چرا اسماعیل‌پور مدال المپیک نگرفت

به گزارش ایرنا، مسعود اسماعیل پور امروز (شنبه) در یک برنامه تلویزیونی با بیان اینکه پدرش محمود اسماعیل پور از مربیان سازنده مازندران مخالف حضورش در کشتی بوده است، اظهار داشت: پدرم ۳۲ سال پیش چنین روزهایی را می‌دید که موافق کشتی گرفتنم نبود. مشوق اصلی من مادرم بود که می‌دانم از آن دنیا هم من را می‌بیند.

نایب قهرمان کشتی آزاد جهان در مورد اینکه چرا با وجود شایستگی، مدال المپیک در کارنامه ندارد، خاطرنشان کرد: همان سال ۲۰۱۲ قاطعانه می‌گویم تایم دوم که کشتی‌ام با بسیک کودوخوف تمام شد مدال المپیک را بر گردن خودم می‌دیدم، در تایم سوم آن قسمتی که هر دو از تشک بیرون رفتیم، زمانی که بلند شدم احساس نکردم او امتیازی گرفته و فکر می‌کردم نتیجه صفر بر صفر شده و کار به خم گیری کشیده است، اما امتیاز را داده بودند به کودوخوف، بعدا خیلی‌ها آقا رسول (خادم) را مقصر عنوان کردند که چرا اعتراض نکرده، درحالیکه او اینطور فکر کرده بود که اگر اعتراض می‌کرد، رای را به روس‌ها می دادند و من هم یک پوئن جریمه می‌شدم، او فکر می‌کرد با توجه به اینکه کودوخوف از پا افتاده بود و توان مبارزه نداشت من این امتیاز را جبران می کنم و اعتراض نکرد. وقتی کشتی به پایان رسید من داشتم برای خم گیری آماده می‌شدم که داور دست کودوخوف را بالا برد و یکدفعه دنیا روی سرم خراب شد و دیگر نتوانستم خودم را برای کشتی بعدی جمع کنم.

بسیک کودوخوف سال ۲۰۱۳ براثر تصادف و با وجود داشتن ۲ فرزند از دنیا رفت.

اسماعیل پور ادامه داد: وقتی برای برنز با یوگشواردات حریف هندی که قبلا با ۶ امتیاز اختلاف او را برده بودم، کشتی گرفتم نتوانستم از نظر روحی و روانی خودم را آماده مبارزه کنم، آن صحنه دقیقا جلوی چشمم هست که رسول خادم و محمد طلایی با من صحبت می کردند. محمد طلایی گفت شاید این صحنه دیگر اتفاق نیافتد و خیلی با من صحبت کرد. او هم در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی همین بلا سرش آمده بود و مدال المپیک نگرفت. اگر من همان صلابت کشتی با کودوخوف را داشتم قطعا مدال برنز را در لندن گرفته بودم.

اسماعیل پور در المپیک لندن با وجود شایستگی هفتم شد.

این کشتی گیر مازندرانی که هفته گذشته از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده بود و با این وجود هنوز بیکار بود، خاطر نشان کرد:  باید از مدیرعامل شرکت توزیع برق استان تشکر کنم. بعد از این اتفاقاتی که رخ داد، او به سهم خودش، در سالگرد فوت آقای تختی، برای دلجویی از من، حکم مشاوره داد و قرار است در شرکت برق مشغول به کار شوم. طی صحبتی که مدیرعامل انجام داد و اینکه در سال‌های گذشته برق استان مازندران در لیگ برتر کشتی تیم‌داری می‌کرد و یکی از خواسته‌های آنها این است که دوباره این کار انجام شود.

مسعود اسماعیل پور با اشاره به اینکه طبق مصوبه هیات وزیران در سال ۹۷ باید به استخدام شرکت برق درمی‌آمد، اما این اتفاق رخ نداده، تاکید کرد: این مشکل سال‌های سال است که در بدنه مدیریتی ورزش کشور وجود دارد و این فقط خواسته من نیست، خیلی از کشتی گیران دیگر هم هستند مثل عزت الله اکبری، پیمان یاراحمدی، حسن رحیمی و ... که الان مشکل دارند و بحث اشتغال بعد از ورزش قهرمانی‌شان مطرح هست. در قانونی که تصویب هیات وزیران است، آمده که هر ورزشکاری که شرایط خاص و مد نظر را دارا است، یعنی دارنده مدال المپیک، طلا و نقره جهان و طلای بازی‌های آسیایی است، با توجه به مدرک تحصیلی و واجد شرایط بودنش به استخدام یک ارگان درآید، با این وجود حدود ۳ سال است که من مشکل دارم و هر سالی که برای رفع مشکلم مراجعه کردم یک حرفی زدند.

وی در خصوص آسیب دیدگی دستش نیز خاطر نشان کرد:  تقریبا سه بار جراحی کردم، نمی‌خواهم بگویم مشکل چه بود، اما در این سالها، حتی یک بار از من احوالپرسی نکردند. یک بار هم که جراحی انجام شده بود از صندوق حمایت از قهرمانان شخصی تماس گرفت و گفت اگر مشکل دارید فاکتور بیاورید تا دو میلیون از هزینه را پرداخت کنیم. در اردویی که برای تورنمنت اوکراین در سال ۲۰۱۸ بودیم این مشکل برایم پیش آمد و دستم مو برداشت، آرام آرام ورمش شروع شد و به اینجا رسید که سه بار جراحی کردم اما این دست دیگر دست نشد.

مسعود اسماعیل پور در خاتمه عنوان کرد: چیزهایی که در مورد مباحث استخدامی گفتم، صرفا مطالبه خودم نبود و این درخواست خیلی از قهرمانان دیگر نیز محسوب می‌شود. وقتی این اتفاقات می‌افتد نگاه خیلی از خانواده‌هایی که می‌خواهند فرزند خود را به سمت کشتی بفرستند، عوض می‌شود. یک بار هم با رسول خادم به وزارت نیرو رفتیم و او پیگیری کرد که بحث استخدامی ما حل شود که باز هم کاری انجام نشد.