افزایش خطر ابتلا به آنفلوآنزای پرندگان بر اثر تماس با گوشت ماکیان

دکتر ایلاد علوی در یادداشتی افزود: تاکنون در دنیا بیش از  ۸۰۰-۹۰۰ مورد ابتلای انسانی به آنفلوآنزای پرندگان گزارش شده که گاهی بسیار شدید و مرگ‌آور نیز بوده‌ است. آنفلوانزای پرندگان لزوما ناشی از یک ویروس منفرد نیست و همانند بسیاری دیگری از سویه‌های مشترک انسان با پستانداران، موارد متعددی را شامل می‌شود.  

وی تاکید کرد: گاهی در سیر تغییرات طبیعی حضور هم‌زمان دو سویه مختلف مانند سویه پرندگان و انسان در بدن یک میزبان واحد مانند خوک‌ها به ادغام برخی خصوصیات ژنتیکی دو ویروس و ایجاد مورد جدیدی منجر می‌شود که قابلیت‌های تازه‌ای هم‌چون توان طغیان یا افزایش قدرت سرایت و بیماری‌زایی تغییر یافته دارد؛ مانند آن‌چه درباره ویروس H۱N۱ سال‌ها پیش اتفاق افتاده است.  
علوی خاطرنشان کرد: از طرفی با این که انتقال انسان به انسان در ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان به ندرت اتفاق می‌افتد، اما این میزان هیچ‌گاه غیرممکن نیست و آنفلوانزای پرندگان می‌تواند مستقیم از پرندگان بیمار، لاشه آن‌ها و گاهی از محیط‌ های آلوده مانند تالاب‌ها به انسان منتقل شود. غذا و دان نظارت نشده‌ پرندگان نیز یکی از راه‌های گسترش آن بین مرغداری‌ ها است.

وی یادآور شد: هر از گاهی طغیان‌هایی در سراسر جهان از جمله ایران به ویژه در استان‌های شمالی و اردبیل گزارش می‌شود و اخیرا نیز مواردی در این مناطق کشور گزارش شده است. بی‌توجهی به قوانین و ملاحظات بهداشتی از مزرعه‌داری و دامداری سنتی محلی تا صنعتی، شکار و مواردی از این دست می‌تواند به راحتی به همه‌گیری میان پرندگان و تلف شدن و مرگ بسیاری از آن‌ها بینجامد و با توجه به شیوع بالا، موارد انسانی نیز اتفاق افتد.

فوق تخصص بیماری های عفونی ادامه داد: یکی از راه‌های اصلی کنترل موارد انسانی نظارت دقیق بر آلودگی پرندگان است. ممنوعیت ورود به مناطق آلوده و تالاب‌های درگیر باید به طور دقیق پیگیری شود و از طرفی به غذای دام و طیور و نحوه خرید و فروش گوشت پرندگان نظارت بیش از پیش صورت پذیرد.

وی افزود: درس‌های طبیعت به خصوص در همه‌گیری مهیب کرونا ویروس جدید و نیز رخدادهای ناشی از آنفلوانزهای پیشین به خوبی نشان می‌دهد؛ سهل انگاری و بی توجهی به امکان سرایت و شعله‌وری بیماری در انسان می‌تواند فجایع گسترده و جانکاهی مانند کووید ۱۹ به بار آورد.  

علوی در پایان تصریح کرد: مسایل زیست محیطی و طبیعت جز لاینفک سلامت جوامع بشری است و با بی‌توجهی به آن‌ها و قرار ندادن این موضوع ها در اولویت‌های بهداشتی مشکلات بیش از پیش خواهد شد.