مسافران به رانندگان میگفتند قبل از اینکه کلید کار را بزنید، دستی به سر و روی اتوبوس میکشیدید تا هفته را با لباسهای خاک گرفته در این شرایط کرونایی آغاز نکنیم.
اعتراض نرم برخی مسافران به رانندگان این اتوبوسها یا با نگاه سرد این قشر زحمتکش مواجه میشد یا برخی از این رانندگان پاسخ میدادند همه شهر زیر شل و گل و گرد و خاک است.
از عصر جمعه، باد انگار خمیازه میکشید، شاید گمان برده بود هشدارهای هواشناسی و دیگر دست اندرکاران حوادث غیر مترقبه برای مقابله با باران و تندباد موثر است و او کاری نمیتواند در کلانشهر شیراز بکند.
آنگاه که باد به تن خود پیچ و تاب داد و شهر را در نوردید و باران به حرکت او رنگ داد و شهر در لایهای از گل و لای فرو رفت، ابر و باد و مه و خورشید و فلک دانستند آزموده را آزمودن خطا نیست!
باد و باران به هم ساختند تا شاهد درختان درهم شکسته، خودروهای غبارگرفته، پنجرههای شیشه خرد شده، کولرهای واژگون شده، آسفالتهای لغزنده، تصادفهای ناگزیر و خودروهای گرفتار زیر درختان افتاده در شهر شیراز باشیم.
تندباد، برق از سر برخی نقاط شیراز پراند که مسئولان مربوط اعلام کردند در اقدامی سریع پس از ۱۵ دقیقه این جریان را وصل میکنند؛ برق اما از شرق به غرب شهر میپرید و مثل برق، زحمات " بلافاصله" ای کوشندگان را بر باد می داد.
اورژانس که در این مواقع اطلاع رسانی سریع و اقدام "بلافاصله" ای دارد اعلام کرد که ۱۸ نفر در شیراز به دلیل تندباد و گرد و خاکی که به پا شد، مجروح شدند.
این تندباد و باران شل و گل به گفته دستاندرکاران هواشناسی ۶۰ کیلومتر در ساعت سرعت داشت و از مرزهای غربی آمد.
وضع بی مثال شیراز چنین است که همواره باران سرکش، ترس بر جان کنارگذرهای رودخانه خشک میاندازد و کنارگذرها از زمان فروافتادن نخستین قطرات از آسمان تا پایان آن در بیم و هراس هستند و بیشتر مواقع راه های عبورشان بسته میشود؛ عصر و شامگاه جمعه ۲۲ اسفند ۹۹ هم از ترس مرگ، این ساخته های دست بشر به غل و زنجیر خودکشی رفتند.
آشفته هوا، گریبان هواپیماها این پرندههای آهنین را هم گرفت. در هوایی که پرنده پر نمیزد، نمیباید پرنده آهنین درهوا جولان دهد. پس تندباد جامه تاخیر بر تن پروازهای فرودگاه بین المللی شیراز هم پوشاند.
تردد در جاده های فارس البته بدون مشکل بود چنانکه مدیر کل راهداری و حمل و نقل جادهای فارس به ایرنا گفت.
شنبه ۲۳ اسفند را در شیراز آغاز کردیم؛ روز پس از تندباد. خدا برای برخی از جمله کارواش داران خواست و برخی را به زحمت انداخت. بیشترش البته زحمت بود.
این باران، دست به شیلنگهای همیشگی را جان دوباره ای بخشید تا به بهانه تمیزکردن زمین های گل آلود، به جان آب بی زبان بیفتند و مصرف آب را در حد زیان توفان بالا ببرند.
اگر امروز مردم در مراسم خاک تکانی در ایام خانه تکانی شرکت کردند، به نظر میرسد برخی دست اندرکاران امور هم نیاز به خانه تکانی برای گرفتن درس عبرت از حوادث دارند.
نظر شما