رافی داوتیان، هنرمند مجسمهساز و عضو شورای سیاستگذاری سومین سمپوزیوم مجسمهسازی مفاخر ایران درباره نحوه برگزاری این دوره گفت: این دوره از سمپوزیوم دارای جلسات فشردهتر و تعدد بیشتری بود. همچنین شخصیتهای انتخابی نیز بیشتر از بین افراد معاصر عرصه علمی و فرهنگی در نظر گرفته شد.
عضو شورای سیاستگذاری سومین سمپوزیوم مفاخر ایران ویژه دانشمندان از الزام هنرمندان به ساخت یک ماکت برای حضور در این سمپوزیوم خبر داد و گفت: تفاوت عمده در این دوره، مربوط به نحوه اجرای کارهاست زیرا در این دوره از شرکتکنندگان خواسته شد که یک ماکت نمایشی را قبل از تولید اثر به اجرا درآورند تا انتخاب هنرمندان صرفا متکی بر رزومه اشخاص نباشد و ما بتوانیم خود اثر و توانمندیهای هنرمند را در ماکت اجرایی بررسی کنیم.
او افزود: در بخش نصب آثار نیز طی این دوره، تمهیدات بیشتری اندیشیده شد بنابراین مکان نصب کاملا مورد بررسی قرار گرفت و هنرمندان با آشنایی کامل نسبت به نقطه نصب و با توجه به اینکه آثار نقطه مخصوصی را در سطح شهر به خود اختصاص میدهند، کار را آغاز کردهاند، بنابراین آثار به نحوی نگاه فضامحور نیز دارند.
عضو شورای سیاستگذاری سومین سمپوزیوم مجسمه سازی مفاخر ایران تصریح کرد: در طول این دوره هنرمندان به اندازه کافی از زنجیره نصب و اجرای کار مطلع هستند زیرا محل و مکان نصب که در فرهنگستان علوم ایران است، از قبل توسط سازمان زیباسازی مورد بررسی قرار گرفته و نسبت به دورههای قبل، برنامهریزی منسجمتری را شاهد هستیم.
هنرمندان بسیاری پس از انتشار فراخوان این دوره از سمپوزیوم در آن شرکت کردند که یکی از نقاط تمایز این دوره به شمار میرود بنابراین داوران امکان انتخاب آثار از بین شرکتکنندگان بیشتری را داشتند.
داوتیان با بیان این مطلب ادامه داد: ما در ماکتهای ارائه شده، آثار و نحوه برخورد هنرمند با اثر را طی یک ماه و نیم مورد بررسی و کنکاش قرار دادیم به همین خاطر جلسات بسیاری به صورت فشرده و مجازی برگزار شد تا بتوانیم کارها را به شکل دقیقتری مورد بررسی قرار دهیم.
عضو شورای سیاستگذاری سومین سمپوزیوم مجسمه سازی مفاخر ایران درباره حضور نماینده فرهنگستان علوم در جلسه انتخاب آثار، گفت: حضور نماینده فرهنگستان در جلسه انتخاب ماکتها یک گزینه بسیار مثبت بود زیرا علاوه بر شناختی که ایشان از شخصیت دانشمندان داشتند، کمک بزرگی به ما در انتخاب آثار کرد.
داوتیان درباره برگزاری آنلاین جلسات داوری و اجرای کارها، بیان کرد: در این دوره به دلیل مشکلاتی که کرونا ایجاد کرده است، قرار شد که کارها به صورت مجازی ارائه شود و هر هنرمند در آتلیه خود، اثر را به تنهایی اجرا کند. یکی از نکات مثبت این نوع از اجرای سمپوزیوم عدم خروج این رویداد هنری از چارچوبهای قوانین بهداشتی است اما بدیهی است که مشکلاتی نظیر عدم حضور مردم در کنار هنرمندان و ایجاد نشدن فضای تعاملی بین هنرمندان و اساتید را به دنبال دارد که هم از نظر معنایی و هم فرمی تفاوتهایی را در این دوره به دنبال خواهد داشت.
او با اشاره به حواشی پیش آمده در دوره گذشته این رویداد، بیان کرد: حواشی از جمله مباحثی است که همواره وجود داشته و دارد. در واقع این نوع از حواشی همیشه میتواند برنامهریزیهای مدون شده را تحت تاثیر قرار دهد اما از سویی همین حواشی میتوانند سازنده یا مخرب باشند بنابراین تیم سیاستگذاری همواره به این مباحث توجه خواهند داشت زیرا تمام تلاش ما بر این است که سمپوزیوم به سمت رشد سوق داده شود.
او در پایان خاطرنشان کرد: ما باید روح سمپوزیوم را زنده نگاه داریم َو امیدوارم به این نکته در بین اقشار مختلف جامعه و فرهنگ عمومی توجه بیشتری شود تا کارها به شکل منصفانهتری نقد و بررسی شوند. نگاه من این است که ما سعی کنیم، این قالب زیبا را از دست ندهیم و نتیجه را به گونهای شکل دهیم که بتوانیم همیشه روح تجربه را زنده نگاه داریم و صرفا مسائلی نظیر شباهت و واقعگرایی را ملاک اصلی قرار ندهیم.
نظر شما