتر خوانندگان فارسی‌زبان با این دو اثر بردارد و به حفظ و اشاعه میراث فرهنگ و ادب پارسی کمک کند.