روزنامه ایران ضمن اشاره به تقدیر فعالان و چهرههای سیاسی، اقتصادی، هنری و ورزشی از پرستاران به مناسبت روز پرستار به ارایه گزارشی در این باره پرداخت و نوشت: آن روزها شروع یک هیولای همهگیر بود که وحشت به دل همه انداخته بود. اما کسی تصور نمیکرد تا ۱۰ ماه بعد، ۱۴۰ پرستار و پزشک را از دست خواهیم داد و ۶۰ هزار پرستار مبتلا به کرونا خواهیم داشت. حالا ۳۰۵ روز گذشته. ۳۰۵ روز از فاجعهای به نام ویروس کرونا. ویروسی میکروسکوپی که آغاز دشواری برای ساکنان کره زمین بود، دنیا را فلج کرد و کشور ما را نیز بشدت تحت تأثیر خود قرار داد.
هیچکس تصور نمیکرد قرار است روزانه با مرگ هزاران نفر در دنیا مواجه شویم. اما همین ۱۰ ماه کافی بود تا نگاه جامعه ایران به کادر درمان و بویژه پرستاران تغییر کند. حالا آنها قهرمانان جان بر کف این سرزمینند. روزی کودکان این ملک، در کتاب تاریخ خود میخوانند از روزهای پر مشقتی که ماهها بیوقفه، انسانهایی در قامت فرشتگان برای مراقبت از هموطنانشان در شرایط سخت، در کمبودهای بیمارستانی و دارویی و تحریمها، هرچه در جان و توان داشتند، در طبق اخلاص گذاشتند و باعث شدند تعداد کمتری از مردمان این میهن پرپر شوند.
زنان و مردان سپید پوشی که از روزهای شروع این بیماری وحشتآفرین که هیچ سلاح و دارویی برای آن وجود نداشت و هر روز به تعداد سرنشینان یک هواپیما از انسانها را به کام مرگ میکشاند، با تمام وجود مقاومت و فداکاری میکردند تا انسانهای بیشتری نجات پیدا کنند. همان طور که در جنگ با عراق جان بر کف به دنبال حفاظت از مردم بودند و جان خودشان از دست میرفت.
امروز روز مخصوص آنهاست، روزی که شاید بتوان اندکی از سختکوشی پرستاران ایران را جبران کرد و سپاس و قدردانی مردم را پذیرا باشند.
تو مهربان بگیر دست فتادگان را به حکم وجدان
محمد گلریز خواننده و موسیقیدان: تقدیر از این عزیزان در کلام نمیآید. آنها همانند سربازان و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس که در جبهههای حق علیه باطل میجنگیدند و برای دفاع از این خاک و مرز و بوم ایثار میکردند در بیمارستانها حضور دارند و از جان خود گذشتگی میکنند.
به تعبیر من پرستاران با محدودیت بسیار بیشتری روبهرو هستند و جانشان در خطر است و بسیار مهم است دیگران هم بدانند که جان این عزیزان برای حفظ سلامتی هموطنان در خطر است. این خدمت بسیار ارزشمند است. البته همه مردم سپاسگزار این همه لطف و مهربانی پرستاران هستند و با پیامهای خود احساساتشان را به این عزیزان منتقل میکنند.
من در برههای که کرونا گرفتم چند نوبت بیمارستان رفتم و از نزدیک شاهد تلاش و مهربانی آنها بودم. این عزیزان با تمام وجود خدمت میکنند. من به عنوان یک عضو کوچک از جامعه هنرمندان سپاسگزار این همه شجاعت و شهامت و از خودگذشتگی هستم و زبان در تشکر قاصر است.
پرستاران به معنای واقعی جانشان را به خطر انداختهاند و هفتههاست که عزیزان خود را نمیبینند، ما این موضوع رادر زبان براحتی بیان میکنیم ولی این مسائل به هیچ وجه قابل درک و لمس نیست. من سرودی را چند سال پیش با اشعاری از استاد سبزواری در مقام روز پرستار به اجرا گذاشتم و آن را دوباره به آنها تقدیم میکنم:
بگیر دست فتادگان را به حکم وجدان
تو مهربان بگیر دست فتادگان را به حکم وجدان
تو مهربان شریک غمهای دیگران شو
طبیب آلام خستگان شو تبسمی بر لبی نشان
حلقههای بهم پیوسته زنجیره درمان
دکتر محمدرضا ظفرقندی رئیس سازمان نظام پزشکی کشور: همهگیری کووید ۱۹ دردها و غمهای فراوانی را برای جهانیان به همراه داشت، اما درسهای فراوانی را هم با خود همراه داشت. شاید مهمترین آنها این بود که تمام جهانیان در چنین شرایطی باید در کنار هم باشند و هیچ کشوری نمیتواند خود را مجزا از جهان درنظر بگیرد و اگر بخواهد این گونه عمل کند قطعاً ضرر و زیان بسیاری متوجه آن کشور خواهد شد.
از سوی دیگر در داخل کشورها هم مدیران و سیاستگذاران و اعضای کادر درمان دریافتند که در چنین بحرانهای جهانی، تنها با کار تیمی و هماهنگی است که ایثارها و شجاعتهای فردی و گروهی به نتیجه می رسد.
در تمام روزهای گذشته، پزشکان، پرستاران، بهیاران، ماماها، نیروهای خدماتی و سایر اعضای گروههای پرشمار نشان دادند که حلقههای به هم پیوسته زنجیره درمان هستند و با ایثار و حتی اهدای جان خود به میثاق جمعی برای آرمان نجات جان هموطنان خود جامه عمل پوشاندند. روز میلاد حضرت زینب(س)، روز آفرینش صبر، وقار و مهربانی است. روز پرستار جلوه فداکاری عزیزانی است، که زندگی خود را فدا میکنند تا بتوانند سلامت را برای بیماران و جامعه به ارمغان آورند.
به عنوان نماینده گروه بزرگی از اعضای کادر درمان ایران وظیفه خود میدانم از کلیه همکاران پرستار که بیشترین ساعات را بر بالین بیماران میگذرانند و هیچ اقدام درمانی بدون همراهی و همکاری آنان متصور نیست تشکر کنم و شهادت شماری از آنان را به جامعه پرافتخار پرستاری ایران تبریک و تسلیت عرض کنم.
همه از پرستاران تجلیل میکنند، اما!
صادق زیباکلام استاد دانشگاه: در این چند ماه که کرونا وارد کشور شد، مردم توجه ویژهای به کارکنان بخش پزشکی بویژه پرستاران داشتند و آنها از سوی مردم بارها و بارها مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند. البته کم نیستند پرستارانی که به خاطر شغلشان به بیماری کرونا مبتلا شدند و در نتیجه فوت کردند. باید بگویم که امسال در روز پرستار خیلیها از پرستاران تجلیل و تقدیر خواهند کرد چرا که ما امسال یک روز پرستار استثنایی خواهیم داشت. از طرفی بالاخره بیماری کرونا تا یک سال دیگر تمام میشود، اما حق مطلب این است که حدیث پرستاران و مشکلات آنها تمام نخواهد شد.
یکی از کمدرآمدترین مشاغل در ایران پرستاری است، البته مشاغل دیگر هم است که درآمدشان ناچیز است اما یک پرستار حداقل روزانه ٨ تا ١٢ ساعت کار میکند آیا در برابر این ساعت کاری، حقوق متناسب با سختی کارش را دریافت میکند؟ همین حقوق و مزایا موجب شده تا محبوبیت رشته پرستاری در بین جوانان علاقهمند به دانشگاه کم باشد. با این همه پیشنهادم این است که پرستاران یک تشکل غیردولتی بهوجود آورند تا بتوانند مطالباتشان را پیگیری کنند. این نهادهایی که هماکنون وجود دارند دولتی هستند و نمی توانند برای پرستاران کاری کنند.
واژه انسانیت را معنا بخشیدند
پوران درخشنده کارگردان سینما: پرستاران و کادر درمان کشور ما ایثارگران راه سلامت هستند که در دوران کرونا با تمام تلاش خود و با عشق و فداکاری جان خود را در راه خدمت به مردم فدا کردند. این از خود گذشتگی مسأله مهمی است چراکه کادر درمان ما نشان دادند که به معنی واقعی انسانیت درکار و حرفه آنها نمود پیدا کرد و چه بسا که پرستاران با جاننثاری خود و نجات جان مردم کشور خود در خط مقدم جبهه سلامت جنگیدند و بسیاری نیز شهید شدند. ما افتخار میکنیم به وجود چنین انسانهای از جان گذشته که یک بار دیگر به واژه انسانیت معنا بخشیدند.
سپید پوشانی که تا پای جان ایستادگی میکنند
معصومه ابتکار معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده: یکی از نامگذاریهای زیبایی که در کشور ما اتفاق افتاد، نامگذاری روز تولد حضرت زینب به عنوان روز پرستار است. حضرت زینب(س) در فرهنگ ما جایگاه والایی دارد و به عنوان زنی مقاوم، صبور و مهربان شناخته شده است.
نقش کسانی که در جامعه امروز میتوانیم به این اسطوره بزرگ منتسب کنیم، همان پرستاران هستند، پرستارانی که همواره پناه بیماران هستند و علاوه بر جنبههای درمانی، وظایف عاطفی و انسانی را نیز برعهده دارند، از اینرو یک پرستار با جنبههای روانی هم میتواند زودتر بیماران را به سمت بهبودی سوق دهد و نقشی تعیینکننده در جهت سلامت و روند بهبودی دارد. حدود ۹ ماه است که در شرایط کرونا بسر میبریم، همه مردم سختیهای زیادی را تحمل کردند، اما دیدیم که پرستاران چقدر دلسوزانه و با تعهد و از جانگذشتگی به خدمات خود ادامه دادند و هیچوقت از این عرصه و این جبهه عقبنشینی نکردند و تا پای جان ایستادند. این افراد که مدافعان عرصه خدمت هستند، یادآور اسطورههای ما هستند و خاطره خدمات آنها هیچ وقت از ذهنها پاک نمیشود.
کارنامه درخشان کادر درمان
سعید لیلاز اقتصاددان: مقایسه وضعیت ایران در دوران کرونا با کشورهای دیگر بویژه کشورهای غربی چه اروپایی و امریکایی نشان میدهد که کشور ما در بدترین شرایط تحریمی که در تاریخ ایران سابقه نداشته عملکرد بسیار قابل قبولی در مبارزه و کنترل با این بیماری با وجود همه خسارتهای زیادی که به ما وارد شد، داشت که این محصول زحمات کادر پرستاری است. البته باید گفت که در هشت سال گذشته سرمایهگذاری خیلی خوبی در بخش درمان در ایران انجام گرفت اگرچه بعد از انقلاب شاخص توسعه انسانی ما در حالی که به لحاظ سرانه تولید ناخالص داخلی نسبت به سایر کشورها در حال عقبنشینی بودیم ولی شاخص توسعه انسانی ما در این مدت بسیار بسیار بهتر شده است.
اینکه در چهل و دو سال گذشته این مقدار ایران ارتقا پیدا کرده اساساً به دلیل دو رکن مهم حوزه آموزش و پرورش و بهداشت و درمان بوده است چراکه متوسط عمر ایرانیها بعد از انقلاب در هر دو سال یک سال و دو ماه افزایش پیدا کرده است که آمار درخشانی است.
از طرفی، با توجه به اینکه ما عادت داریم به دلیل وجود برخی از بازیهای جناحی داخلی آوردهها و دستاوردهای خود را نادیده بگیریم ولی در شرایط کرونا نیز که بدترین نوع فشار سیاسی اقتصادی تاریخ بر ایران وارد بود، شاهد هستیم که عملکردمان به هیچ عنوان معادل بدترین کشورهای دنیا نیست اگر قرار بود تعداد فوتیهای ما بر اثر کرونا معادل سرانه جمعیتی امریکا بود بهطور قطع الان باید شمار فوتیها از حدود ۸۰ هزار نفر فراتر میرفت.
با توجه به اینکه هزینه متوسط بهداشتی و درمانی هر امریکایی به ازای هر نفر حدود ۳۰ تا ۴۰برابر هر ایرانی است بنابراین باید گفت که هم سیاستگذاریها آنچنان که شایعه است نادرست نبوده و هم اینکه کادر درمان ما عملکرد بسیار درخشانی داشته است.
دنیای امید برای بیماران
احسان حدادی مدالآور المپیک در رشته پرتاب دیسک: به مناسبت روز پرستار از کلیه پرستاران و پزشکان که در این ایام سخت در کنار مردم بودند، تشکر میکنم. به واسطه ورزشی که انجام میدهم، جراحیهای متعددی داشتم، در واقع ۸ عمل جراحی در طول دوران ورزشی انجام دادهام. قبل از انجام هر عمل جراحی آخرین نفری که هنگام بیهوشی میبینیم پرستار است که با محبت بیشائبه خود سعی میکند، بیهوشی راحتی داشته باشیم، بعد از بیهوشی هم اولین نفری که میبینیم، بازهم پرستار است که باعث دلگرمی بیمار میشود.
تجربه به من نشان داده، هیچ فردی مانند یک پرستار نمیتواند باعث دلگرمی بیمار شود. یک آرزوی سلامتی ساده از زبان پرستار میتواند یک دنیا امید به بیمار ببخشد. در میان همه مشاغل، پرستاری جایگاه خاصی دارد، از رسانههای جمعی هم شاهد گریهها و هم شاهد شادیهایشان بودهایم، به نظر من مسئولان اگر قرار باشد ۱۰۰ درصد به آنها رسیدگی کنند، باید رسیدگیهایشان را هزار برابر کنند، چون در حال حاضر زندگی هیچ قشری مانند آنها تحت تأثیر کرونا قرار ندارد.
لزوم توجه به خواستههای پرستاران
حسین ایمانی جاجرمی جامعه شناس: تلاشها و فداکاریهای بخش درمان و پرستاران بر هیچکس پوشیده نیست و عموم جامعه قدردان آنها هستند. در عین حال این بخش مسائلی از منظر اجتماعی دارد که باید مورد توجه ویژه قرار گیرند. برای نمونه برخی کارشناسان بر وجود نابرابری جنسیتی در حوزه سلامت اشاره میکنند و میگویند که ۹۰درصد کادر پرستاری کشور را زنان تشکیل میدهند در حالی که پرستاری شغلی است که جزو مشاغل سخت و زیانآور محسوب میشود.
همچنین با توجه به اینکه نسبت پرستار به هر تخت در ایران ۰.۷۳ است در حالی که استاندارد باید ۱.۸ باشد، کشور با کمبود ۱۵۰ هزار تا ۱۷۰ هزار پرستار مواجه است. از سوی دیگر نابرابری در دریافت دستمزد کادر پرستاری و کادر پزشکی بین ۴۰ تا ۱۰۰۰ برابر است در حالی که استاندارد جهانی در این زمینه تفاوت حداکثر ۶ برابری را نشان میدهد. از اینرو بویژه در ایام همهگیری کووید۱۹ افزایش و تشدید فشار کاری برای کادر پرستاری عمدتاً زنانه با دستمزدهای اندک را شاهد هستیم و لازم است اقدامات جدی برای رفع این مسائل صورت گیرد و روز پرستار زمانی باشد برای دادن خبرهای خوب از حل مشکلات پرستاران.
فداکاری مظلومانه
هانیه توسلی بازیگر: وقتی بحرانی در کشور بهوجود میآید که جان و سلامتی مردم را به خطر میاندازد، مشخصاً اولین گروهی که درگیر این بحران میشود کادر درمان است. ١٠ ماهی میشود که تمامی پرستاران و پزشکان درگیر کووید ١٩ شدهاند و آنها بدون هیچ توقعی و با دستان خالی (کمبود امکانات و تجهیزات مناسب در بیمارستانها) از بیماران مراقبت کردند. فکر میکنم وضعیت پرستاران به مراتب سختتر است، چرا که آنها به خاطر شغلشان مراقبت بیشتری از بیماران میکنند و در این روزهای کرونایی بدون مرخصی، تمام وقت بالای سر بیماران بودند.
همین موضوع آنها را خسته کرده است، اما پرستاران بیتوجه به این خستگیها همچنان محکم به وظیفه حرفهای خود عمل میکنند. یادم است آن روزهای اولی که کرونا وارد کشور شد، اولین پرستاری که جانش را از دست داد، دختر جوانی به نام نرجس خانعلیزاده بود. عکسهای این پرستار در شبکههای اجتماعی دست به دست میشد و آن زمان بود که مردم فهمیدند موضوع کرونا بسیار جدی است. باید بگویم، پرستاران مظلومانه کار میکنند و من نمی دانم چطور باید از این همه ایثار و فداکاری آنها تشکر کرد.
نظر شما