ایرج کابلی (متولد ۱۳۱۷) در نوجوانی از زادگاهش کرمان به تهران آمد و در دبیرستان البرز تحصیل کرد و در رشته معماری ادامه تحصیل داد، او به زبان‌آموزی علاقه‌مند بود و زبان‌هایِ انگلیسی و روسی را مطالعه کرد و آموخت.
پس از آشنایی و هم‌کاری با احمد شاملو (۱۳۰۴ تا ۱۳۷۹)، ترجمه چند اثر از آنتوان چخوف را بر عهده گرفت که در نشریه آدینه چاپ و منتشر شد. احمد شاملو و ایرج کابلی هم‌زمان ترجمه دن آرام را شروع کرده بودند و همین ترجمه باعث آشنایی این دو شد، ایرج کابلی به خاطر احمد شاملو از ترجمه این اثر دست کشید.
وی در سال ۱۳۷۲ فراخوان فارسی‌نویسان را منتشر کرد و احمد شاملو نخستین همراه و حامی این فراخوان شد و در نتیجه این فراخوان آغازی شد برای راه‌اندازی شورای بازنگری در شیوهی نگارش و خط فارسی. او در کتاب وزن‌شناسی و عروض شیوه نوینی را برای تقطیع وزن‌های عروضی ارائه داد.
وی عضو هیئت‌امنای بنیاد هوشنگ گلشیری بود.
کابلی بیش از ۱۰ اثر تالیف و ترجمه از خود برجای گذشته و اثر آخر او که ترجمه‌ای به نام سوگ‌نامه از شعرهایِ آنّا آخماتُوا است به زودی منتشر خواهد شد. کتاب دستور جامع زبان اوستا و رمان منظوم یِوْگٍنی انه‌گین نوشته آلکساندر پوشکین، در سال ۹۹ از او منتشر شد.
کابلی سایت پژوهشی فارسی خط را راه‌اندازی کرد که به صورت تخصصی به تحقیقات در حوزه خطوط می‌پردازد و بخش ویژه‌ای برای خط فارسی داشت.
برخی آثار او شامل تاریخ دنیای قدیم اثر کورفکین، آن روز می‌رسد اثر میرزا ابراهیم‌اف، عملیت کنترل فکر اثر والتر باوارد ، گارد جوان اثرِ فاده‌یف، کشف خزرستان اثرِلِف گومی‌لی‌یوف، یِوْگٍنی اُنه‌گین اثر آلکساندر پوشکین، وزن‌شناسی و عروض، درست‌نویسی خط فارسی، راه نظم‌بندی، دستور جامع زبان اوِستا و سوگ‌نامه اثر آنّا آخماتُوا است که به زودی منتشر می‌شود.
نظر شما