به گزارش روز شنبه ایرنا، یازدهم اسفند ماه زلمی خلیل‌زاد فرستاده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان به کابل رسید و در این سفر ضمن دیدار با مقامات بلند پایه دولتی از جمله رییس جمهوری، رئیس شورای عالی مصالحه ملی و رهبران سیاسی و جهادی سابق طرح جدیدی را برای تأمین صلح با آنها مطرح ساخت.
هرچند مقامات دولت افغانستان هیچ اشاره‌ای به طرح جدید خلیل‌زاد در این دیدارها نکرده اند و تنها درباره تسریع روند صلح دوحه، آتش‌بس و بازنگری توافقنامه با طالبان سخن گفته اند.
اما برخی رهبران سیاسی و احزاب، جزئیات طرح جدید خلیل‌زاد را رسانه‌ای کرده و از آن حمایت کرده اند. «عطامحمد نور» رئیس اجرایی حزب جمعیت اسلامی افغانستان و استاندار سابق بلخ به رسانه‌ها گفته است که طرح تازه خلیل‌زاد برای صلح افغانستان را مثبت ارزیابی می کند.
نور که خود با خلیل‌زاد دیدار کرده است، می‌گوید در این طرح دستاوردهای ۲۰ سال گذشته ضمانت شده و بخش نخست این طرح توافق روی قانون اساسی و نوع دولت اسلامی آینده است.
به گفته نور، بخش دوم طرح توافق روی نوع اداره و کنترل بخش اجرایی و دولت‌داری و بخش سوم آن هم آتش‌بس دایمی و فراگیر در سراسر این کشور است.
نور افزود: هر سه بخش طرح جدید زیر مجموعه های بزرگی دارد و آنچه با من در میان گذاشته شده موارد خوبی در آن وجود دارد.
رئیس اجرایی حزب جمعیت گفت: در این طرح نظارت بر آتش‌بس، مشارکت فعال زنان، حقوق بشر، حضور طالبان در مجلس، کمیسیون انتخابات و کمیسیون علما و فقها، مسائلی هستند که مورد توجه قرار گرفته اند.
احمد سعیدی کارشناس مسایل سیاسی و استاد دانشگاه نیز در صفحه فیسبوک خود نوشت که معتقد است مذاکرات صلح دوحه بین هیأت طالبان و دولت لغو خواهد شد.
وی افزود: نیروهای متخاصم از جمله گروه طالبان مکلف خواهند شد حفظ نظام موجود را بپذیرند و با این روند تغییر در رهبری حاکمیت سیاسی بوجود خواهد آمد.
این کارشناس مسایل سیاسی و دیپلمات سابق افغانستان گفت: کنفرانسی مشابه بن برای تشکیل دولت آینده و محتوای آن تحت نظر سازمان ملل متحد برگزار خواهد شد و نام دولت آینده مشارکتی خواهد بود که فرصت را برای انتخابات آزاد و عادلانه فراهم می سازد.
سعیدی اضافه کرد: خود خلیل‌زاد هم به این نتیجه رسیده که امضای قرارداد قطر با طالبان نتیجه ای نخواهد داشت و به همین دلیل رایزنی را برای ایجاد دولت مشارکتی با رهبران سیاسی آغاز کرده است.
این آگاه سیاسی نوشته است که اکنون بحث مهم خلیل‌زاد با رهبران سیاسی و دولتی برای توافق برسر مشارکت طالبان با سهم ۵۰ درصدی در قدرت است.
این استاد دانشگاه افزود: در ماه مارس مذاکراتی بین گروه های افغانستانی مشابه بن اول تحت نظارت و میانجیگری سازمان ملل متحد در آنکارا برگزار خواهد شد تا طرف‌های افغانستانی برسر تشکیل یک حکومت همه گیر مشارکتی توافق کنند.
سعیدی گفت: ماموریت نظامیان آمریکایی و ناتو بعد از ماه می نیز در افغانستان ادامه خواهد داشت تا بر اجرای طرح کنفرانس آنکارا برای انتقال مسالمت آمیز قدرت سیاسی نظارت داشته و شرایط امنیتی برای حکومت بعد از صلح در افغانستان را مدیریت کنند.
وی افزود: در دولت آینده صلاحیت های معاونین ریٔیس جمهور مشخص تر و متفاوت تر از پیش‌بینی قانون اساسی موجود در حکومت مشارکتی انتقالی خواهد بود. همچنین نیروهای امنیتی افغانستان حفظ شده و در باره ادغام افراد نظامی طالبان در آن طرحی پیش بینی شده است. در ادامه این طرح به ارزش های حقوق بشری، زنان و جامعه رسانه ای و ساختارهای سیاسی مبتنی بر اصل جمهوریت نیز توجه شده است.
سعیدی گفت: ظاهرا رئیس جمهور غنی نیز از موضع سابق خود برای انتقال دمکراتیک قدرت عقب نشینی کرده و حمدالله محب نیز در گفت وگویی شرایط عملی شدن طرح دولت انتقالی صلح را مطرح کرده و خواهان تضمین صلح واقعی برای طرح جدید و انتقال قدرت در افغانستان شده است.
در طرف دیگر قضیه گروه طالبان است که همچنان بر عملی شدن توافقنامه صلح دوحه تأکید دارند و اعلام کرده اند اگر آمریکا زیرقول خود بزند و توافقنامه را عملی نکند، جنگی براه خواهند انداخت که در گذشته نظیر آن دیده نشده است.
همچنین برخی رهبران سیاسی افغانستان گفته اند که طی روزهای اخیر خواستار بیعت برخی اقوام و رهبران سیاسی افغانستان با گروه طالبان شده اند. محمد محقق در سالروز تجلیل عبدالعلی مزاری رهبر حزب وحدت اسلامی افغانستان در کابل گفت طالبان از وی خواسته است که بیعت کند و همچنین پیشنهاد کرده اند که اقدام هزاره با طالبان متحد شده و علیه دولت بجنگند یا بی طرفی خود را اعلام کرده و کنار بکشند که به گفته محقق این طرح ها برای وی قابل قبول نیست و طالبان با موضع جنگ افروزی خود دروازه های صلح را می بندند.
محقق افزود که سیاف نیز گفته است که طالبان از وی بیعت خواسته است.
آمریکا هرازگاهی طرح و نسخه‌های سیاسی تازه ای را برای مقامات افغان و سیاستمداران این کشور مطرح می کنند اما تاکنون هیچ کدام از این طرح ها موفق نبوده و هر یک مشکلات جدیدی را برای افغانستان بوجود آورده است. با توجه به ابهامات موجود در طرح جدید و نقطه نظرات مخالف آن معلوم نیست که این طرح جدید نیز به چه سرنوشتی دچار خواهد شد.
نظر شما