حبیب بهرامی روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: طبق قوانین حقوق بشر هر فردی اجازه دارد نسبت به نحوه زندگی خود تصمیم بگیرد. در این میان افراد مصرف کننده نیز به دلایل مختلفی تصمیم گرفته اند با مواد مخدر زندگی کنند اما وظیفه همه اعضای جامعه است که کاری کنیم تا این افراد کمترین آسیب را به خود و خانواده هایشان بزنند و مهمترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که ایجاد انگیزه کنیم تا برای درمان و ترک مواد تشویق شوند و مورد درمان قرار بگیرند.
وی درباره افراد مصرف کننده با بیان اینکه اگر این افراد تمایل به ترک نداشته باشند، امکان ندارد درمان شوند، تصریح کرد: طبق این اصل پس همه «بگیرد و ببندها» تحت عنوان ساماندهی افراد معتاد آن هم بدون برنامه ریزی درست بی فایده است و فقط منجر به صرف هزینه ای بی اثر خواهد شد زیرا این افراد به محض اینکه از شرایط در اصطلاح ساماندهی خارج شوند از آنجایی که کار دیگری را بلد نیستند، مهارت یا سرپناهی ندارند، جامعه آنها را طرد کرده و اعتمادی به این افراد نیست دوباره به سمت مواد می روند.
مدیرعامل موسسه کاهش آسیب سیمای سبز رهایی تاکید کرد: برای حل مسئله اعتیاد در ابتدا باید نگاه خود را به فرد معتاد تغییر دهیم. در ادامه سازمان های دولتی و غیردولتی باید به صورت متمرکز روی موضوع اعتیاد کار کنند. این درحالیست که مردم و خیرین نیز می توانند برای حل این بحران قدم برداشته و از کانال های مختلف اقدام به کمک کنند.
وی با بیان اینکه یکسری سازمان ها به صورت علمی در حوزه اعتیاد پژوهش و مطالعه انجام می دهند، ادامه داد: برای مثال مرکز ملی مطالعات اعتیاد، محلی برای تحقیق در حوزه اعتیاد است. به همین دلیل اگر کسی قصد کار خیر و کمک دارد و راه آن را بلد نیست می تواند نذری که دارد در اختیار چنین مرکزی قرار دهد. مرکزی که به صورت رسمی و حرفه ای در حوزه اعتیاد فعالیت دارد و پول خیرین می تواند به تسریع این پژوهش ها کمک خوبی باشد.
بهرامی با بیان اینکه بی تفاوتی جامعه نسبت به آسیب اعتیاد و معتادان درست نیست، خاطرنشان کرد: همه ما در قبال آسیب های اجتماعی مسئول هستیم. معتقدم فرد معتاد متولد همان جامعه است و حق دارد با حداقل حقوق در جامعه زندگی کند. اینجا زندگی نکند کجا زندگی کند. خود جامعه فرد را معتاد کرده و هیچ راهی ندارد جز اینکه برای حل این مسئله به فرد معتاد کمک کند.
این فعال اجتماعی حوزه اعتیاد اضافه کرد: قبول دارم این افراد مشکلاتی را برای جامعه ایجاد می کنند و ممکن است ارتباط گرفتن افراد سالم با این افراد منجر به اعتیاد آنها هم شود اما معمولا افراد معتاد انزواطلب هستند و افراد سالم را در جمع های خود نمی پذیرند. به همین دلیل حتی با پیش فرض اینکه این افراد ممکن است به دیگران ضرر برسانند باید به آنها کمک کنیم که با ترک مواد به سمت زندگی عادی و سالم قدم بردارند.
افزایش برنامه های کاهش آسیب، اعتیاد را مهار می کند
بهرامی به تشریح یکی از راه حل های رفع اعتیاد پرداخت و گفت: برای مثال اگر در کشور محله ها و مناطقی ویژه برای معتادان در نظر گرفته می شد و دولت می توانست به صورت مدیریت شده، این افراد را تحت پوشش قرار دهد و مواد را قانونی به دست آنها برساند، تاثیر اولیه این اقدام باعث می شد که دیگر شاهد پاتوق های معتادان در مناطق مسکونی نباشیم و در نتیجه آسیب ها کم شود. ضمن اینکه خیلی از خرده فروشان کار و کاسبی شان کساد می شد و این حرفه غیرقانونی از بین می رفت. از طرفی وقتی معتاد به طور قانونی به مواد دست پیدا کند، لزومی ندارد با ترس از خرده فروش تهیه کند. در حال حاضر این یک راهکار کارشناسی است که بعضی از جوامع به سمت آن رفته و موفق هم بوده اند.
بهرامی در بخش دیگر از صحبت های خود با اشاره به اهمیت و ضرورت وجود گرمخانه ها و مراکز دی ای سی(کاهش آسیب) در جامعه افزود: این مراکز در حال حاضر وجود دارد اما باید در سطح جامعه مورد دسترس این افراد قرار بگیرد. ساده ترین حالت این است که این افراد انسان هستند و باید از ابتدایی ترین حقوق اولیه برخوردار باشند. یعنی یک فرد کارتن خواب باید جایی را داشته باشد که از گرسنگی، سرما و گرما نمیرد.
وی تصریح کرد: ضرورت مراکز «دی آی سی» که خدمات کاهش آسیب ارائه می دهند ثابت شده زیرا این مراکز در ارائه خدمات به افراد مصرف کننده در جهت کاهش اچ آی وی ایدز تاثیر مثبتی داشته اند.
این فعال حوزه اعتیاد ادامه داد: از اعتیاد، بیماری ها و آسیب های اجتماعی زیادی شکل می گیرد. اعتیاد منشاء خیلی از آسیب ها است. این فرهنگ که مردم در حوزه هایی جز اعتیاد فعالیت و همیاری برسانند باید اصلاح شود زیرا در کشورهای پیشرفته توانسته اند با این معضل کنار آمده و فرد معتاد را به عنوان عضو بیماری از جامعه بپذیرند و با وی زندگی کنند.
وی گفت: اگر برنامه های کاهش آسیب در کشور افزایش یابد، باعث می شود آسیب های ناشی از سوء مصرف مواد مخدر در کشور کم شود.
بهرامی افزود: برای مثال برنامه کاهش آسیب امروز موفق شده راه انتقال اصلی «اچ ای وی» دیگر از طریق مصرف تزریقی موادمخدر نباشد. امروز کمتر معتاد مصرف کننده ای ناقل «اچ ای وی» است و همان طور که اداره ایدز وزارت بهداشت هم اعلام کرده این راه انتقال از طریق مصرف تزریقی به روابط جنسی تغییر پیدا کرده است.
مدیرعامل موسسه سیمای سبز رهایی خاطرنشان کرد: همان طور که پیدا است این آسیب با کمک مراکز کاهش آسیب، کم شده و حالا اگر برنامه های کاهش آسیب قوت پیدا کند و حمایت شود، معضلات دیگر را نیز می توانند کاهش داد. بدون شک اگر معتادها و کارتن خواب ها، غذا به میزان کافی داشته و نگران این نباشند که پول مواد را به غذا بدهند، به مرور ظاهرشان درست می شود. همین که ظاهرشان درست شود یک پله بالاتر هستیم.
وی تاکید کرد: در ادامه اگر معتاد کار داشته باشد و قانون عدم امکان فعالیت برای افراد معتاد برداشته شود، معتاد می تواند با کار و فعالیت هزینه اعتیاد خود را تامین کند. در نتیجه چه اتفاقی می افتد؟ اینکه از جرایم حوزه اعتیاد کم می شود و دیگر نیاز به سرقت یا کارهای اشتباه دیگر روی نیاورند.
مدیرعامل موسسه سیمای سبز رهایی با بیان اینکه باید یک همزیستی مسالمت آمیز بین مردم و معتادان به وجود بیاید و در این صورت بهتر می شود عمل کرد، افزود: این افراد در جامعه هستند، می توانند زندگی کنند اما کمتر آسیب بزنند، اگر برنامه کاهش آسیب به خوبی عمل کند. در این میان سیاست های دولت نیز نسبت به برنامه های کاهش آسیب اعتیاد باید تغییر پیدا کند. همه این اما و اگرها اگر اتفاق بیفتد، بدون شک شاهد موفقیت های خوبی در حوزه اعتیاد خواهیم بود.
از: فاطمه شیری
نظر شما