به گزارش روز شنبه ایرنا، با افزایش میزان ابتلا به کووید –۱۹ و خطر تشدید این همه گیری با گونه مسری تر آن، فرانسه مقررات منع رفت و آمد از ۶ شب تا ۶ صبح اعمال کرد.
شهروندان در سراسر این کشور باید در خانه بمانند و کسب و کارها نیز باید تعطیل شوند.
در کبک، مقام های کانادا محدودیت های مشابهی را در ماه جاری به اجرا گذاشتند و منع رفت و آمد را از ساعت ۸ شب تا ۵ صبح در نظر گرفتند.
نیویورک تایمز، در گزارشی در این باره نوشت: حال پرسشی پیش روی دانشمندان است مبنی بر اینکه آیا منع رفت و آمد از سرعت انتقال ویروس می کاهد؟ اگر چنین است، تحت چه شرایطی و به چه میزان؟
مقررات منع رفت و آمد مردم را ملزم به ماندن در خانه در ساعات خاصی می کند. این مقررات معمولا برای سرکوب ناآرامی اجتماعی به کار می رود به طوری که در بسیاری از شهرهای آمریکا در جریان اعتراض های ضد نژادپرستی اخیر در این کشور، مقررات منع رفت و آمد اعمال شد. همچنین بلایای طبیعی یا وضعیت های فوق العاده سلامت عمومی از دیگر علل اعمال این محدودیت هاست.
اما منع رفت و آمد همچنین به عنوان ابزار سرکوب سیاسی و نژادپرستی نظام مند به کار گرفته شده است. دهه ها قبل، در برخی شهرهای آمریکا سیاهپوستان اجازه رفت و آمد پس از غروب را نداشتند و اغلب می بایست به صورت گروهی تردد کنند.
با پدیدار شدن همه گیری کووید –۱۹، استرالیا و بسیاری از کشورهای اروپایی منع رفت و آمد وضع کردند با این فرض که مردم را پس از ساعاتی خاص در خانه نگه دارند تا از سرعت انتقال ویروس کاسته شود.
به طور معمول، منع رفت و آمد در کنار تمهیدات دیگر به اجرا گذاشته می شود که عبارتند از تعطیلی مشاغل و مدارس که این مساله، تعیین تاثیر اعمال مقررات منع رفت و آمد را دشوار می کند.
شواهد علمی در مورد منع رفت و آمد، دور از حد ایده آل است. طی یک قرن، همه گیری ای همچون این مورد کنونی روی نداده و اگرچه منع رفت و آمد یک حس شهودی است، تشخیص تاثیرات دقیق آن بر انتقال ویروسی، بسیار دشوار است، چه رسد به انتقال ویروس کرونا.
«آیرا لانینی» متخصص دانشگاه فلوریدا معتقد است که منع رفت و آمد در کل، روشی موثر برای کند کردن سرعت انتقال همه گیری است اما دیدگاه وی مبتنی بر شهود است نه استدلال و تجربه.
«ماریا پولیاکووا» اقتصاددان دانشگاه استنفورد نیز درمورد تاثیرات این همه گیری بر اقتصاد آمریکا مطالعاتی انجام داده است. وی گفت: در کل، انتظار داریم که ماندن در خانه به طور خودکار سرعت انتقال را کُند کند، زیرا از میزان تعاملات بین افراد می کاهد.
در همین حال، باید گفت که این ویروس در داخل خانه پیشرفت می کند و موارد شیوع در میان خانوارها و خانواده ها رایج است، از اینرو پرسشی مطرح است مبنی بر اینکه آیا واداشتن مردم به این نوع زندگی در طولانی مدت، سرعت انتقال را کند می کند یا بر آن می افزاید.
مطالعه ای که به تازگی در مجله ساینس منتشر شد، داده های به دست آمده از استان هونان در چین در آغاز شیوع کرونا را مورد تحلیل قرار داد. محققان به این نتیجه رسیدند که منع رفت و آمد و قرنطینه، تاثیر متناقض دارد بدان معنا که این محدودیت ها، گسترش شیوع را در جامعه کاهش می دهد، اما خطر افزایش موارد ابتلا در میان خانوارها را بالا می برد.
به گفته «جون زلنز» متخصص دانشگاه میشیگان، داده های علمی اندکی برای دانستن اینکه مقررات منع رفت و آمد موثر است، وجود دارد، اما چنین اقدامات اجباری به ندرت در طولانی مدت اثربخشی دارد.
وی تصریح کرد که یکی از موارد نگران کننده این است که اعتماد مردم برای پیروی از این موارد، از بین رود.
نظر شما