صربستان: جنایت ناتو را فراموش نمی کنیم

به گزارش ایرنا، «آلکساندر وولین» روز چهارشنبه با گذاشتن حلقه گل بر روی لوح یادبود نیروهای پلیس که در زمان تجاوزات ناتو در سال ۱۹۹۹( ۱۳۷۸ شمسی) جان خود را از دست دادند، افزود: تجاوزات ناتو آخرین جنایت بزرگ و مجازات نشده در قرن بیستم است.

بنا به اظهارات وی، دقیقاً به همین دلیل است که دولت صربستان و «آلکساندر ووچیچ» رئیس جمهور این کشور موضع قاطع و روشنی را اتخاذ کردند که ما هرگز تغییر نخواهیم داد و این بی طرفی نظامی و موضعی است که ارتش و پلیس ما هرگز در قبال هیچ کشوری، آنچه را که با ما کرده اند، انجام نخواهند داد.

وولین تاکید کرد که هیچ سرباز و پلیس صرب هرگز همان کاری را که سربازان ناتو در جنایات علیه جمهوری فدرال یوگسلاوی انجام شد، انجام نخواهند دادو برای اینکه این اتفاق هرگز تکرار نشود، ما باید قوی باشیم.

وی گفت: هرچه ارتش، پلیس و کشور ما قویتر باشند، بیشتر آزاد خواهیم بود و تجاوزات جدید از ما بیشتر دور خواهند شد.

«نبویشا ستفانوویچ» معاون نخست وزیر و وزیر دفاع صربستان نیز با نثار تاج گلی به بنای یادبود کشته شدگان در تجاوزات ناتو به یوگسلاوی سابق در سال  ۱۹۹۹، ( ۱۳۷۸ شمسی) در پادگان کورشوملیه گفت که ما به مدافعان کشورمان در محلی که سمت فرماندهی ارتش سوم و جایی که در روز اول تجاوز ناتو، ۱۱ عضو ارتش، افسر، درجه دار و سرباز جان خود را از دست داده اند، ادای احترام می کنیم.

وزیر دفاع صربستان اظهار کرد: ما به عنوان یک ارتش و به عنوان یک کشور موظف هستیم که یادآور این افراد باشیم، زیرا آنها مهمترین و با ارزش ترین داده ای را که داشتند ارائه دادند، اما مهم این است که ما به ساخت صربستانی که آنها دوست داشتند امروز شاهد آن باشند، ادامه بدهیم.

وی  یا اشاره به اینکه بر این باور است که صربستان به رهبری رئیس جمهور ووچیچ و دولت، درست چنین کشوری را می سازند که در آن کار های با ارزشی انجام می شود و کشوری که ارتش آن قوی است، تاکید کرد: چنین ارتشی ضامن امنیت است و این امکان را برای ساکنین کشور مان فراهم می سازد تا آزادانه زندگی کنند.

حملات هوایی نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به صربستان (یوگسلاوی سابق) در ۲۲ سال پیش در طی ۷۸ روز بمباران حدود دو هزار و ۵۰۰ نفر جان خود را از دست دادند و این فاجعه خاطره ای غم انگیز و فراموش نشدنی برای شهروندان صربستان باقی گذاشت.

بمباران هوایی یوگسلاوی سابق برای اولین بار در تاریخ بدون تصویب شورای امنیت سازمان ملل با تصمیم«وسلی کلارک» ژنرال آمریکایی و دستور«خاویر سولانا» دبیرکل ناتو انجام گرفت.

کلارک در کتاب "جنگ مدرن" خود نوشت؛ نه تنها اینکه برنامه ریزی عملیات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی در اواسط ژوئن ۱۹۹۸ ( ۲۵ خرداد ۱۳۷۷) تشدید شد، بلکه در پایان ماه آگوست همان سال نیز به پایان رسید.

دولت یوگسلاوی سابق در آن زمان فورا تشکیل جلسه داد و در همان شب وضعیت اضطراری در کشور اعلام کرد.

بر اساس گزارش های مختلف، در توافقنامه رامبویه که بیشتر به یک توافقنامه نظامی شبیه بود، عملا اشغال یک قسمت از سرزمین یوگسلاوی سابق ( کوزوو) پیش بینی شده بود که پارلمان یوگسلاوی آن را نپذیرفت.

فرودگاه های نظامی در کوزوو، مونته نگرو، فرودگاه باتانیتسا در بلگراد و فرودگاه اوژیتسه در شرق صربستان و مراکز نظامی در شهرهای کورشوملیا، نووی ساد، پانچوا، کراگویواتس از اولین اهداف بمباران هواپیماهای جنگنده و موشک های هدایت شونده نیروهای ناتو در یوگسلاوی سابق بودند.

در حملات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی سابق و صربستان که ۲۴ مارس ۱۹۹۹ ( ۴ فروردین ۱۳۷۸) آغاز و ۷۸ روز ادامه داشت، ۱۹ کشور عضو ناتو در این عملیات که قربانیان زیادی را گرفته است، شرکت داشتند.

نیروهای ناتو در این عملیات ابتدا از طریق کشتی های جنگی مستقر در دریای آدریاتیک و از چهار پایگاه هوایی در ایتالیا با پشتیبانی بمب افکن های استراتژیک که از پایگاه های اروپای غربی و از ایالات متحده آمریکا پشتیبانی می شدند، ابتدا پادگان ها و واحدهای پدافند هوایی ارتش یوگسلاوی را در پایتخت صربستان و پریشتینا مرکز کوزوو و دیگر مناطق مورد هدف قرار دادند.

بنابر آمارهای اعلام شده از سوی نهادهای مختلف در صربستان، طی حملات ۷۸ روزه ناتو علیه صربستان حداقل ۲ هزار و ۵۰۰ نفر کشته و بیش از ۱۲ هزار و ۵۰۰ نفر مجروح شدند.

بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۳ میلادی (۱۳۹۲ شمسی) از سوی وزیر دفاع صربستان اعلام شد، طی حمله نیروهای ناتو در سال ۱۹۹۹  ( ۱۳۷۸ شمسی)به جمهوری فدرال یوگسلاوی سابق مجموعا یک هزار و ۸ تن از نیروهای ارتش و پلیس این کشور کشته شدند که ۶۵۹ نفر از ارتش و ۳۴۹ نفر از نیروهای پلیس بودند.

تقریباً هیچ شهری در صربستان وجود ندارد که در طول ۱۱ هفته بمباران حداقل چندین بار مورد هدف نیروهای ناتو قرار نگرفته باشد.

در اثر این حملات هوایی و موشکی ۷۸ روزه، ۲۵ هزار ساختمان مسکونی تخریب و آسیب دید ، ۴۷۰ کیلومتر راه و ۵۹۵ کیلومتر راه آهن از کار افتاد. ۱۴ فرودگاه، ۱۹ بیمارستان، ۲۰ مرکز درمانی، ۱۸ کودکستان، ۶۹ مدرسه، ۱۷۶ اثر فرهنگی و تاریخی و ۴۴ پل آسیب دیده و تخریب شده است.

شب ۲۳ آوریل ۱۹۹۹،( ۳ اردیبهشت ۱۳۷۸) در دو ساعت و شش دقیقه بعد از نیمه شب، ناتو ساختمان رادیو تلویزیون صربستان را مورد هدف موشکی قرار داد که در آن حمله ۱۶ نفر که در حال کار بودند جان خود را از دست دادند. این اولین بار بود که یک خانه رسانه ای به عنوان هدف قانونی نظامی اعلام می شد.

در عملیات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی سابق، ۲ هزار و ۳۰۰ حمله هوایی علیه ۹۹۵ هدف در سراسر این کشور انجام شد و در این مدت یک هزار و ۱۵۰ هواپیمای جنگی ناتو، ۴۲۰ هزار موشک و بمب به وزن نزدیک به ۲۲ هزار تن را بر نقاط مختلف یوگسلاوی سابق فرو ریختند.

این گزارش ها حاکیست که ناتو دراین مدت یک هزار و ۳۰۰ موشک کروز و ۳۷ هزار بمب خوشه ای را که منجر به کشته شدن بیش از ۲ هزار نفر و مجروح شدن چندهزار نفر شد به صربستان پرتاب کرده است.

بر اساس این گزارش، ناتو همچنین در حملات هوایی علیه صربستان از مهمات ممنوعه با اورانیوم ضعیف شده استفاده کرده است.

بمباران یوگسلاوی سابق در مارس سال  ۱۹۹۹ (فروردین ۱۳۷۸) به فرمان «وسلی کلارک» فرمانده ناتو و «خاویار سولانا» دبیر کل وقت ناتو انجام شد.

بمباران هوایی مناطق مختلف یوگسلاوی سابق که در ساعت ۱۹ و ۴۵ دقیقه ۲۴ مارس ۱۹۹۹ ( ۴ فروردین ۱۳۷۸) با پرتاب اولین موشک از هواپیماهای ناتو آغاز شد، در نهم ژوئن همان سال با امضای تفاهم نامه فنی بین مقامات ناتو و یوگسلاوی سابق در منطقه «کومانووا» بین مرز صربستان و مقدونیه شمالی کنونی پایان یافت.

دبیرکل وقت ناتو در دهم ژوئن سال ۱۹۹۹ ( ۲۰ خرداد ۱۳۷۸) فرمان توقف بمباران را پس از شروع مراحل عقب نشینی نیروهای یوگسلاوی سابق و صربستان از کوزوو صادر کرد.

شورای امنیت سازمان ملل همچنین در چنین روزی در همان سال قطعنامه ۱۲۴۴ را برای کوزوو تصویب کرد که ۳۷ هزار و ۲۰۰ سرباز نیروی بین المللی «کی فور» از ۳۶ کشور برای برقراری امنیت به کوزوو اعزام شدند.

خواسته های آلبانیایی تباران کوزوو برای جدایی این منطقه از صربستان که به نبرد بین آلبانیایی تباران و ارتش صربستان و در نهایت به حمله هوایی ناتو بر علیه یوگسلاوی سابق کشیده شد، موجب گردید که در سال ۲۰۰۸ ( ۱۳۸۷) آلبانیایی تباران این منطقه بطور یکجانبه از صربستان اعلام استقلال کنند.

تعداد نیروهای صلح بین الملل به رهبری ناتو در کوزوو تحت عنوان (کی فور) در حال حاضر بین ۳ هزار و تا ۳ هزار و ۵۰۰ نیرو هستند. هدف ماموریت نیروهای بین الملل حفظ امنیت، تردد آزاد تمامی اقشار و ظرفیت سازی نیروهای امنیتی کوزوو و حفاظت از غیرنظامیان است.

صربستان، کوزوو را استان جنوبی خود می‌داند و اعلام استقلال یکجانبه آن را قبول ندارد و خواستار ابطال سند استقلال کوزوو از راه‌های دیپلماتیک و صلح آمیز است.

تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا، کوزوو را به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته اند و این در حالی است که فدراسیون روسیه، چین و صربستان از کشورهایی به شمار می روند که اعلام استقلال کوزوو را قبول ندارند.