اکثر جامعه معلولان را افراد قابل ترحم می‌شناسند

به گزارش روز دوشنبه ایرنا از سازمان بهزیستی کشور، سیدمحمد صادقی افزود: فضای فرهنگی امروز جامعه ما برای مواجهه با مساله معلولیت، آمادگی ندارد و فضایی که با موضوع معلولیت منطقی برخورد شود، تعریف نشده است.

وی ادامه داد: نگرش‌های امروز جامعه منبعث از اتفاقات و اطلاعاتی است که به صورت ناقص به جامعه القا شده است؛ مهمترین بخشی که باید به آن پرداخته شود مبحث تغییر نگرش است زیرا سالهاست که با موضوع معلولیت منطقی برخورد نشده و غالبا جامعه‌ای که تولید محتوا کرده، ذی‌نفع نبوده است.

فعال اجتماعی حوزه معلولیت اظهار داشت: غالبا افراد عادی که درباره معلولان اطلاعات کافی نداشته‌اند تولید محتوا کرده اند و عموما به این فضا به شکل ناقص و گاهی زاویه دار پرداخته اند و این سبب شده نگاه جامعه به معلولان متفاوت از واقعیت‌ها و همراه با کلیشه‌های منفی باشد که برای رفع هر کدام از آنها زمان و انرژی زیادی لازم است.

صادقی افزود: برخی اوقات فرد معلول را برای ایجاد خنده در فیلم بکار می‌برند و در مجموع فرد معلول در فیلم‌ها فردی فاقد درک و ارتباطات اجتماعی است. این مشکل به جامعه نیز تسری پیدا می‌کند؛ زیرا زمانی که شما به عنوان یک بیننده تصویر درستی از یک معلول دارید قاعدتا می‌توانید در واقعیت هم با یک معلول منطقی برخورد کنید.

وی اضافه کرد: در تلاش هستیم که در بخش فرهنگی معلولین کارهایی صورت بگیرد، در این راستا با برخی دوستان فیلم ساز گفت وگو شده که در بخش مسئولیت اجتماعی لازم است که موضوع معلولیت را حتی اگر در فیلم های داستانی، معلول شخصیت اصلی هم نیست در کنار شخصیت‌های اصلی قرار بگیرد تا جامعه بتواند با ان ارتباط برقرار کند.

فعال اجتماعی با بیان اینکه در برنامه های کودک نیز افراد معلول دیده نمی‌شوند، گفت: در بسیاری از مواقع توهم کم بودن معلولین ایجاد شده که یکی از دلایل آن این است که ما افراد دارای معلولیت را نمی بینیم زیرا شهر آمادگی پذیرایی از این افراد را ندارد و تردد در شهر برای این افراد امکان پذیر نیست و از طرف دیگر هم در حوزه رسانه به معلولیت به درستی پرداخته نمی شود.

صادقی با بیان اینکه حوزه معلولیت با عدالت رسانه ای فاصله زیادی وجود دارد، افزود: اگر احساس شود که حدود 15 درصد ازجامعه امروزی دارای معلولیت هستند و جمعیت این افراد به انضمام خانواده این افراد که با این مسئله درگیر هستند آمار بالایی است متوجه می‌شویم که به اندازه کافی در رسانه به این موضوع پرداخته نشده است.

وی ادامه داد: اثرات کم توجهی به این موضوع را در خیابان و مطب دکتر شاهد هستیم زیرا زمانی که یک کودک اوتیسم بی قراری می کند و تحمل شرایط محیط را ندارد سایر افراد آن کودک و خانواده اش را درک نمی کنند و این مسئله را عدم تربیت درست کودک قلمداد می کنند.

این مدرس دانشگاه اضافه کرد: اگر بحث عدالت رسانه ها رعایت می‌شد شاید می توانستیم عده قابل توجهی از جامعه را جلب کرده و اطلاعات کامل تری به آن ها می‌دادیم و به صورت تصاعدی اتفاقات خوب رخ داده را مشاهده می‌کردیم. از زمانی که نتوانستیم بحث معلولیت را شفاف کنیم معلولین هم ازپلتفرم های رسانه ای فاصله گرفته اند و متاسفانه به عنوان ذی نفع نتوانسته اند، دردهای خود را آشکار کنند.

صادقی با تاکید بر اینکه بهترین افراد برای بیان مشکلات معلولین، خود این افراد هستند؛ زیرا با این مسئله درگیر هستند، افزود: خوشبختانه رسانه ها از شکل تجمیع شده گذشته به پلتفرم های فردی تبدیل شده اند و در حوزه های مختلف شاهد هستیم که یک نفر با ایجاد یک صفحه در حوزه انتقال پیام مثبت عمل می کند وهمچنین شاهد هستیم که برخی افراد توانایی خود و یا فرزندشان را به دیگران نشان می دهند.

وی تاکید کرد: پرداختن منطقی به یک موضوع سبب تغییر نگرش های منفی می‌شود؛ در گذشته مخاطبان منفعل بودند و با چند شبکه محدود، هر محتوایی که به آن ها داده می شد را دریافت می کردند اما امروزه به دلیل تنوع رسانه ای مخاطبان فعال شدند و باید مخاطب را آگاه کنیم که انتخابی درست داشته باشد.

صادقی گفت: کار مهم رسانه های این است که کمک کنیم که مخاطبان فعال با دقت بیشتری رسانه ها را انتخاب کنند و محتوای منطقی و استانداردی به آنها مردم رسانده شود.