محمد رضا بهادری روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد : سازه این اثر تاریخی به شکلی طراحی شده که ورود آب به مجموعه آبشارها و بند گرگر را کنترل کند .
وی افزود : وقتی این اثر زیر آب می‌رود در واقع کارکرد هیدرولیکی خود را انجام می دهد.
مدیر پایگاه سازه‌های آبی شوشتر گفت : سیلاب های بالادست باعث شده مقداری نخاله و زباله در دهانه های ورودی این اثر انباشت شود که بعداز پایان بارندگی و تثبیت دبی رودخانه ، توسط تیم های فنی و اجرایی پاکسازی می شود .
فروردین سال ۹۸ نیز این اثر تاریخی به مدت چند روز زیر آب بود.
به گزارش ایرنا افزایش دبی رودخانه کارون سبب شد برخی آثار تاریخی و بوستان های شهرداری در بستر و حاشیه رودخانه کارون در شوشتر به زیر آب بروند.
قدمت اثر تاریخی بند میزان مربوط به دوره ساسانیان است.
این بند به همراه ۱۵ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹(پنج تیر ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.
شهرستان شوشتر دارای سه بخش مرکزی، میان آب و شعیبیه است که مرکز آن در ۸۹ کیلومتری شمال اهواز قرار دارد.
نظر شما