به گزارش ایرنا، لیگ برتر والیبال ایران در سال ۱۳۹۹ یکی از رقابتیترین دورههای برگزار شده این مسابقات در سالهای اخیر بود. دست کم ۶ تیم خود را در قامت مدعی جدی قهرمانی معرفی کردند و در نهایت هم شهرداری ارومیه و فولاد سیرجان به دیدار نهایی رسیدند.
صعود این دو تیم به دیدار نهایی، بدون درخشش دو ستاره درخشان آنها ممکن نبود. بازیکنانی ۲۲ ساله که در صورت ادامه روند پیشرفت خود، در چند سال آینده میتوانند به بازیکنانی بیرقیب در ترکیب اصلی تیم ملی تبدیل شوند.
نام صابر کاظمی و میثم صالحی را به خاطر بسپارید. از همین امروز میتوان پیشبینی کرد که در المپیک ۲۰۲۴ پاریس، آنها پشت خط زن و دریافتکننده اصلی تیم ملی والیبال ایران باشند. دو بازیکنی که از دو شهر والیبالخیز ایران ظهور کردهاند تا همچنان گنبد کاووس و ارومیه منابع غنی بازیکنسازی برای این ورزش پرطرفدار باشند.
صابر کاظمی؛ اوج، فرود، اوج
داستان اوجگیری یک ستاره، آن هم در ورزش ایران، به سادگی ممکن نیست. صابر کاظمی هم بازیکنی است که خیلی زود به تیم ملی رسید اما خیلی زود به شرایطی دچار شد که همه تصور میکردند باید او را فراموش کنند.
کاظمی متولد ۳ دیماه ۱۳۷۷ است. این بازیکن در اردوی پیش از لیگ ملتهای والیبال ۲۰۱۸ و در زمانی که فقط ۱۹ سال داشت از سوی ایگور کولاکوویچ به اردوی تیم ملی فراخوانده شد و پس از امیر غفور، بازیکن دوم پست پشت خط زن لقب گرفت. از میانه ست دوم بازی با ایتالیا در همین مسابقات بود که کاظمی برای نخستین بار در یک مسابقه رسمی تیم ملی بازی کرد.
برخلاف تصور، روند رشد این بازیکن با همین سرعت پیش نرفت. کاظمی پس از همشهری خود فرهاد قائمی، به تیم زراعت بانک ترکیه رفت و دوران افت او از همین جا آغاز شد. او در لیگ ترکیه فرصت چندانی برای بازی پیدا نکرد و دچار مصدومیت هم شد. در سال ۲۰۱۹ هم رقابت برای حضور در تیم ملی را به پوریا یلی دیگر بازیکن جوان والیبال ایران باخت و نتوانست در ترکیب نهایی تیمهای اعزامی به مسابقات مختلف قرار بگیرد.
سال ۱۳۹۹ تولدی دوباره برای کاظمی بود. این بازیکن در ترکیب تیم فولاد سیرجان نمایش درخشانی داشت و در بیشتر بازیهای تیمش امتیازآورترین بازیکن میدان و حتی در بسیاری از هفتهها امتیازآورترین بازیکن در میان همه تیمها لقب میگرفت.
فرصتطلبی، آرامش و بازی کماشتباه، ویژگیهای او در هنگام حمله است. به این موارد، سرویسهای فوقالعاده او را هم اضافه کنید. محمدرضا تندروان سرمربی فولاد هم به او اعتماد به نفس داده و به همین دلیل کاظمی حتی در امتیازات حساس نیز به سرویسهای موثر خود ادامه میدهد.
صابر کاظمی برای رسیدن به ترکیب اصلی تیم ملی چند رقیب جدی دارد. اولی امیر غفور بازیکن و ستاره باتجربه تیم ملی است که میتواند تا چند سال دیگر هم در سطح اول والیبال جهان بازی کند. اما در دوران پس از غفور، رقابت کاظمی با پوریا یلی و بردیا سعادت، میتواند یکی از هیجانانگیزترین رقابتها در والیبال ایران برای رسیدن به پیراهن تیم ملی باشد.
میثم صالحی؛ کشف دیرهنگام
برخلاف بیشتر بازیکنانی که در دو دهه گذشته به تیم ملی ایران رسیدهاند، میثم صالحی کار خود را از ردههای تیم ملی نوجوانان و جوانان آغاز نکرد. بهروز عطایی استعداد این بازیکن را کشف و او را خیلی زود به یکی از بازیکنان آیندهدار والیبال ایران تبدیل کرد.
صالحی متولد ۲۶ آبانماه ۱۳۷۷ است و مانند کاظمی، نخستین بار در اردوی پیش از لیگ ملتهای ۲۰۱۸ به تیم ملی دعوت شد. اما در آن سال و در رقابت با ستارههای حاضر در پست دریافتکننده، شانس چندانی به صالحی نرسید. اما در سه سال گذشته این بازیکن در ترکیب تیمهای کاله و شهرداری ارومیه و همینطور حضور در مسابقاتی مثل جام کنفداسیون آسیا، به تدریج روند پیشرفت را طی کرد و حالا به یک بازیکن قابل اتکا تبدیل شده است.
حملات و سرویسهای صالحی بسیار پرقدرت است و دوستارانش او را با لئون فوق ستاره تیم ملی لهستان که اصالت کوبایی دارد مقایسه میکنند. در طول فصل گذشته هم با وجود اینکه شهرداری ارومیه، پوریا یلی را در پست پشت خط زن در اختیار داشت، بار اصلی حملات این تیم بر عهده صالحی بود.
در سالهای گذشته فرهاد قائمی و میلاد عبادیپور جای خود را در پست دریافتکننده تیم ملی تثبیت کرده بودند اما قائمی به سنی رسیده که بعید است حتی دیگر به اردوی تیم ملی هم دعوت شود. مصدومیتهای پیاپی او در ۲ سال اخیر هم کار را برایش خرابتر کرده است. بنابراین کادر فنی تیم ملی باید به فکر پیدا کردن یک زوج مناسب برای عبادیپور باشد. در مسابقات سال ۲۰۱۹ پوریا فیاضی تا حدی به این جایگاه رسید ولی کیفیت این بازیکن در حدی نیست که در بلندمدت و به خصوص در تورنمنتهای سطح اولی چون المپیک روی او حساب کنید.
صالحی برای رسیدن به ترکیب اصلی تیم ملی باید با بازیکنانی مثل محمدجواد معنوینژاد، امیرحسین اسفندیار و مرتضی شریفی رقابت کند. معنوینژاد باتجربهترین بازیکن این جمع است اما اوج و فرودهای متعدد او در این سالها، پیشبینی جایگاه آیندهاش را دشوار کرده است. اسفندیار که مدال طلای نوجوانان و جوانان را در کارنامه دارد، از سال ۲۰۱۹ جای خود را در ترکیب تیم ملی باز کرد و در جام جهانی به مهرهای قابل اتکا تبدیل شد. این بازیکن امسال در تیم گرینیارد مازیک بلژیک بازی میکند تا به تجربیات بینالمللی خود اضافه کند. شریفی هم که جوانتر از دیگران است، با وجود قامت کوتاهتر از سایرین، بازیکنی بسیار باهوش و با استعداد است اما با اشتباهاتی که در چند سال اخیر در انتخاب تیمهای باشگاهی داشته، خود را از دوران اوج دور کرده است ولی از همین حالا میتوان به روزهای خوش رقابت صالحی، اسفندیار و شریفی برای حضور در ترکیب اصلی تیم ملی فکر کرد.
نظر شما