چهار پروژه فناورانه در حوزه کشاورزی رونمایی شد

تهران - ایرنا - چهار پروژه مشترک فناورانه در حوزه کشاورزی در مراسم انعقاد تفاهم‌نامه همکاری با حضور «کاظم خاوازی» وزیر جهاد کشاورزی و «سورنا ستاری» معاون علمی فناوری ریاست جمهوری رونمایی شد.

به گزارش ایرنا، در این تفاهم نامه همکاری مشترک بین معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور برای توسعه اقتصاد دانش بنیان و ایجاد زیست بوم کارآفرینی برای فناوران و نواوران جهت بهره مندی از حداکثر ظرفیت ها در زمینه نواوری ها و فناوری های حوزه منابع طبیعی و ابخیزداری و بهره گیری از فرصت های فناورانه جهت پاسخ به نیازهای کشور در زمینه توسعه فناوری های مورد نیاز این حوزه امضا شده است.

موضوع تفاهم نامه عبارت است از تجمیع ظرفیت های طرفهای تفاهم نامه در جهت کمک به گسترش زیست بوم نواوری در کشور درحوزه منابع طبیعی و آبخیزداری، به طور خاص موضوع فناوری و نوراوری وحمایت از استارتاپ ها و کسب و کارهای نوپا از طریق  مرکز نواوری طبیعی و آبخیزداری راه اندازی شده است.

این تفاهم نامه بین دو سازمان از زمان تاریخ امضا به مدت پنج سال تمام شمسی است که در صورت توافق طرفین قابل تمدید است.

رونمایی ۴ پروژه مشترک فناورانه منابع طبیعی و آبخیزداری

این پروژه ها شامل توسعه و ترویج گونه بومی (گون علفی) به منظور مقابله با بیابان زایی با استفاده از تکثیر و تولید گونه بومی گون علفی و استقرار ان در مراتع منطقه ترکمن صحرا گنبد کاووس اجرا شده است.

نتایج این طرح نشان می دهد که این گونه گیاهی توانسته است به طور متوسط ۱۴۴ غلاف بذر در سال دوم و ۲۳۰ غلاف بذر را در سال سوم با متوسط چهار بذر در هر غلاف را تولید کند و دارای زاداوری طبیعی است.

این گونه در سال اول پنج درصد و در سال دوم ۱۵ درصد پوشش تاجی منطقه مورد کشت را ترقی داده است این درحالیست که مراتع اطراف تقریبا فاقد پوشش گیاهی است.

پروژه بعدی بکارگیری فناوری های بیومهندسی و بیومکانیکی در حفظ، احیا، توسعه و بهره برداری منابع طبیعی و کنترل گرد و غبار با هدف تثبیت ماسه های روان و ریزگردها  درحوزه دریاچه ارومیه منطقه جبل انجام شده است.

دستاورده های این پروژه یکی از عرصه های مورد تحقیق با توجه به شرایط ویژه و بحرانی، فرسایش منطقه جبل بوده که برای تثبیت ماسه های روان و ریزگردها در حاشیه دریاچه ارومیه انتخاب شد.

ایجاد بادشکن غیرزنده با استفاده از بقایای گیاهی و سرشاخه های هرس شده موجود در منطقه با بکارگیری دیواره چپری و مشخصات فنی مورد اجرا واقع شد و پس از اجرا نتایج حاصله نشان داد که این عملیات باعث تثبیت ماسه های روان و ریزگردها شده است.

علاوه بر کانون بحرانی بودن این منطقه پتانسیل حفظ رطوبت در استقرار گونه های گیاهی کاملا مشهود است بنابراین به منظور مهار همه این عرصه بحرانی و محدود، همراه با احداث بادشکن غیرزنده به هر طریق ممکن با کاشت گونه های گیاهی بومی منطقه از جمله قره داغ، هالکنموم، اتریپلکس و سایر گونه های شورپسند اقدام شود از روش های اجرایی می توان به چند روش اشاره کرد:

روش مکانیکی ذخیره نزولات آسمانی (شبکه آبگیرهای کوچک، پیتینگ و کنترفارو،  روش های مناسب بیومهندسی و بیومکانیکی تثبیت ریزگردها (بادشکن،  کاشت گیاهان دارویی در این حوزه و کل دامنه جنوبی البرز) و کاشت گونه های مقاوم به کم آبی و خشکی با بازده اقتصادی مناسب بیانگر آن است.

پروژه بعدی مدل توسعه، حفاظت اب و خاک، احیای پوشش گیاهی با استفاده از فناوری پتوی بنتونیت باهدف حفاظت آب و خاک و احیای پوشش گیاهی در حوزه آبخیز وردیج - دامنه جنوبی البرز - استان تهران انجام شده است.

این حوزه در غربی ترین بخش دامنه جنوبی البرز واقع است این حوزه از شمال و غرب به حوزه آبخیز کرج، از شرق به حوزه آبخیز واریش و از جنوب حوزه ابخیز وش ختم می شود.

دستاوردهای این پروژه با مطالعات اولیه از تیرماه سال ۱۳۹۲ شروع و پس از جمع بندی تامین ابهای سطحی و شرایط توپوگرافی، عملیات بیولوژیک اقدام شد.

در پروژه تحقیقاتی پژوهشی حوزه آبریز وردیج  بررسی توان اکولوژیکی و توانمندی ظرفیت های موجود منطقه در میزان تولید آب، کنترل روان آبها، جلوگیری از فرسایش و رسوب و ایجاد پوشش گیاهی مناسب برای احیای اکوسیستم بوده است.

با احداث بندهای تاخیری از حرکت سیلاب های مخرب جلوگیری به عمل امد، احداث سد زیرزمینی به منظور ذخیره نزولات و تغذیه سفره آب زیرزمینی و استفاده از گونه های مختلف گیاهی شامل درخت، درختچه، بوته و مرتعی موجب احیای اکوسیستم حوزه شده است.

دستاورد دیگر مهار و تثبیت عرصه های بحرانی تولید کننده گرد و غبار با استفاده از انواع فناوری و عملیات های آبخوان داری و آبخیزداری با هدف برای تثبیت عرصه و جلوگیری از خسارت وارده ناشی از پدیده گردو غبار، عملیات آبخیزداری و ایجاد موانع فیزیکی در کانون شماره ۶ استان خوزستان، شهرستان هندیجان است.

دستاوردهای این طرح پس از سه سال از یک بیابان کاملا خشک و بدون هیچ پوشش گیاهی تبدیل به یک مرتع با بیش از ۷۰ گونه گیاهی بومی و دو هزار درخت گز، کنار، اکاسیا، نخل و کهور تبدیل شده است.

نتایج تحقیقات نشان داده است این زمین ها امکان تبدیل شدن به اراضی کشاورزی را دارا هستند به نحوی که در این زمین ها کشت جو به صورت محدود انجام شد و نشاداد از استعدد زیادی برای کشاورزی برخوردار است.

براساس این گزارش در آبنده نزدیک نیز مرکز نوآوری منابع طبیعی و آبخیزداری راه اندازی می شود

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha